Polski
Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
W swoim przemówieniu papież zaznaczył, że odpowiedzialność oznacza nie tylko analizę przyczyn przemocy i odrzucenie jej pokrętnej logiki, ale także gotowość do reagowania na te zjawiska. Zaznaczył, że chodzi nie tylko o walkę z nienawiścią, ale także z obojętnością.
„Niestrudzenie będę powtarzał, że obojętność jest wirusem, który groźnie infekuje nasze czasy, czasy, w których jesteśmy coraz bardziej połączeni z innymi, ale coraz mniej wrażliwi na innych. Jednak zglobalizowany kontekst powinien pomóc nam zrozumieć, że nikt z nas nie jest wyspą i nikt nie będzie miał pokojowej przyszłości bez godnej przyszłości dla wszystkich” – powiedział Franciszek.
“Pamiętam tę głuchą ciszę, którą dostrzegłem podczas mojej wizyty w Auschwitz-Birkenau: niepokojącej ciszy, która pozostawia miejsce jedynie dla łez, modlitwy i prośby o przebaczenie” – wyznał papież. A nawiązując do biblijnego opisu zabicia przez Kaina swego brata Abla zauważył, że już tam zawarte jest wskazanie na korzeń śmierci wytwarzający rozpacz i milczenie.
Franciszek wskazał, że w obliczu wirusa obojętności konieczne jest kultywowanie żywej pamięci, pamięci całym sobą, całej drogi, a nie tylko tego co się nam podoba. Zaznaczył, iż pamięć jest kluczem uzyskania dostępu do przyszłości, a naszym obowiązkiem jest godne przekazanie jej młodym pokoleniom.
Nawiązał także do opublikowanego przed dwudziestu laty dokumentu Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem: „Pamiętamy, refleksje nad Szoah”. Zacytował słowa Jana Pawła II zawarte w liście wprowadzającym do tego tekstu: „Oby dopomógł on pamięci w odegraniu nieodzownej roli w procesie kształtowania przyszłości, w której nieopisane zło Szoah nigdy już nie stanie się możliwe”. Franciszek zaznaczył, że jako chrześcijanie jesteśmy powołani, by wraz z Żydami strzec tej historii.
Papież wskazał, że aby budować tę wspólną historię potrzebna jest wspólna pamięć, żywa i ufna, która nie byłaby uwięziona w urazach, ale chociaż przeszła przez całą noc bólu, to otworzyła się na nadzieję nowej jutrzenki. „Kościół pragnie wyciągnąć rękę, pragnie pamiętać i iść razem. Na tej drodze «Kościół,. Który potępia każde prześladowanie jakichkolwiek ludzi, pamiętając o wspólnym dziedzictwie z Żydami, ubolewa nad wszelkimi aktami nienawiści, prześladowań, wszelkimi manifestacjami antysemityzmu, jakie miały miejsce w jakimkolwiek czasie» (II Sobór Watykański, Deklaracja Nostra aetate, 4)” – przypomniał Franciszek.
Na zakończenie papież zaapelował o rozwój kultury odpowiedzialności, pamięci i solidarności oraz ustanowienia przymierza przeciw wszelkiej obojętności.
st (KAI) / Watykan
