Przewodniczący Episkopatu złożył kondolencje po śmierci s. Maksymiliany Wojnar

W imieniu Konferencji Episkopatu Polski składam dzięki Bogu Wszechmogącemu za trud życia i powołania oraz posługi na rzecz Kościoła, który jest w Polsce,  śp. siostry Maksymiliany – napisał przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki w kondolencjach na uroczystości pogrzebowe śp. s. Maksymiliany Wojnar, prezentki, prawniczki, która przez ponad 30 lat pracowała w Biurze Prawnym Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski, a następnie przez wiele lat była zaangażowana w organizację szkolnictwa katolickiego w Polsce.

Przewodniczący Episkopatu podkreślił wkład s. Wojnar w ponowne kształtowanie relacji państwo-Kościół w ważnych dla całej Polski monetach historii. „Siostra Maksymiliana wiernie towarzyszyła Kościołowi w Polsce w swojej kompetentnej i zdeterminowanej pracy prawnej, u boku ówczesnych sekretarzy generalnych KEP” – czytamy w kondolencjach.

Siostra Wojnar była absolwentką Wyższego Instytutu Katechetycznego w Krakowie oraz Wydziału Prawa Kanonicznego na kierunku prawo kanoniczno-cywilne Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

W latach 1973 – 2006 pełniła funkcję referenta Biura Prawnego Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski. Była współpracowniczką sekretarzy generalnych Episkopatu: bp. Bronisława Dąbrowskiego, bp. Tadeusza Pieronka i bp. Piotra Libery. Współtworzyła Radę Szkół Katolickich, której przez wiele lat była sekretarzem. Zainicjowała cykliczne spotkania Forum Szkół Katolickich.

Siostra Wojnar w czasie stanu wojennego angażowała się na rzecz internowanych działaczy opozycji. W okresie transformacji ustrojowej pomagała w uregulowaniu statusu prawnego setek dzieł charytatywnych i oświatowych zgromadzeń zakonnych, wcześniej zawłaszczonych przez władze komunistyczne.

„Gdy dziś wielu deprecjonuje obecność i posługę sióstr zakonnych w Kościele, siostra Maksymiliana pokazywała, jak w tym Kościele i dla tego Kościoła można pięknie żyć, pracować i umierać. Jak można go kochać – jako Mistyczne Ciało Chrystusa – oraz z uporem i konsekwencją, mądrością i roztropnością przemieniać jego znieważane oblicze” – napisał przewodniczący Episkopatu w kondolencjach.

 BP KEP

KONDOLENCJE
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
NA UROCZYSTOŚCI POGRZEBOWE
SIOSTRY MAKSYMILIANY WOJNAR

Ekscelencjo, Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie Metropolito,
Najdostojniejsi Księża Biskupi,
Drodzy Kapłani i Osoby życia konsekrowanego,
Drodzy Bracia i Siostry, uczestnicy uroczystości żałobnych,

z wielkim smutkiem przyjąłem informację o śmierci śp. siostry Maksymiliany Wojnar – prezentki, absolwentki Wyższego Instytutu Katechetycznego w Krakowie oraz Wydziału Prawa Kanonicznego na kierunku prawo kanoniczno-cywilne Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, od 1973 roku referenta Biura Prawnego Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski, współpracownika kolejnych sekretarzy generalnych Episkopatu biskupa Bronisława Dąbrowskiego, biskupa Tadeusza Pieronka i biskupa Piotra Libery, współtwórcy i sekretarza Rady Szkół Katolickich, inicjatorki Forum Szkół Katolickich.

„Niewiastę dzielną któż znajdzie? Jej wartość przewyższa perły (…)
Wiele niewiast pilnie pracuje, lecz ty przewyższasz je wszystkie.
Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno: chwalić należy niewiastę, co boi się
Pana. Z owocu jej rąk jej dajcie, niech w bramie chwalą jej czyny”.
(Prz 31,10.29-31)

Pierwsze słowa Poematu o dzielnej niewieście, z Księgi Przysłów, w doskonały sposób określają osobowość śp. siostry Maksymiliany. W imieniu Konferencji Episkopatu Polski składam dzięki Bogu Wszechmogącemu za trud jej życia i powołania oraz posługi na rzecz Kościoła, który jest w Polsce.

Zanim Zmarła rozpoczęła w pełni swoje zaangażowanie w ramach Rady Szkół Katolickich, po przejściu na emeryturę, przez 33 lata pracowała w Biurze Prawnym Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski od 1973 do 2006 roku.

Był to ważny i trudny czas dla Polski i Kościoła. Czas niepokojów społecznych lat ’70, czas wyboru Karola Wojtyłę na Stolicę Piotrową, czas stanu wojennego, czas powstania Solidarności, czas przemian ustrojowych roku 89, czas ponownego kształtowania relacji państwo-Kościół i czas papieskiego pielgrzymowania do Polski.  We wszystkich tych wydarzeniach Siostra Maksymiliana wiernie towarzyszyła Kościołowi w Polsce w swojej kompetentnej i zdeterminowanej pracy prawnej, u boku ówczesnych sekretarzy generalnych KEP.

Z tego okresu godnym odnotowania jest jej działanie na rzecz internowanych działaczy opozycji, również w czasie stanu wojennego. Śp. Siostra Maksymiliana przygotowywała skuteczne interwencje dla biskupa Bronisława Dąbrowskiego w reżimowym Urzędzie do Spraw Wyznań. W wiele z tych interwencji angażowała się osobiście, okazując swój hart ducha oraz dzielne i szlachetne serce.

W okresie transformacji ustrojowej, Zmarła Prezentka pomagała w uregulowaniu statusu prawnego setek dzieł charytatywnych i oświatowych zgromadzeń zakonnych, wcześniej zawłaszczonych przez władze komunistyczne: domów opieki społecznej, zakładów opieki zdrowotnej, domów dziecka, placówek wychowawczych dla dzieci niepełnosprawnych, a później – już w latach ’90 – ponad 400 przedszkoli katolickich w całej Polsce.

Gdy dziś wielu deprecjonuje obecność i posługę sióstr zakonnych w Kościele, siostra Maksymiliana pokazywała, jak w tym Kościele i dla tego Kościoła można pięknie żyć, pracować i umierać. Jak można go kochać – jako Mistyczne Ciało Chrystusa – oraz z uporem i konsekwencją, mądrością i roztropnością przemieniać jego znieważane oblicze.

„Niewiastę dzielną któż znajdzie? Jej wartość przewyższa perły (…)
Z owocu jej rąk jej dajcie, niech w bramie chwalą jej czyny”.
(Prz 31,10.31)

Odpoczywaj w pokoju!

+ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)