English
Dziękujemy za troskę o wiarę, szacunek wobec życia oraz ochronę małżeństwa i rodziny – powiedział bp Artur Miziński, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w życzeniach skierowanych do abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski na zakończenie Mszy św. z okazji 30. rocznicy jego święceń biskupich. Metropolita Poznański przyjął sakrę 25 marca 1992 roku z rąk kard. Józefa Glempa.
„Nie sposób – w tak krótkim liście – wyrazić naszej wdzięczności w kontekście aktywności pasterskiej Waszej Ekscelencji w czasie minionych 30 lat. Nie sposób też wyrazić wdzięczności Kościoła w Polsce w kontekście działań Księdza Arcybiskupa jako przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski” – podkreślił bp Miziński, składając życzenia abp. Gądeckiemu. Wspomniał m.in. o dziesiątkach listów, wydanych apeli i oświadczeń, a także homilii i spotkań.
Podziękował Przewodniczącemu Episkopatu w sposób szczególny za jednoznaczną obronę małżeństwa i rodziny, za postawę w czasie zwyczajnego i nadzwyczajnego zgromadzenia ogólnego Synodu Biskupów o rodzinie, „za odważne listy z 2015 roku do ówczesnego prezydenta Bronisław Komorowskiego w kontekście procedowanej ustawy o in vitro”, za odważną, pięciodniową wizytę Księdza Arcybiskupa w Iraku, w tym w Bagdadzie w 2015 roku, „za jednoznaczną i pełną roztropności postawę wiary w czasie pandemii, dzięki której w Polsce nie zamknięto kościołów”, a także za niedawny pełen „braterskiej troski” list do przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec w kontekście niemieckiej drogi synodalnej.
„W trudnym czasie agresji Rosyjskiej na Ukrainę, dziękujemy za odważne listy i apele, kierowane do patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla oraz za wsparcie dla abp. Światosława Szewczuka, zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego z Kijowa i abp. Mieczysława Mokrzyckiego metropolity lwowskiego” – powiedział bp Miziński.
Msza św. dziękczynna była koncelebrowana w sobotę 26 marca w katedrze poznańskiej.
BP KEP
Publikujemy pełny tekst życzeń Sekretarza Generalnego KEP:
Ekscelencjo,
Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie,
Jako sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski chciałbym złożyć Księdzu Arcybiskupowi życzenia z okazji dzisiejszej uroczystości. Myślę, że będę wyrazicielem wszystkich członków naszej konferencji episkopatu, której przewodniczy Ksiądz Arcybiskup już prawie dekadę, a do której grona został włączony 30 lat temu, przyjmując sakrę w uroczystości Zwiastowania NMP, z rąk kard. Józefa Glempa.
Przemiany polityczne w Polsce po 1989 roku zaowocowały głębokimi zmianami społecznymi w naszej ojczyźnie, w tym również w wymiarze religijnym. Zwłaszcza ostatnie lata były czasem ważnych i szybkich zmian w życiu społecznym, w tym w życiu Kościoła, nie tylko w Polsce, ale i w Europie i świecie. Kościół w Polsce, w odradzającej się demokratycznej strukturze społecznej, stanął przed nowymi wyzwaniami. Odzyskana wolność, a z nią rozwój gospodarki wolnorynkowej, członkostwo w europejskich i światowych strukturach polityczno-ekonomicznych, swoboda wypowiedzi i możliwość podróżowania, zaowocowała niebywałym rozwojem naszego społeczeństwa, ale jednocześnie otwarła drogę dla zagrożeń, charakterystycznych dla społeczeństw wysokorozwiniętych: konsumpcjonizmowi, relatywizmowi, egotyzmowi, indywidualizmowi i wielu innym, czyli wszystkiemu temu, co św. Jan Paweł II określił mianem „zakamuflowanego totalitaryzmu”.
W kontekście duszpasterskim, taka sytuacja wymagała od pasterzy Kościoła w Polsce postawy, którą można streścić w dwóch słowach: „czyn i prawda”. Takie właśnie zawołanie biskupie Opere et veritate (czynem i prawdą) towarzyszy Księdzu Arcybiskupowi od 1992 roku.
Kościół w Polsce jest wdzięczny Ekscelencji za lata posługi jako biskupa pomocniczego archidiecezji gnieźnieńskiej, a od 2002 roku jako arcybiskupa metropolity poznańskiego (Za dwa dni obchodzić będziemy 20 rocznicę tej nominacji). Nasza wdzięczność pogłębia się w kontekście piastowana przez Księdza Arcybiskupa funkcji zastępcy przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski w latach 2002-2014 i – przede wszystkim – przewodniczącego Episkopatu od 2014 roku i wiceprzewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) w latach 2016-2021.
Nie sposób – w tak krótkim czasie – wyrazić naszej wdzięczności w kontekście aktywności pasterskiej Waszej Ekscelencji w czasie minionych 30 lat. Nie sposób też wyrazić wdzięczności Kościoła w Polsce w kontekście działań Księdza Arcybiskupa jako przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. Dziesiątki listów, apeli, oświadczeń, setki homilii i spotkań, tysiące problemów różnych podmiotów Kościoła w Polsce, pośrednio lub bezpośrednio zależnych od konferencji episkopatu. Ograniczę się więc tylko do złożenia podziękowań za trzy wymiary troski Księdza Arcybiskupa: troska o wiarę, troska o szacunek wobec życia oraz troska o ochronę małżeństwa i rodziny.
Wszystkie trzy dziedziny narażone są na szczególne niebezpieczeństwo w społeczeństwie zachłyśniętym wolnością, któremu ciągle podsuwana jest idea wolności bez odpowiedzialności, nowoczesności bez tradycji oraz miłości bez prawdy.
Dziękujemy więc za jednoznaczną obronę małżeństwa i rodziny, zakorzenioną w nauczaniu Pisma Świętego, Tradycji Kościoła oraz nauczaniu świadków naszych czasów, w tym św. Jana Pawła II. Dziękujemy za postawę Ekscelencji w czasie zwyczajnego i nadzwyczajnego zgromadzenia ogólnego Synodu Biskupów o rodzinie, które otwarło ogólnoświatową dyskusję na temat kierunku nauczania synodalnego w tym względzie.
Dziękujemy za odważne listy z 2015 roku do ówczesnego prezydenta Bronisław Komorowskiego w kontekście procedowanej ustawy o in vitro. Pisał Ksiądz Arcybiskup „chciałbym podkreślić, że w kwestii procedury in vitro występują nie tylko dwie główne strony polemiki, tzn. jej przeciwnicy i zwolennicy. Jest jeszcze trzecia strona, którą próbuje się całkowicie pominąć i uprzedmiotowić. Tą trzecią stroną są dzieci nienarodzone. Im właśnie, tuż po poczęciu, odbiera się prawo do rozwoju, narodzin i godnego życia. W ten sposób traktuje się je nie jako osoby ludzkie, ale jako przedmioty, którymi można dowolnie dysponować” oraz „tam gdzie chodzi o życie człowieka nie ma miejsca na żaden kompromis”.
Dziękujemy za odważną, pięciodniową wizytę Księdza Arcybiskupa w Iraku, w tym w Bagdadzie w 2015 roku, której celem było okazanie solidarności i przekazanie wsparcia chrześcijanom, prześladowanym przez Państwo Islamskie. „Dla nas, wypędzanych ze swoich domów, zabijanych za to, że jesteśmy wyznawcami Chrystusa, jest niezmiernie ważna obecność przedstawicieli Kościoła polskiego – powiedział patriarcha Louis Raphael Sako. – Ten wyraz solidarności pokazuje, że są na świecie ludzie, którzy o nas myślą, modlą się, pomagają”.
Dziękujemy za jednoznaczną i pełną roztropności postawę wiary w czasie pandemii, dzięki której w Polsce nie zamknięto kościołów, wprost przeciwnie, zwiększano ilość Mszy Świętych, wprowadzano dodatkowe adoracje Najświętszego Sakramentu i możliwość przyjmowania Eucharystii poza Mszą Świętą – z jednej strony, przy jednoczesnej pełnej pokory trosce o zdrowie i życie naszych braci i sióstr, wyrażonej w apelach o przestrzeganie obostrzeń sanitarnych.
Dziękujemy za pełen „braterskiej troski” list do przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec w kontekście niektórych postulatów niemieckiej drogi synodalnej, który odbił się szerokim echem nie tylko w Europie, ale i w świecie. Dowodem tego są podziękowania, kierowane do Waszej Ekscelencji od wielu hierarchów kościelnych i zwykłych wiernych z Polski i zagranicy.
W trudnym czasie agresji rosyjskiej na Ukrainę, dziękujemy za odważne listy i apele, kierowane do patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla oraz za wsparcie dla abp. Światosława Szewczuka, zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego z Kijowa i abp. Mieczysława Mokrzyckiego, metropolity lwowskiego, p.o. przewodniczącego Konferencji Episkopatu Ukrainy. Już 24 lutego, w pierwszym dniu rosyjskiej inwazji, zaoferował Ksiądz Arcybiskup obu hierarchom gościnę w Poznaniu, ci jednak zdecydowali, aby pozostać wraz ze swoimi wiernymi w Ukrainie.
Co dalej? Jeśli Pan Bóg pozwoli, w poniedziałek prywatne spotkanie z Biskupem Rzymu, we wtorek rozmowa z patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem I w Warszawie – kolejne przystanki w pasterskiej drodze przewodzenia Kościołowi w Polsce – czynem i prawdą.
Na koniec, dziękujemy za dyskretne, aczkolwiek wyraziste poczucie humoru, który mimo powagi obowiązków i urzędu, nie opuszcza Księdza Arcybiskupa.
Pani Jasnogórskiej, Królowej Polski życie i posługę Ekscelencji powierzamy, zapewniając o naszym wsparciu w modlitwie oraz „czynem i prawdą”.
Zdjęcie: www.archpoznan.pl
