(Polski) Bp Wiesław Śmigiel nowym biskupem toruńskim (sylwetka)

Papież Franciszek mianował nowym biskupem toruńskim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji pelplińskiej Wiesława Śmigla – poinformowała w sobotę Nuncjatura Apostolska. Zastąpi on bp. Andrzeja Suskiego, który przechodzi na emeryturę. 

Bp Śmigiel urodził się 3 stycznia 1969 r. w Świeciu. Jest doktorem hab. teologii, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski, Rady KEP ds. Rodziny,  Komisji Duszpasterstwa, Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą, przewodniczącym Komitetu ds. Dialogu z Niewierzącymi. Jego dewiza biskupia to Omnibus omnia factus (Stawszy się wszystkim dla wszystkich). Na tarczy jego herbu biskupiego znajduje się miecz, który symbolizuje Słowo Boże.

Bp Wiesław Śmigiel – po kanonicznym objęciu diecezji toruńskiej – będzie najmłodszym biskupem na czele polskiej diecezji i jednym z najmłodszych biskupów diecezjalnych w Europie.

Nowy biskup toruński został wyświęcony na kapłana 29 maja 1994 r. w Pelplinie. Mianowany biskupem tytularnym Beatii oraz biskupem pomocniczym diecezji pelplińskiej 24 marca 2012 r. Był wtedy najmłodszym biskupem pomocniczym w Polsce i jednym z najmłodszych w Europie. Lubi spacery, jazdę na rowerze, pływanie, kino i teatr. Zdarza mu się pisać wiersze, wydał zbiorek poezji „Zdany na pojedynek” oraz  „Kartki z pamiętnika”. Chętnie podróżuje i poznaje inne kultury. Jak mówi, lubi pierniki, szczególnie te tradycyjne z Torunia.

Jak mówi bp Śmigiel, w swojej posłudze w diecezji toruńskiej chciałby położyć największy nacisk na bycie blisko księży i blisko diecezjan. „Dla mnie priorytety są bardzo proste – ewangelizacja i duszpasterstwo, wszystkie inne sprawy są drugoplanowe. Chciałbym przede wszystkim na tym się skupić” – powiedział.

Podkreślił, że jako biskup odkrył, że trzeba być blisko ludzi i wykazywać się cierpliwością. „Czasem zwyczajne, proste gesty, często spontaniczne, okazują się być tym, co ludzie najbardziej zapamiętują i co ich przybliża do Pana Boga. Cierpliwość dlatego, że w posłudze biskupiej nie ma natychmiastowych rezultatów. To tak jak czytamy w Piśmie Świętym: kto inny sieje, kto inny podlewa i pewnie kto inny będzie mógł cieszyć się zbiorami. Nie należy się jednak nigdy zniechęcać i z entuzjazmem podejmować wszelkie wysiłki” – dodał nowy biskup toruński.

Bp Śmigiel zna dobrze Toruń i uważa, że to piękne miasto, które może zachwycić. „Najbliższe mojemu sercu są przepiękne toruńskie świątynie, z których na pierwszym miejscu jest oczywiście bazylika katedralna św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Cała starówka, całe stare miasto to jeden wielki pomnik historii” – powiedział.

Wskazał także na podobieństwo pomiędzy diecezjami: pelplińską i toruńską.  „To są bardzo podobne diecezje, choć zdaję sobie sprawę, że diecezja toruńska ma swoją specyfikę, przez te lata wypracowała swoją tożsamość, dlatego na początku chciałbym poznać i zrozumieć diecezję, by w miarę możliwości ją też ubogacić” – podkreślił.

Bp Śmigiel w latach 1988-1994 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji pelplińskiej; w 1993 r. obronił w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie pracę magisterską pt. Twórczość monumentalna artysty-rzeźbiarza Franciszka Duszeńki. W latach 1994-1996 pracował jako wikariusz w parafii Świętej Trójcy w Kościerzynie; a w latach 1996-1998 był sekretarzem i kapelanem bp. pelplińskiego Jana Szlagi.

W 1998 r. rozpoczął studia stacjonarne z zakresu teologii pastoralnej w Instytucie Teologii Pastoralnej KUL; w 2000 r. uzyskał tytuł licencjata teologii, a w 2003 r. obronił doktorat na podstawie pracy pt. Czytelnictwo religijne jako środek formacji religijnej wiernych. W 2010 r. uzyskał habilitację z zakresu teologii pastoralnej na podstawie dorobku naukowego i dysertacji pt. Uczestnictwo wiernych świeckich w budowaniu Kościoła-Wspólnoty. Studium teologicznopastroalne w świetle nauczania Kościoła (1962-2009). Lublin: Wydawnictwo KUL 2010 ss. 458), za którą otrzymał Nagrodę indywidualną Rektora KUL.

W pracy naukowej koncentruje się na podmiocie duszpasterstwa, uczestnictwie katolików świeckich w życiu Kościoła, dynamice zrzeszeń religijnych oraz teologii kultury.  Jest autorem kilkudziesięciu artykułów i rozpraw o charakterze naukowym oraz wielu haseł encyklopedycznych, recenzji i artykułów popularno-naukowych. Od 2001 r. asystent, a od 2006 r. adiunkt przy Katedrze Teologii Pastoralnej Ogólnej Instytutu Teologii Pastoralnej i Katechetyki. Od  2011 r. do 2014 r. kierownik Katedry Teologii Pastoralnej. Przynależy do Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu oraz Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów.