Kościół w Polsce o in vitro

„(...) żadne nowe odkrycia nie mogą być stosowane do zabijania życia przekazanego przez Boskiego Stwórcę. Do procedur stanowiących „zamach na życie” Jan Paweł II zalicza także zabiegi na embrionach, czyli zarodkach ludzkich, jeśli prowadzą one do ich zabicia. (Ecclesia in Europa, 95). (...) Jest praktycznie niemożliwe, aby przy zastosowaniu dostępnych technik powstał tylko jeden embrion, który byłby wprowadzony do organizmu. Skutkiem tego w obecnej praktyce zapłodnienia in vitro, otrzymuje się wiele zarodków, które są następnie podtrzymywane przy życiu dzięki zamrożeniu (...). W Stanach Zjednoczonych realizowany jest specjalny program „adopcji embrionów”. (...) Tymczasem w wielu polskich dyskusjach lekceważy się zabijanie embrionów a nawet żąda się, aby ta forma zapłodnienia była dofinansowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Znaczy to, że fundusze pochodzące w większości od katolików przeznaczano by na zabijanie życia”.

2.    List Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Rodziny do posłów i senatorów 8 grudnia 2007 r. •    całość: http://info.wiara.pl/doc/171775.List-Rady-ds-Rodziny-do-parlamentarzystow-na-temat-in-vitro

„Pragniemy podzielić się naszą troską o małżeństwa i rodziny w kontekście ostatnich wypowiedzi Przedstawicieli Rządu RP na temat sztucznych zapłodnień „in vitro”. W nawiązaniu do tych wypowiedzi Rada ds. Rodziny pragnie przypomnieć nauczanie Stolicy Apostolskiej, a zwłaszcza Ojca Świętego Jana Pawła II, dotyczące tej kwestii (...) przy każdej próbie w tej metodzie giną liczne embriony – jest to rodzaj wyrafinowanej aborcji. Po drugie – każde dziecko ma prawo zrodzić się z miłosnego aktu małżeńskiego jego rodziców. I po trzecie – dziecko nie jest rzeczą i nawet przyszli rodzice nie mogą powiedzieć, że mają do niego prawo, zwłaszcza, że to „prawo” jest zawsze okupione śmiercią jego braci i sióstr”.

3.    Oświadczenie Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych w porozumieniu z Prezydium Konferencji Episkopatu Polski 22 grudnia 2008 r. •    całość: http://info.wiara.pl/doc/181558.Eksperci-KEP-Calkowicie-zakazac-lub-maksymalnie-ograniczyc

„W naszej Ojczyźnie nie ma natomiast żadnych unormowań odnoszących się do eksperymentów na zarodkach, klonowania ludzi lub zapłodnienia pozaustrojowego in vitro. Regulacja prawna jest tu sprawą bardziej niż naglącą (...). Niszczy się w Polsce ludzkie zarodki, wiele pozostaje w uwłaczającym godności człowieka zamrożeniu, a w konsekwencji narażone są na unicestwienie; nierzadko stają się przedmiotem handlu. W praktyce stosowania metody in vitro dokonuje się też selektywnej aborcji. Jak najszybciej trzeba temu położyć kres i nie pozostawiać delikatnego obszaru niekontrolowanym działaniom (...). W porządku przekonań moralnych nie ma tutaj miejsca na kompromis, którego poszukuje się w ramach rozwiązań prawnych. Mimo sprzeciwu wobec metody in vitro, jako naruszającej godność człowieka, każde ludzkie życie – także powstałe w ten sposób – należy przyjąć z miłością. Każdej bowiem osobie przysługuje pełny szacunek i pełna godność”.

4.    Komunikat z 346. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski 27 listopada 2008 r. •    całość: https://episkopat.pl/komunikat-z-346-zebrania-plenarnego-konferencji-episkopatu-polski/

Pkt. 2 „Konferencja Episkopatu Polski z uwagą analizuje wyniki prac zmierzających do prawnego uporządkowania problemów bioetycznych w Polsce. Jest ono konieczne zwłaszcza w kontekście dotychczasowego braku podstawowych regulacji prawnych w tej dziedzinie. Kościół konsekwentnie naucza nienaruszalnych zasad dotyczących niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Zasady te są zawarte w dokumentach Stolicy Apostolskiej, szczególnie w Evangelium vitae oraz Donum vitae. W świetle tej nauki oraz oczekiwanego w grudniu nowego dokumentu Stolicy Apostolskiej, biskupi dokonają szczegółowej oceny etycznej przygotowywanego projektu ustawy parlamentarnej”.

