Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Kościół katolicki w Polsce dziękuje za Twoją posługę w naszej Ojczyźnie i z całego serca życzy, aby Twoja nowa misja przyniosła wiele duchowego dobra dla całego Kościoła powszechnego – powiedział przewodniczący Episkopatu abp Stanisław Gądecki do kończącego swoją misję Nuncjusza Apostolskiego w Polsce abp. Salvatore Pennacchio. Podczas Eucharystii sprawowanej 13 marca z udziałem Konferencji Episkopatu Polski w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie dziękowano również za 10 lat pontyfikatu papieża Franciszka.

 

Publikujemy pełny tekst podziękowań:

Jego Ekscelencjo, Nuncjuszu Apostolski w Polsce,

Dnia 6 sierpnia 2016 Ojciec Święty Franciszek mianował Cię jako swojego przedstawiciela w Polsce, a ty – od dnia 3 listopada tegoż roku – podjąłeś z radością swoje obowiązki w naszej Ojczyźnie.

ZADANIA ZWYCZAJNE

Część tych obowiązków miała charakter zwyczajny, a część nadzwyczajny. Do zwyczajnych obowiązków Nuncjusza – jak sam mówisz – należało to, co można określić słowem „pośredniczenie”. Nuncjusz bowiem ma zadanie przekazywania informacji w dwie strony: od instytucji kościelnych w danym kraju do Stolicy Apostolskiej i odwrotnie. Wprawdzie uczestniczy on w wypracowywaniu niektórych decyzji Kościoła lokalnego, ale to nie on je podejmuje; nie ma prerogatyw decyzyjnych, jeśli chodzi o struktury kościelne. Jeśli zaś idzie o struktury państwowe, pełni podobną funkcję do tej, jaką pełnią Ambasadorzy innych państw w ramach zwyczajów określonych w konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych.

Ty, Ekscelencjo, przywiozłeś do nas skarb bogatego doświadczenia pracy na wielu placówkach dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej (w Panamie, Etiopii, Australii, Turcji, Egipcie, Jugosławii i Irlandii; w Rwandzie, w Tajlandii, Singapurze i Kambodży oraz  w Mjanmie, Laosie, Malezji i Brunei, w Indiach i Nepalu) i już od początku chwyciłeś nas za serce z racji na Twoją miłość do świętego Jana Pawła II.

Do ważniejszych Twoich zadań należało w Polsce wyłanianie i przedstawienie Papieżowi kandydatów do urzędu biskupiego. Było to zadanie niezwykle odpowiedzialne, od trafnego wyboru kandydatów zależy bowiem przyszły kształt Kościoła w naszym kraju, choć ostateczna decyzja – w oparciu o szczegółowe raporty – podejmowana jest przez Ojca Świętego. W trakcie tych procesów zostałeś Współkonsekratorem 20 polskich biskupów oraz głównym Konsekratorem jednego z nich.

Towarzyszyłeś pielgrzymce Papieża Franciszka w Polsce. Pomagałeś w organizowaniu ostatniej ad limina apostolorum w Watykanie oraz pośredniczyłeś w procesie rozwoju synodu o synodalności w naszym kraju. Brałeś żywy udział w obchodach 1050. rocznicy Chrztu Polski. Odwiedzałeś wielką liczbę polskich parafii i przewodniczyłeś ich uroczystościom.

Twój ponad sześcioletni pobyt w Polsce obfitował w spotkania z wieloma ludźmi Kościoła, tak świeckimi, jak i duchownymi, dzięki czemu ukształtowałeś swój obraz Kościoła w rzeczywistym kontakcie z ludźmi, zdając sobie sprawę z tego, że jest on nieco inny niż ten, jaki czasem postrzegałeś w mediach. Tym, co przeważa w Twoich wspomnieniach jest dobro, głęboka wiara, zaangażowanie ludzi na wielu płaszczyznach Kościoła oraz otwartość na potrzeby najbardziej potrzebujących, czego przykładem – odniesienie Polaków wobec ukraińskich uchodźców.

ZADANIA NADZWYCZAJNE

A jednocześnie w tym samym czasie musiałeś stawić czoła sytuacjom nadzwyczajnym. Do takich należał okres pandemii, wojna na Ukrainie, ochrona nieletnich. Zauważyłeś, że proces oczyszczania i prewencji został zainicjowany w Polsce wiele lat temu i wciąż trwa. Że nie wszystko jest jeszcze rozwiązane optymalnie, ale że wrażliwość w tym zakresie stale wzrasta w Kościele. Na poziomie diecezji, zakonów i konferencji biskupów stworzone zostały różne struktury pomocowe. We wszystkich instytucjach, które mają do czynienia z dziećmi, młodzieżą albo osobami bezradnymi funkcjonują zasady dobrych praktyk oraz jasno określone zasady bezpieczeństwa. I to jest główny kierunek zmian, jakie w tej chwili są wprowadzane w Kościele w naszej Ojczyźnie.

ŻYCZENIA DLA NOWEJ MISJI

Na koniec –  w imieniu Konferencji Episkopatu Polski – pragnę podziękować za Twoje wysiłki i prace, które wystawiały na próbę Twoją cierpliwość. Tak więc, Kościół katolicki w Polsce dziękuje za Twoją posługę w naszej Ojczyźnie i z całego serca życzy, aby Twoja nowa misja Rektora Kościelnej Akademii Dyplomatycznej w Rzymie przyniosła wiele duchowego dobra, tym razem już nie dla tego czy owego kraju, ale dla całego Kościoła powszechnego. Prowadź studentów tejże Akademii – jak mówi Papież Franciszek – „do wszystkich części świata. Do Europy, która potrzebuje się przebudzić; do Afryki, spragnionej pojednania; do Ameryki Łacińskiej, łaknącej pożywienia i duchowości; do Ameryki Północnej, odkrywającej na nowo korzenie tożsamości, której się nie określa na podstawie wykluczania; do Azji i Oceanii, gdzie wyzwaniem jest zdolność bycia zaczynem w diasporze i prowadzenie dialogu z wielością kultur rodzimych” (25 czerwca 2015 r.). Szczęść Boże!