Godzina 9.00 Modlitwa przedpołudniowa
Prośba o ofiarowanie modlitwy brewiarzowej w intencji pokoju na Bliskim Wschodzie (Syria, Irak, Izrael, Jordania) oraz w krajach afrykańskich objętych wojną. Tertia, Medytacja nad Rz 1,16-17 prowadzona przez patriarchę Louisa Raphaëla I SAKO na temat tego, czym jest wiara. Podziękowanie za modlitwę w intencji Bliskiego Wschodu. Zapowiedziano kolejność przedstawiania relacji z pracy w małych grupach na temat I części Instrumentum laboris. Relacje zostaną opublikowane. Relatorzy poszczególnych grup spotkają się o godzinie 15.00 z relatorem generalnym, aby przejrzeć modi i przeanalizować wypowiedzi poszczególnych relatorów.
■ Grupa angielska D – tekst relacji ■ Grupa włoska A - tekst ■ Grupa angielska B - tekst ■ Grupa francuska A - tekst ■ Grupa hiszpańska A - tekst ■ Grupa włoska B - tekst ■ Grupa angielska C - tekst
Godzina 11.00 ■ Grupa francuska B - tekst ■ Grupa hiszpańska B - tekst ■ Grupa niemiecka - tekst ■ Grupa francuska C - tekst ■ Grupa włoska C – tekst
Godzina 11.50
TRZYMINUTOWE WYSTĄPIENIA NA TEMAT II CZĘŚCI Głosy ze świata: ■ Chaldejczycy żyją w środowisku całkowicie islamskim. Zawieranie małżeństw jest niemalże obowiązkowe. U muzułmanów jest obecna poligamia. W takiej sytuacji przekaz wiary w rodzinie spełnia wielką rolę. Małżeństwa mieszane z muzułmanami nie cieszą się zazwyczaj wolnością religijną. Wiele rodzin ucieka z powodu wojny bądź interesów ekonomicznych. ■ Słysząc jak Jezus mówi o nierozerwalności małżeństwa, uczniowie stwierdzają: „Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić” (zob. Mt 19,3-10). Jezus nie wprowadził jednak nowego wymagania. On tylko przypomina zasady życia małżeńskiego. Jezus zapowiedział, że łaska pozwoli wypełnić zadania małżeńskie ■ Panuje zamęt wokół małżeństwa. Potrzebne jest słowo prorockie Kościoła. Trzeba utworzyć osobny akapit poświęcony wyłącznie nierozerwalności małżeństwa. Trzeba spojrzenie Jezusa na małżeństwo i rodzinę ukazać jako jedyne obowiązujące. Kościół nie może mieć innego spojrzenia niż Jezus. ■ Podkreślić rolę edukacyjną i misyjną rodziny katolickiej. Dzieci więcej uczą się z przykłady życia rodziców niż z katechezy. Opowiedziano o małżeństwie rwandyjskim, gdzie jedno z małżonków było z pleniamia Hutu a drugie z Tutsi. Mąż nie opuścił swojej żony - małżeństwo zostało zamordowane wraz z szóstką swoich dzieci. ■ Maryja wzorem modlitwy Kościoła. Poleca: „napełnijcie stągwie wodą”. Kana Galilejska ukazuje związek między małżeństwem a Eucharystią. ■ Małżonkowie są powołani do świętości. Nie wszyscy to zrozumieli. Duszpasterstwo rodzin to towarzyszenie w drodze do świętości a nie droga minimalizmu. Bez głębszej duchowości trudno zrealizować powołanie do życia małżeńskiego. Dla rozwoju małżonków konieczna jest modlitewne czytanie Słowa Bożego, oraz podjęcie jakiegoś zadania misyjnego. ■ Małżeństwo to sakrament i powołanie uwarunkowane kulturowo i społecznie. Dla zrozumienia istoty małżeństwa i życia małżeńskiego konieczna jest wiara. Trzeba okazywać miłosierdzie wobec trudnych przypadków. ■ Gdzie ideałem jest satysfakcja osobista, tam nie ma miejsca dla stabilnego małżeństwa. Potrzebna jest cierpliwość Kościoła wobec tych, którzy nie podzielają jego nauczania. Powołanie do życia w rodzinie oraz komplementarność kobiety i mężczyzny leży w naturze człowieka. ■ Wielka znaczenie ma modlitwa rodzinna. Rodzina, która modli się razem - trzyma się razem. Szczególnie jest ważne wspólne z dziećmi uczestnictwo w Eucharystii. Bycie rodziną Chrystusa – domowym Kościołem. ■ Trzeba ukazywać prawdę i piękno rodziny. Konieczna jest troska o osoby w trudnych sytuacjach. Jak nauczanie realizować w praktyce duszpasterskiej? Ewangelia – miłosierdzie wspiera słabych.