5.    Otoczmy troską życie człowieka – List na Niedzielę Świętej Rodziny 28 grudnia 2008 r. •    całość: https://episkopat.pl/otoczmy-troska-zycie-czlowieka/

„(...) Rozumiemy targające Wami myśli i emocje. W imię odpowiedzialności za prawdę musimy jednak powiedzieć, że w żadnym wypadku nie jest moralnie dozwolone uciekać się do zapłodnienia „in vitro”. Bóg i tylko Bóg jest Panem życia. Dzieci są Jego darem, a nie jednym z dóbr konsumpcyjnych. Nie istnieje „prawo do dziecka”. Nie jest to opinia – jak czasami usiłuje się sugerować – Episkopatu Polski, ale zwyczajne nauczanie Kościoła Katolickiego, dawno już wyłożone w oficjalnych dokumentach (...). W wielu wypadkach bezdzietność pozostaje tajemnicą, którą być może zrozumiemy dopiero po drugiej stronie życia. Zawsze jednak warto rozeznać, czy Bóg nie powołuje nas w ten sposób do szczególnej odpowiedzialności za dzieci już urodzone (...). Nie bójmy się adoptować dzieci. Nie bójmy się rodzicielstwa zastępczego”.

6.    Komunikat z 350. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski 26 listopada 2009 r. •    całość: https://episkopat.pl/dokumenty/komunikaty_zp_kep/4979.1,Komunikat_z_350_Zebrania_Plenarnego_KEP.html

Pkt. 3 „Biskupi dziękują wszystkim osobom zaangażowanym w obronę życia poczętego. Szczególną wdzięczność wyrażają tym spośród polskich parlamentarzystów oraz profesorów i lekarzy, którzy działają na rzecz całkowitej ochrony życia ludzkiego i prawnego zakazu stosowania zapłodnienia pozaustrojowego (in vitro)”.

7.    Komunikat z 352. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski 20 czerwca 2010 r. •    całość: https://episkopat.pl/komunikat-z-352-zebrania-plenarnego-konferencji-episkopatu-polski/

Pkt. 5 „Osoby stosujące procedurę in vitro i z niej korzystające są zagrożone popełnieniem ciężkiego grzechu zrywającego więź z Bogiem i osłabiającego jedność z Kościołem Chrystusowym. Taki zaś grzech sprawia samowykluczenie z Komunii eucharystycznej aż do czasu otrzymania przebaczenia w sakramencie pokuty i pojednania. Duszpasterze, katecheci i wszyscy ludzie dobrej woli mają obowiązek poznania, a następnie przekazywania pełnej prawdy o procedurach medycznych obiektywnie niemoralnych. (...) Małżeństwom dotkniętym cierpieniem z powodu braku potomstwa należy nieść pomoc i wsparcie w przyczynowym leczeniu niepłodności, jednak bez uciekania się do reprodukcji zastępczej. Należy im ukazywać także możliwość i ewangeliczną wartość adopcji dziecka w warunkach na nią pozwalających”.

8.    Dokument „O wyzwaniach bioetycznych, przed którymi stoi współczesny człowiek” 5 marca 2013 r. •    całość: https://episkopat.pl/o-wyzwaniach-bioetycznych-przed-ktorymi-stoi-wspolczesny-czlowiek/

„Antykoncepcja i aborcja to dwie skrajności tej samej postawy, wyrażającej się krótko w stwierdzeniu: „nie chcę mieć dziecka”. Wyrazem tej postawy jest również zwracanie się ku metodzie in vitro jako sposobowi poczęcia. Tym razem roszczenie brzmi: „chcę mieć dziecko” – nawet za cenę powołania go do życia przez obcych ludzi w warunkach laboratoryjnych, zabicia lub zamrożenia rodzeństwa w najwcześniejszej fazie istnienia. Biskupi piszą o źle rozumianym sensie rodzicielstwa – „jako prawa do decydowania o swoim dziecku, jako prawa do traktowania go jak przedmiot swoistej własności. (...) Obowiązkiem każdego katolika biorącego udział w życiu publicznym jest wierność nauczaniu Kościoła katolickiego i samemu Chrystusowi. Nie może być mowy o jakimkolwiek kompromisie w kwestiach wiary i moralności”.

