Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Po wielu latach pełnej poświęcenia służby Bogu i ludziom w Polsce i na świecie odszedł do Domu Ojca kard. Zenon Grocholewski –  napisał na Twitterze w kondolencjach po śmierci kard. Zenonana Grocholewskiego Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki. Kard. Grocholewski zmarł 17 lipca 2020 r. w Rzymie.

Przewodniczący Episkopatu zachęcił do modlitwy za zmarłego kardynała. “Módlmy się, by Pan przyjął go do grona zbawionych i obdarzył pokojem. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…” – czytamy w kondolencjach.

 

Zenon Grocholewski urodził się 11 października 1939 r. Bródkach (woj. poznańskie). Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Wolsztynie. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. 27 maja 1963 otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk Antoniego Baraniaka, arcybiskupa metropolity poznańskiego.

Od 1966 przebywał w Rzymie, gdzie najpierw studiował prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. W latach 1972-1999 był pracownikiem w Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, od 4 października 1998 r. na stanowiska prefekta. Był prezesem Sądu Kasacyjnego Państwa Watykańskiego.

21 grudnia 1982 papież Jan Paweł II mianował go sekretarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i biskupem tytularnym Acropolis. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 1983 w Bazylice św. Piotra w Rzymie z rąk papieża. 16 grudnia 1991 r. został mianowany arcybiskupem.

W listopadzie 1999 r. z mianowania Jana Pawła II został prefektem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej oraz wielkim kanclerzem Uniwersytetu Gregoriańskiego. W 2001 r. został kardynałem diakonem z kościołem tytularnym św. Mikołaja w Więzieniu, 21 lutego 2011 r. promowany do rangi kardynała prezbitera. W 2015 r. mianowany został członkiem kolegium ds. odwołań od wyroków dotyczących przestępstw zastrzeżonych w Kongregacji Nauki Wiary. 31 marca 2015 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu prefekta Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej.

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. 11 października 2019 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo udziału w konklawe.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Był wybitnym znawcą prawa kanonicznego, autorem ponad 550 publikacji w 12 językach. Poza językiem polskim posługiwał się także językiem włoskim, łaciną, francuskim, hiszpańskim i angielskim.

Tytuł doktora honoris causa przyznały mu: Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie (1998), Katolicki Uniwersytet Lubelski (1999), Uniwersytet w Pasawie (2001), Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie (2002), Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2004), Uniwersytet Śląski w Katowicach (2010), Uniwersytet Katolicki w Rużomberku (2013), Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu (2018) Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie (2019).

Był laureatem Nagrody im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego KUL, a także Diamentowego Feniksa 2017 przyznanego przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich.

W 2010 za wkład w dzieło pojednania został uhonorowany Komandorią Missio Reconciliationis.

BP KEP/ Wikipedia