14.10.2015 – Kongregacja Generalna (rano)

Modlitwa Przedpołudniowa

Godzina 11.00. W nawiasach kwadratowych odniesienia do punktów Instrumentum Laboris.

Głosy ze świata:

■ [69] Dobra matka nie zgadza się z błędami swoich dzieci. Oprócz leczenia ran, musimy też działać uprzedzająco. Wielu zwątpiło w nauczanie Jezusa, tymczasem zakaz cudzołóstwa obowiązuje w dalszym ciągu. Miłosierdzie Boże jest do dyspozycji wierzących i nawracających się.

■ [138] Adopcja i opieka. W rodzinie adopcyjnej kończy się dla dzieci stan porzucenia. Każde rodzicielstwo ma też charakter „adopcyjny”. Adopcja jest bardziej intensywną formą rodzicielstwa, które nie koncentruje się tylko na sobie.

■ [104-106] Jeśli brakuje w małżeństwie nawet iskierki miłości i ofiary, czy może być ono uważane za obraz miłości Chrystusa do Kościoła?

■ [106-107] Trzeba dokonywać ostrożnych wyborów pastoralnych. Rozeznanie nie może sprowadzić się do braku zgody z doktryną. Towarzysząc, trzeba kierować ku temu, co dobre. Relacje duszpasterskie opierają się na wierze, pogłębiają wiarę bądź do wiary prowadzą. Do jawnogrzesznicy Jezus mówi: „Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju! (Łk 7,50). W rozeznaniu duszpasterskim nie chodzi o to, aby tylko rozsądzać sytuacje, trzeba być także otwartym na działanie Ducha Świętego.

■ Tradycyjne wartości afrykańskie mogą mięć znaczenie również dla innych kontynentów. W Afryce małżeństwo rozumiane jest jako jedność i troska o dobro wspólne. Małżeństwo jest w tej tradycji zaangażowaniem dla życia. Aborcja jest uważana za hańbę. Ciąży nie traktuje się jak choroby. Podtrzymywanie małżeństwa w kryzysie uważane jest za obowiązek szeroko rozumianej rodziny. Synod powinien wydać list na temat płodności i aborcji.

■ Różne są przyczyny wspólnego zamieszkania przed ślubem. W Erytrei wojny doprowadziły do wielu nienormalnych sytuacji. Ludzie uciekają z kraju, pozostawiając niektórych członków rodziny. Szerzy się sekularyzm i materializm. Niektórzy uchodźcy są zmuszeni do wspólnego zamieszkania, gdyż prawodawstwo krajów, które ich przyjęły, nie przewiduje możliwości zawarcia ślubu przez uchodźców w nieuregulowanej sytuacji. Apel o zmianę legislacji, aby uwzględniała prawo emigrantów do założenia rodziny.

■ Trzeba powstrzymać szerzącą się kulturę śmierci. Kolonizacja ideologiczna czerpie miliardy z antykoncepcji, stawiając ją jako jeden z istotnych warunków otrzymania pomocy gospodarczej. Synod winien wspierać duszpasterstwo, które pomagałoby rodzinom dążyć do świętości i czyniłoby rodziny misyjnymi.

■ We Włoszech od 70% do 90% osób żyje w rodzinie. Liczba żyjących w separacji – 2,6 mln. Liczba rodzin niepełnych (tylko jedno z rodziców) potroiła się w ostatnich latach. Człowiek w swoim sercu pragnie małżeństwa. Jak wyjść ku zranionym? Potrzebne nam spojrzenie Dobrego Samarytanina. Parafie powinny bardziej otworzyć się na rozwiedzionych.

■ [94-97] Ważne jest zaangażowanie się rodzin w proces przygotowania innych do małżeństwa. W Tanzanii jest wiele programów prorodzinnych. Potrzebne są nowe metody. Synod powinien przynieść umocnienie rodzinom oraz pomóc pasterzom znaleźć rozwiązania trudnych sytuacji. Trzeba odnowić ducha współpracy. Konieczne są ośrodki opieki duszpasterskiej oraz nowe sposoby i środki ewangelizacji.

■ [84] Przygotowując kapłanów do posługi rodzinie trzeba ukształtować w nich silną wiarę. W tym celu należy stosować pedagogię Chrystusa, który zgromadził wokół siebie apostołów, wprowadził w zażyłość z Nim, napełnił ich swoim duchem a następnie posłał do świata. Trzeba kapłanów wyczulić na problemy rodzinne. Nauczyć ich przyjmować rodzinę w konkretnej sytuacji. Przygotować ich do udzielania rodzinie pomocy psychologicznej i prawnej.

■ Rodzina w Wietnamie jest również podmiotem duszpasterstwa. Pracujemy pod hasłem: życie na służbie życia. Pomagamy biednym studentom. Tworzymy małe grupy rodzin. Cały Kościół musi się nawrócić w swoim zaangażowaniu w służbę rodzinie.

■ [72, 82, 86] – Należałoby poświęcić więcej uwagi przygotowaniu do małżeństwa. Trzeba zastosować nową metodologię – porzucić język szkolny (kursy), a traktować przygotowanie jako drogę katechumenalną. Przebaczenie zostało tylko raz wspomniane w Instrumentum laboris. Niech Jubileusz przyczyni się do nauki przebaczenia.

■ W Australii obserwuję zmiany zmierzające do redefinicji małżeństwa. Związki jednopłciowe przyczynią się do nieszczęścia dzieci, które mają prawo do ojca i matki. Szkoły katolickie winny przekazywać nauczanie o małżeństwie zgodne z nauką Kościoła. Jeśli nastąpi redefinicja małżeństwa, Biblia znajdzie się poza prawem. Synod powinien jasno wypowiedzieć się w sprawie związków jednopłciowych.

■ Trzeba towarzyszyć rozwiedzionym [107]. Jednak zgoda na przystępowanie do Komunii św. rozwiedzionych, żyjących w powtórnych związkach cywilnych, nie jest rozwiązaniem. Droga penitencjarna musi być jednoznacznie interpretowana. Niedopuszczalne są dwie interpretacje.