9.    Komunikat z 361. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski 6 marca 2013 r. •    całość: https://episkopat.pl/komunikat-z-361-zebrania-plenarnego-konferencji-episkopatu-polski/

Pkt. 5 „Biskupi opowiedzieli się za europejską inicjatywą obywatelską „Jeden z nas”, która ma doprowadzić do całkowitego zaprzestania finansowania z budżetu Unii Europejskiej aborcji i doświadczeń na ludzkich embrionach”.

10.    Komunikat Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych Konferencji Episkopatu Polski w sprawie manipulacji informacjami naukowymi dotyczącymi procedury in vitro 24 czerwca 2013 r. •    całość: https://episkopat.pl/komunikat-zespolu-ekspertow-ds-bioetycznych-konferencji-episkopatu-polski-w-sprawie-manipulacji-informacjami-naukowymi-dotyczacymi-procedury-in-vitro/

„Badania naukowe potwierdzają procentowo znaczące występowanie negatywnych zmian u dzieci poczętych metodą zapłodnienia pozaustrojowego. (...) Za niedopuszczalne uważamy podawanie oczywistej nieprawdy, jakoby nie istniały rzetelne i wiarygodne opracowania naukowe potwierdzające ten stan rzeczy. W załączeniu do oświadczenia przedstawiamy listę wybranych publikacji naukowych dokumentujących przedstawione przez nas fakty”.

11.    Głos Prezydium Konferencji Episkopatu Polski w kontekście przygotowywanej ustawy „o leczeniu niepłodności” 4 marca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/glos-prezydium-konferencji-episkopatu-polski-w-kontekscie-przygotowywanej-ustawy-o-leczeniu-nieplodnosci-2/

„Z moralnego punktu widzenia dopuszczenie sztucznego zapłodnienia nie może być zaakceptowane, czyni bowiem człowieka produktem działania ludzkiego, poddanego racjonalności technicznej, a nie etycznej. (...) embrion ludzki musi być traktowany w równie podmiotowy sposób, jak każdy z nas”.

12.    Apel Prezydium Konferencji Episkopatu Polski w związku z rozpoczęciem prac nad projektem ustawy o medycznym wspomaganiu prokreacji (in vitro) 31 marca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/apel-prezydium-konferencji-episkopatu-polski-w-zwiazku-z-rozpoczeciem-prac-nad-projektem-ustawy-o-medycznym-wspomaganiu-prokreacji-in-vitro/

Dokument wskazuje, w jakich sprawach rządowy projekt powinien zostać poprawiony i wylicza osiem nieakceptowalnych rozwiązań z projektu ustawy o in vitro, np.: „Projekt umożliwia poczynanie dzieci po śmierci dawcy komórek rozrodczych, w tym nie zakazuje możliwości wykorzystania w przypadku śmierci kobiety macierzyństwa surogacyjnego”.

13.    Oświadczenie KEP po głosowaniu Sejmu RP nad rządowym projektem ustawy „o leczeniu niepłodności” 25 czerwca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/oswiadczenie-kep-po-glosowaniu-sejmu-rp-nad-rzadowym-projektem-ustawy-o-leczeniu-nieplodnosci/

„Posłowie popierający projekt ustawy „o leczeniu niepłodności” w wersji rządowej pozostają w niezgodzie z nauczaniem papieża Franciszka, który apelował do lekarzy: „Waszym obowiązkiem jest wyrażać sprzeciw sumienia przy aborcji, in vitro i eutanazji!” Ojciec Święty prosił, by nie eksperymentować i nie igrać z życiem człowieka (...). Biskupi ufają, że do sumień parlamentarzystów dotrze głos nie tylko Papieża, Konferencji Episkopatu Polski, ale także organizacji rodzinnych, ruchów obrońców życia oraz specjalistów z zakresu ginekologii i położnictwa, którym drogie jest życie ludzkie”.

14.    Oświadczenie Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych Konferencji Episkopatu Polski w sprawie uchwalenia dnia 25 czerwca 2015 r. przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawy „o leczeniu niepłodności” 26 czerwca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/oswiadczenie-zespolu-ekspertow-ds-bioetycznych-konferencji-episkopatu-polski-w-sprawie-uchwalenia-dnia-25-czerwca-2015-roku-przez-sejm-rzeczypospolitej-polskiej-ustawy-o-leczeniu-nieplodnosci/

„W połączonej ocenie ekspertów różnych dziedzin uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dnia 25 czerwca 2015 roku ustawa dotycząca tzw. leczenia niepłodności niesie tak wiele negatywnych konsekwencji medycznych, etycznych, społecznych i prawnych, że należy ocenić, iż mamy do czynienia z klęską etyki w medycynie i w polityce. (...) Dochodzi do wielce niegodziwej próby uprzedmiotowienia ludzkich zarodków i nazywania ich „grupą komórek” oraz otwarcia drogi do masowego niszczenia poczętych istot ludzkich. Wydawane dotąd opracowania kwestii in vitro przez Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych KEP, ale też przez innych specjalistów spoza Zespołu, pozwalają się zorientować, że ustawa ta ostatecznie nie służy rodzinie (...)”.

