Drodzy Bracia w kapłaństwie, Siostry i Bracia w życiu konsekrowanym, Wszyscy wierzący w Chrystusa, Ludzie dobrej woli!
Pragniemy w tym świętym czasie Wielkiego Postu podziękować Wam za pomoc, jakiej udzieliliście naszym siostrom i braciom, a zwłaszcza dzieciom, młodzieży i osobom starszym względnie chorym – w tych krajach, w których nienawiść i wrogość daje o sobie znać poprzez wojenne działania, którym bardzo często towarzyszą straszliwe okrucieństwa. To z kolei zmuszało i zmusza setki tysięcy osób do opuszczania własnych domów, miejscowości i ratowania życie, poszukując wsparcia w państwach i wśród narodów, które wyrażają zgodę i wychodzą naprzeciw potrzebującym wsparcia.
Nie był i być nie może obojętnym nasz Naród. Co więcej, wypada nam podkreślić, że spotykamy się z życzliwością ze strony społeczeństwa naszego zawsze, kiedy odwołujemy się do ludzkiej wrażliwości na potrzeby naszych sióstr i braci narażonych na prześladowania. Z tego to względu wyrażamy wdzięczność. Czynimy to w obliczu Pana, którego wrażliwość na ludzkie potrzeby jest wyjątkowo czytelna w okresie Wielkiego Postu, zwłaszcza, gdy rozważamy Mękę Chrystusową.
Tymczasem ludzi cierpiących wciąż przybywa. Widzimy to w sąsiadującej z nami Ukrainie, tak nam bliskiej przez wieki współistnienia. Dostrzegamy też coraz większe tragedie na wielkich połaciach Azji i Afryki. A ponieważ trudno sobie wyobrazić chrześcijanina, który byłby niewrażliwy na ludzkie cierpienia, dlatego ponawiamy naszą prośbę o dalsze wspieranie potrzebujących. A można to czynić na różne sposoby. Przez modlitwę, post czyli ograniczanie własnych potrzeb i jałmużnę. Bardzo przekonywująco mówi o tym św. Piotr Chryzolog w swoim kazaniu (żył on w latach ok. 380-450 po Chr).
Oto fragment z jego kazania: „Istnieją trzy rzeczy, bracia, mówi on, na których stoi wiara, wspiera się pobożność i trwa cnota. Są to: modlitwa, post i uczynki miłosierdzia. To, o co kołata modlitwa, zjednywa post, a osiąga miłosierdzie. (…) Niech ich nikt nie rozłącza, gdyż nie znają podziału. (…) Kto się więc modli, niech pości, a kto pości, niech spełnia uczynki miłosierdzia, niech wysłucha proszącego, który chce być słyszany”.
Kierując ten apel, do nas wszystkich, czynimy to w imieniu tysięcy proszących. I w ich imieniu już teraz dziękujemy. Mamy nadzieję, że dzięki ofiarności naszej, wiele osób na świecie, będących w potrzebie, przekona się, że są ludzie życzliwi, że Ewangelia otwiera serca na potrzeby ludzi znajdujących się w jakiejkolwiek biedzie. I że jest nadzieja na to, że jednak będziemy w stanie przezwyciężyć wrogość i nienawiść, największe przyczyny wszelkich tragedii.
Już teraz wyrażamy wdzięczność za wszelkie formy pomocy, pamięci i solidarności z potrzebującymi.
Mamy nadzieję, że miłość zwycięży! Z taką nadzieją zbliżamy się do święta Zmartwychwstania Pańskiego, zapewniając o modlitewnej pamięci, obejmującej wszystkich darczyńców. I życzymy, aby Zmartwychwstały Chrystus wspomagał wszystkie ludzkie wysiłki, zmierzające do pojednania, pokoju i wzajemnej współpracy w duchu miłości. Tak nam tego potrzeba. Tak wielu czeka na poprawę. Więc nie lękajmy się dawać początek nawróceniu. A jego zewnętrznym przejawem niech będzie nasza pomoc dla nieszczęśliwych, wszystkich cierpiących.
Na tej drodze i takim postawom niech błogosławi Zmartwychwstały Pan! A my życzymy Błogosławionych przeżyć Wielkiego Tygodnia i pogodnych Świąt Wielkanocnych. Alleluja!
Apel ten przyjęli do wiadomości Kardynałowie, Arcybiskupi, Biskupi Polski oraz goście z zagranicy, obecni na Zebraniu Konferencji Episkopatu Polski w dniach 11 i 12 marca 2015 roku w Warszawie.
Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie Bp Antoni Pacyfik Dydycz – przewodniczący Bp Tadeusz Bronakowski Bp Marian Rojek Ks. Leszek Kryża
Ps. Dla ułatwienia wspierania inicjatyw zmierzających do wspomagania potrzebujących, podajemy numer konta Zespołu 89 1090 1014 0000 0000 0301 4449