Czcigodni Bracia w Biskupstwie! Drodzy Kapłani i Osoby Życia Konsekrowanego! Umiłowani Bracia i Siostry!
W Psalmie 122 słyszymy jak człowiek pełen wiary i zatroskania o dobro woła do Boga:
„Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują. Ze względu na braci moich i przyjaciół będę wołał: „Pokój z tobą”. Ze względu na dom Pana, Boga naszego, modlę się o dobro dla ciebie”.
Dzisiaj te słowa możemy zastosować i odnieść do sytuacji w jakiej znalazła się Ukraina, która od 21 listopada 2013 r. podjęła na oczach całego świata wołanie o pokój, dobro i sprawiedliwość dla braci swoich i przyjaciół. Ten wielki społeczny ruch, zapoczątkowany przez ludzi młodych, studentów ukraińskich uniwersytetów, poruszył ogromną, część społeczeństwa, która poszła za głosem tęsknoty za sprawiedliwym i uczciwym życiem.
Kulminacją trwającego protestu stały się ostatnie dni, kiedy na ulicach Kijowa i innych miast, padły strzały w stronę stojących od tygodni na Majdanie Niepodległości ludzi, marzących o sprawiedliwej i uczciwej Ojczyźnie. Tragiczne wydarzenia, których byliśmy świadkami, pozbawiły tych marzeń dziesiątki zabitych i rannych oraz ich rodziny. Ogromną większość ofiar stanowią ludzie bardzo młodzi, którzy pragnęli dla siebie, swoich rodziców, swych przyjaciół lepszego jutra. Dzisiaj patrząc w przeszłość potrzeba uszanować ofiarę życia i cierpienia a spoglądając w przyszłość potrzeba wyjść naprzeciw potrzebom i wesprzeć cierpiących, w ich żalu i bólu.
Drodzy Bracia i Siostry!
W tym trudnym czasie odczuliśmy bardzo wielką życzliwość płynącą do nas z różnych stron. Ogromnie radujemy się, że o tej pomocy nie zapomniała Polska, a Polska, to ty drogi bracie i siostro! Cieszymy się, że o nas nie zapomniała wspólnota Kościoła, poczynając od Konferencji Episkopatu Polski, poprzez kapłanów, wspólnoty zakonne a kończąc na Was, którzy jesteście żywym obrazem Kościoła.
Dziękujemy za podjęty 28 lutego post i modlitwę w intencji pokoju w Ukrainie. Dziękujemy za wszelkie oznaki solidarności i życzliwości, docierające do nas w różnej formie, tak wsparcia duchowego jak i materialnego. Dziękujemy za otwarcie szpitali dla rannych, których są setki. Dziękujemy Wam, bracia i siostry, którzy przez Caritas niesiecie bardzo konkretną i potrzebną pomoc. Jesteśmy Wam wdzięczni i modlimy się za Was, bo jak mówi polskie przysłowie - „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie".
Kończąc to krótkie słowo, przywołam znów Psalm 122, w którym słyszymy: „Ze względu na braci moich i przyjaciół będę wołał: „Pokój z tobą”. Dzisiaj te słowa niech będą naszym podziękowaniem za dobro okazane braciom i siostrom w Ukrainie i niech Pokój Chrystusowy będzie z każdym i każdą z Was, a królująca we lwowskiej katedrze Śliczna Gwiazda Miasta Lwowa, Pani Łaskawa, wspiera Was swym wstawiennictwem.
+ Mieczysław Mokrzycki Arcybiskup Metropolita Lwowski Przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy
Lwów, dnia 25 lutego 2014 roku