Telegram kondolencyjny Prymasa Polski po śmierci bp. Jana Bernarda Szlagi

Uczestniczę w żałobie diecezji pelplińskiej po śmierci jej Pasterza, biskupa Jan Bernarda Szlagi. Pan Bóg powołał do siebie wspaniałego człowieka, przykładnego kapłana i gorliwego biskupa.

Śp. bp Jan Szlaga urodził się w Gdyni, jako najmłodszy z sześciorga dzieci szlachetnych rodziców. Święcenia kapłańskie przyjął w 1963 roku z rąk biskupa Kazimierza Józefa Kowalskiego i podjął pracę duszpasterską jako wikariusz w Łęgu i Jabłonowie Pomorskim. W 1965 r. rozpoczął studia specjalistyczne z zakresu biblistyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując w 1968 roku tytuł magistra teologii oraz stopień licencjata w zakresie nauk biblijnych, a w 1970 roku stopień doktora teologii. W roku akademickim 1972/73 odbył studia specjalistyczne w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, uzyskując stopień licencjata nauk biblijnych.

W tym czasie miałem okazję poznać Jana Szlagę jako przykładnego i kochającego Kościół kapłana, oraz zdyscyplinowanego naukowca. Po powrocie do kraju habilitował się na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i podjął pracę jako wykładowca w tejże uczelni, będąc nadal profesorem egzegezy Nowego Testamentu w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie.

Katolicki Uniwersytet Lubelski zachował Go we wdzięcznej pamięci jako dyrektora Konwiktu Księży Studentów, dziekana Wydziału Teologii, a później – przez dwie kadencje – prorektora tegoż Uniwersytetu oraz współredaktora „Encyklopedii Katolickiej”.

W 1988 roku ks. Jan Szlaga został mianowany biskupem pomocniczym ówczesnej diecezji chełmińskiej. Bullą papieską Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 roku została utworzona diecezja pelplińska, a on mianowany został jej pierwszym biskupem diecezjalnym. Posługę gorliwego pasterza pełnił do dnia 25 kwietnia br., kiedy to Bóg wezwał go do siebie.

Wraz z całą diecezją pelplińską i Kościołem, który jest w Polsce, dziękuję Bogu za wszelkie dobro, jakie dzięki jego posłudze Słowa i sakramentów stało się udziałem tych, których spotkał na swojej drodze. Na ołtarzu eucharystycznym liturgii pogrzebowej składam cały dorobek jego życia, gorliwej, owocnej i okupionej cierpieniem posługi pasterskiej, prosząc Boga, by przyjął ten dar ofiarny i uczynił z niego ofiarę miłą sobie, a śp. Zmarłego przyjął do chwały Zmartwychwstania.

Dla wszystkich, których ta śmierć napełniła smutkiem i żałobą, upraszam ukojenie w bólu i Boże błogosławieństwo.

† Józef Kowalczyk Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński Prymas Polski

Gniezno, 25 kwietnia 2012 r.