15.    Komunikat Prezydium Konferencji Episkopatu Polski w kontekście ustawy „o leczeniu niepodległości” z dnia 25 czerwca 2015 r. 7 lipca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/dlaczego-sprzeciw-wobec-uchwalonej-przez-sejm-w-dniu-25-czerwca-2015-r-ustawy-o-leczeniu-nieplodnosci-w-sposob-liberalny-legalizujacej-zaplodnienie-in-vitro/

„Kierując się troską o małżeństwa pragnące mieć potomstwo, chcemy przypomnieć, że osoby cierpiące na niepłodność nie muszą angażować się w niemoralną procedurę „in vitro”. Mogą one zwrócić uwagę na godziwe metody leczenia niepłodności, dobre dla zdrowia matki i dziecka oraz na adopcję (...) wszystkie dzieci, także te poczęte dzięki „in vitro”, zasługują na bezwarunkową miłość i ochronę”.

16.    Opinia Biura Prawnego KEP: „Dlaczego sprzeciw wobec uchwalonej przez Sejm w dniu 25 czerwca 2015 r. ustawy o leczeniu niepłodności, w sposób liberalny legalizującej zapłodnienie in vitro” 9 lipca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/dlaczego-sprzeciw-wobec-uchwalonej-przez-sejm-w-dniu-25-czerwca-2015-r-ustawy-o-leczeniu-nieplodnosci-w-sposob-liberalny-legalizujacej-zaplodnienie-in-vitro/

„(...) Wobec proponowanego tekstu ustawy, rodzącego liczne obawy dotyczące negatywnych konsekwencji medycznych, etycznych, społecznych i prawnych, z całą mocą należy przypominać nauczanie św. Jana Pawła II, które wpisuje się w niezmienne stanowisko Kościoła katolickiego uznającego, że to Bóg jest Panem życia i śmierci. (...) Skoro uznajemy godność człowieka od chwili jego poczęcia, to zabiciem istnienia ludzkiego jest zarówno pozbawienie życia płodu ludzkiego w łonie matki, jak również unicestwienie zarodków powstałych w wyniku zastosowania metody sztucznego zapłodnienia. (...) Legalizacja zapłodnienia in vitro jest zagrożeniem dla godności człowieka poczętego, narusza również godność ludzkiej prokreacji. (...) Ludzkie embriony uzyskane w probówce są istotami ludzkimi i podmiotami prawa: ich godność i prawo do życia powinny być szanowane od pierwszego momentu ich istnienia”.

17.    Komunikat Prezydium Konferencji Episkopatu Polski po ogłoszeniu wyników głosowania w Senacie ws. ustawy dotyczącej procedury „in vitro” 10 lipca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/komunikat-prezydium-kep-po-ogloszeniu-wynikow-glosowania-w-senacie-ws-ustawy-dotyczacej-procedury-in-vitro/

„Wyniki głosowania w Senacie w sprawie ustawy dotyczącej procedury „in vitro” – pod pozorem leczenia niepłodności – legalizują m.in. niszczenie ludzkich embrionów. Wyrażamy temu zdecydowany sprzeciw. (...) To wiedza medyczna a nie światopogląd religijny każe chronić każde życie ludzkie od chwili poczęcia. Osoby wierzące w Chrystusa nie mogą – pod żadnym pozorem – popierać godzącej w życie ludzkie ustawy o „in vitro”, jeżeli chcą pozostać w pełnej wspólnocie wiary”.

18.    List Przewodniczącego KEP do Prezydenta RP Warszawa, dnia 17 lipca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/list-przewodniczacego-kep-do-prezydenta-rp-2/

„Szanowny Panie Prezydencie,

jako obywatel Rzeczypospolitej Polskiej oraz Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski jak najserdeczniej proszę Pana Prezydenta o przekazanie Sejmowi do ponownego rozpoznania ustawy o tzw. „leczeniu niepłodności” lub skierowanie jej do Trybunału Konstytucyjnego. Chciałbym podkreślić, że w kwestii procedury „in vitro” występują nie tylko dwie główne strony polemiki, tzn. jej przeciwnicy i zwolennicy. Jest jeszcze trzecia strona, którą próbuje się całkowicie pominąć i uprzedmiotowić. Tą trzecią stroną są dzieci nienarodzone. Im właśnie, tuż po poczęciu, odbiera się prawo do rozwoju, narodzin i godnego życia. W ten sposób traktuje się je nie jako osoby ludzkie, ale jako przedmioty, którymi można dowolnie dysponować”.

