Polski
Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
„Istnienie i zrozumiałość wszechświata nie jest wynikiem chaosu lub przypadku, ale Bożej mądrości” – powiedział Franciszek przyjmując dziś na audiencji uczestników międzynarodowej konferencji naukowej o czarnych dziurach, falach grawitacyjnych i osobliwościach czasoprzestrzeni. W dniach 9-12 maja zorganizowało ją w Castel Gandolfo Watykańskie Obserwatorium Astronomiczne.
Trzydniowym obradom astronomów i kosmologów patronuje postać ks. Georges’a Lemaître’a (1894.1966). Ten belgijski kapłan, matematyk i kosmolog z Katolickiego Uniwersytetu w Lowanium jako pierwszy w 1927 r., bazując na nowej wówczas teorii względności, doszedł w swych rozważaniach do tego, co dziś nazywa się Wielkim Wybuchem. Był też jednym z pierwszych badaczy czarnych dziur. W latach 1960-1966 kierował Papieską Akademią Nauk.
Franciszek zauważył, że zagadnienia czarnych dziur, fal grawitacyjnych i osobliwości czasoprzestrzeni stanowią dogłębne wyzwanie dla naszego sumienia, ponieważ ewolucja wszechświata i natura czasoprzestrzeni mają istotne znaczenie dla nauki, ale także dla filozofii, teologii i życia duchowego, stanowiąc scenę, na której dochodziło także do starcia między tymi dyscyplinami.
Papież przypomniał, że ks. Lemaitre, w swej podwójnej roli kapłana katolickiego i kosmologa zawsze „bronił wyraźnego rozróżnienia metodologicznego między dziedzinami nauki a teologii, postrzeganych jako obszary o różnych kompetencjach, które jednak harmonijnie jednoczyły się w jego życiu. Dodał, że rozróżnienia tego dokonywał już św. Tomasz z Akwinu, tym bardziej, że zwarcia takie są szkodliwe zarówno dla nauki jaki i dla wiary.
Ojciec Święty zauważył, że „w bezmiarze czasoprzestrzeni wszechświata, my, ludzie możemy zażyć poczucia zdumienia i doświadczyć naszej małości, gdy w naszych sercach pojawia się pytanie Psalmisty: «czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz?» (Ps 8,5)”.
Cytując Alberta Einsteina, który powiedział, że „odwieczną tajemnicą świata jest jego poznawalność” Franciszek stwierdził, że „Istnienie i zrozumiałość wszechświata nie jest wynikiem chaosu lub przypadku, ale Bożej mądrości, obecnej: «jako początek swej mocy, od dawna, nim ziemia powstała» (Prz 8,22)”.
Papież zachęcił też uczestników watykańskiej konferencji do wytrwania w poszukiwaniu prawdy, bez lęku i strachu i bez okopywania się pozycjach zamknięcia, przyjmując „nowe odkrycia naukowe w postawie pełnej pokory”, gdyż „podążając na peryferie ludzkiej wiedzy można naprawdę autentycznie doświadczyć Boga, który może wypełnić nasze serca”.
Uczestnicy konferencji podjęli najważniejsze problemy współczesnej kosmologii i astrofizyki m. in.: jaki jest ostateczny los kosmosu, co wydarzyło się w pierwszych chwilach po Wielkim Wybuchu? Wśród uczestników konferencji byli wybitni naukowcy, m. in. laureat Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki w 1999 roku, Holender Gerardus `t Hooft, brytyjski fizyk i matematyk, Roger Penrose, południowoafrykański matematyk i kosmolog, George Ellis, rosyjsko-amerykański fizyk teoretyczny, Andrei Linde, brytyjski astrofizyk, Joe Silk oraz Krzysztof Meisner z Warszawy.
st (KAI) / Watykan
Fot. ilustracyjne: Mazur/BP KEP
