Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Na początku Wielkiego Postu ulicami Poznania przeszła Poznańska Droga Krzyżowa. Przewodniczył jej i rozważania wygłosił metropolita poznański, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki. “Ze względu na Tego, który został na nim wywyższony – krzyż stanowi dla nas wyraz ostatecznego tryumfu miłości Boga nad wszelkim złem tego świata” – mówił bp Gądecki.

Publikujemy treść rozważań:

Abp Stanisław Gądecki

Krzyż przemawia do wszystkich. Rozważanie na zakończenie Poznańskiej Drogi Krzyżowej (15.02.2018)

Drodzy uczestnicy Poznańskiej Drogi Krzyżowej!

Na początku Wielkiego Postu przez nasze miasto przechodzi Poznańska Droga Krzyżowa. W jej centrum znajduje się Krzyż Chrystusa. Ze względu na Tego, który został na nim wywyższony – krzyż stanowi dla nas wyraz ostatecznego tryumfu miłości Boga nad wszelkim złem tego świata.

Oszukany i przechytrzony przez węża Adam porzucił swoje dziecięce zaufanie do Boga, bo zapragnął przeżyć i doświadczyć w swoim życiu dobra i zła. W następstwie jego grzechu na świat przyszło zło, cierpienie i śmierć. Tragiczne skutki tego faktu stały się aż nazbyt widoczne w historii potomków Adama.

Od skutków tego zła człowiek nie może uratować sam siebie; tylko Bóg może go uwolnić od zniewolenia moralnego i fizycznego. Bóg, który tak bardzo umiłował świat, że posłał swojego Jednorodzonego Syna nie po to, aby świat potępił – czego zdawała się domagać sprawiedliwość – ale aby świat mógł przez Niego zostać zbawiony. Jednorodzony Syn Boży musiał zostać wywyższony – podobnie jak wąż na pustyni został wywyższony przez Mojżesza – aby wszyscy, którzy spojrzą na niego z wiarą, mogli odzyskać życie.

Krzyż to ostateczne odwrócenie zła; to najwymowniejszy symbol nadziei, jaki kiedykolwiek widział świat. Krzyż przemawia do wszystkich, którzy cierpią – do uciśnionych, chorych, biednych, zepchniętych na margines i ofiar przemocy – dając im nadzieję, że Bóg może przemienić ich cierpienie w radość, ich izolację we wspólnotę, ich śmierć w życie. Krzyż ofiaruje nieograniczoną nadzieję naszemu biednemu światu.

Krzyż nie jest tylko prywatnym symbolem pobożności, nie jest tylko oznaką przynależności do pewnej grupy społecznej. On mówi o nadziei, mówi o miłości, mówi o Bogu, który wynosi pokornych, daje siłę słabym, pozwala pokonywać podziały i zwyciężać nienawiść miłością. Świat bez Krzyża byłby światem bez nadziei, światem, w którym słaby nadal byłby wykorzystywany a ostatnie słowo należałoby do ludzkiej chciwości. Nieludzka postawa jednego człowieka względem drugiego objawiałaby się w sposób coraz to bardziej przerażający. Tylko Krzyż stawia temu kres. Podczas gdy żadna ludzka moc nie może nas ocalić od skutków naszych grzechów i żadna władza ziemska nie może pokonać niesprawiedliwości u jej źródła, to zbawcza interwencja miłosiernego Boga zmieniła rzeczywistość grzechu i śmierci w ich przeciwieństwo. To wydarzenie czcimy, gdy dziękujemy naszemu Odkupicielowi na Krzyżu.

W krzyżu zbawienie, w krzyżu życie, w krzyżu obrona, w krzyżu struga szczęścia nadprzyrodzonego, w krzyżu siła mądrości, w krzyżu radość duchowa, w krzyżu sama istota dobra, w krzyżu świętość doskonała. Zbawienie duszy, nadzieja życia wiecznego w krzyżu, tylko w krzyżu. Podnieś więc swój krzyż i idź za Jezusem, a dojdziesz do życia wiecznego. Towarzysząc Mu w męce, staniesz się towarzyszem Jego chwały (por. Tomasz a Kempie, O naśladowaniu Chrystusa).

„Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Ga 6,14). On jest naszym życiem, naszym zbawieniem, naszym zmartwychwstaniem (por. Benedykta XVI, Homilia w kościele Świętego Krzyża w Nikozji – 5.06.2010).

 

Zdjęcie ilustracyjne: W. Wylegalski

>>Więcej zdjęć

NO COMMENTS