19.    Komunikat Prezydium Konferencji Episkopatu Polski po podpisaniu przez Prezydenta RP ustawy dotyczącej procedury „in vitro” 22 lipca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/komunikat-prezydium-konferencji-episkopatu-polski-po-podpisaniu-przez-prezydenta-rp-ustawy-dotyczacej-procedury-in-vitro/

„Po podpisaniu ustawy dotyczącej procedury „in vitro” wyrażamy nasze najgłębsze rozczarowanie i głęboki ból. (...) Kosztem urodzin jednej osoby ludzkiej niszczone są inne nienarodzone dzieci dlatego katolicy nie mogą stosować „in vitro” (...). Odpowiedzialność moralna za to, co się stało spada na prawodawców, którzy poparli i zatwierdzili prawo dopuszczające stosowanie metody „in vitro” i na zarządzających instytucjami służby zdrowia, w których stosuje się te techniki”.

20.    Odpowiedź Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski na list Prezydenta RP z dnia 22 lipca 2015 r. 27 lipca 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/odpowiedz-przewodniczacego-kep-na-list-prezydenta-rp-z-dnia-22-lipca-2015-r/

„(...) w dyskusji na temat procedury „in vitro” niejednokrotnie wypowiadano się tak, jakby to był jedyny sposób na wymarzone potomstwo. Dlaczego pomija się przy tej okazji inne metody prawdziwego leczenia niepłodności, które są godziwe z punktu widzenia moralnego oraz adopcję dzieci z domów dziecka, które potrzebują ogniska domowego dla odpowiedniego rozwoju ludzkiego (por. Dignitas personae, 13)? (…) Piszę o tym z bólem oraz w duchu odpowiedzialności za najbardziej bezbronnych, których ta ustawa wyklucza i uprzedmiotawia. Na takie traktowanie człowieka i życia ludzkiego w jego najwcześniejszej formie – nigdy i pod żadną presją – nie można się zgodzić”.

21.    Oświadczenie Rady Prawnej KEP w sprawie konsekwencji na płaszczyźnie sakramentalnej, wynikających z głosowania i podpisania ustawy dotyczącej procedury in vitro 3 sierpnia 2015 r. •    całość: https://episkopat.pl/oswiadczenie-w-sprawie-konsekwencji-na-plaszczyznie-sakramentalnej-wynikajacych-z-glosowania-i-podpisania-ustawy-dotyczacej-procedury-in-vitro/

„W związku z pytaniami o interpretację sprawy głosowania w Parlamencie i podpisania ustawy dotyczącej procedury in vitro kierowanymi m.in. do Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski, podaję poniżej kilka wyjaśnień.

Przyjęta przez Polski Parlament ustawa dotycząca in vitro – za cenę urodzin dziecka – godzi wprost w życie innych dzieci poczętych podczas tej procedury oraz w nienaruszalność życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci (por. Evangelium vitae, 58-63). (…) W kwestii osób przystępujących do sakramentów świętych, według Kodeksu Prawa Kanonicznego: „Kto ma świadomość grzechu ciężkiego, nie powinien bez sakramentalnej spowiedzi (…) przyjmować Komunii świętej (…)” (KPK, kan. 916).  (…) Co do osób udzielających sakramentów trzeba stwierdzić, iż faktyczne odmówienie komukolwiek Komunii świętej jest niezwykle trudne, ponieważ nigdy nie wiadomo czy dana osoba nie była wcześniej u spowiedzi i nie uzyskała rozgrzeszenia z tego grzechu, okazując żal, postanowienie poprawy i zadośćuczynienie Panu Bogu i ludziom. Jest to sprawa bardzo delikatna. Ze względu na trudność w dokonaniu jednoznacznej oceny, czy w tym przypadku zachodzi sytuacja trwania „z uporem w jawnym grzechu ciężkim” (KPK, kan. 915), bezpieczniej jest przekazać tę sprawę do oceny ordynariusza. (…) Poprzez głosowanie za ustawą dopuszczającą in vitro lub jej podpisanie nie zaciąga się automatycznie ekskomuniki (…)”.