Orędzie na Światowy Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia - szerokie omówienie

„Bardzo napawa otuchą fakt, że troska o przyszłość naszej planety jest podzielana przez wiele Kościołów chrześcijańskich wraz z innymi religiami. Rzeczywiście w minionych latach władze i organizacje religijne podjęły wiele inicjatyw na rzecz podniesienia świadomości społecznej odnośnie do zagrożeń wynikających z nieodpowiedzialnej eksploatacji planety. Chciałbym tutaj wspomnieć patriarchę Bartłomieja i jego poprzednika Dimitriosa, którzy od wielu lat  konsekwentnie wypowiadali się przeciwko grzechowi wyrządzania szkód stworzeniu, zwracając uwagę na moralny i duchowy kryzys, tkwiący u podstaw problemów i degradacji środowiska” - napisał Papież.

Ojciec Święty wspomina liczne ekumeniczne inicjatywy w różnych częściach świata „promujące sprawiedliwość względem środowiska, troskę o ubogich i odpowiedzialne zaangażowanie na rzecz społeczeństwa”. Pozwalają one na spotkanie ludzi, zwłaszcza młodych, z różnych środowisk religijnych. „Musimy być zjednoczeni w miłosierdziu wobec naszego wspólnego domu, Ziemi” – apeluje Papież do  chrześcijan i niechrześcijan, do wierzących i ludzi dobrej woli. Pierwsza część jego orędzia nosi tytuł: „Ziemia woła ...”. Mowa tu o cierpieniach ubogich i dewastacji środowiska.

„Bóg obdarzył nas kwitnącym ogrodem, ale zamieniamy go w przestrzeń zanieczyszczoną «gruzami, pustyniami i śmieciami» (encyklika „Laudato si’”, 161). Nie możemy skapitulować lub być obojętnymi wobec utraty różnorodności biologicznej i zniszczenia ekosystemów, często spowodowanych przez nasze nieodpowiedzialne i egoistyczne zachowania. «Z naszego powodu tysiące gatunków nie będzie swoim istnieniem chwaliło Boga ani też nie będzie przekazywać nam swego orędzia. Nie mamy do tego prawa» (por. tamże, 33)” - napisał Ojciec Święty.

Franciszek zwraca uwagę, że nasza planeta stale się ociepla, także z powodu działalności człowieka, i rok 2015 był najcieplejszym w historii. Powoduje to susze, powodzie, pożary, przyczynia się do przymusowej migracji. Skutki tego cierpią ubodzy, którzy są najmniej winni zmianom klimatycznym.

„Jak to ukazuje ekologia integralna, ludzie są głęboko wzajemnie powiązani ze sobą, a także ze stworzeniem jako całością. Gdy źle traktujemy przyrodę, to źle traktujemy także ludzi. Równocześnie każde stworzenie ma swoją własną wewnętrzną wartość, która musi być respektowana. Usłyszmy «zarówno wołanie Ziemi, jak i krzyk biednych» (encyklika „Laudato si’”, 49) i starajmy się wnikliwie zrozumieć, w jaki sposób można zapewnić stosowną i szybką reakcję” - napisał Franciszek.

Kontynuacją tego apelu o usłyszenie wołania Ziemi jest następna część orędzia, zatytułowana: „... bo zgrzeszyliśmy”. Podkreśla się tu, że „krótkowzroczne i egoistyczne wyzyskiwanie” Ziemi jest grzechem. Ojciec Święty cytuje odważne i prorocze napiętnowanie naszych grzechów wobec stworzenia przez patriarchę Bartłomieja.

„Fakt, że ludzie powodują wyginięcie gatunków i niszczą różnorodność biologiczną Bożego stworzenia; że degradują integralność Ziemi, przyczyniając się do zmian klimatycznych; ogołacając Ziemię z jej lasów naturalnych lub niszcząc tereny podmokłe; że ludzie wyrządzają krzywdę innym ludziom chorobami, zanieczyszczając wody, gleby, powietrze: to wszystko jest grzechem” - napisał Ojciec Święty.

Papież życzy, aby „Jubileusz Miłosierdzia w obliczu tego, co dzieje się w naszym domu, przywołał chrześcijan «do głębokiego wewnętrznego nawrócenia» (encyklika „Laudato si’”, 217), wspieranego szczególnie przez sakrament pokuty”.

„W tym Roku Jubileuszowym nauczmy się poszukiwać miłosierdzia Bożego za grzechy przeciwko stworzeniu, których dotychczas nie potrafiliśmy uznać i wyznać. Zobowiążmy się też do podjęcia konkretnych kroków na drodze nawrócenia ekologicznego, która wymaga jasnego uświadomienia sobie naszej odpowiedzialności wobec siebie, wobec innych, stworzenia i Stwórcy (tamże, 10; 229)” - napisał Papież.

Kolejna część orędzia nosi tytuł: „Rachunek sumienia i skrucha”. Czytamy tu, że rachunek sumienia wiąże się z uznaniem, iż „świat jest darem otrzymanym z miłości Ojca. Do tego Ojca pełnego miłosierdzia i dobroci, który oczekuje na powrót każdego ze swoich dzieci, możemy się zwrócić uznając nasze grzechy wobec stworzenia, wobec ubogich i przyszłych pokoleń. Jest to pierwszy krok na drodze do nawrócenia” – pisze Franciszek.

„W Roku 2000, także Jubileuszowym, mój poprzednik św. Jan Paweł II wezwał katolików do zadośćuczynienia za nietolerancję religijną w przeszłości i teraźniejszości, a także za niesprawiedliwość popełnioną wobec Żydów, kobiet, ludności tubylczej, imigrantów, ubogich i dzieci nienarodzonych. W tym nadzwyczajnym Jubileuszu Miłosierdzia zachęcam wszystkich do uczynienia tego samego. Jako jednostki, przyzwyczajeni już do stylów wywołanych zarówno przez błędnie rozumianą kulturę dobrobytu czy też «nieuporządkowane pragnienie konsumowania więcej niż faktycznie potrzeba» (encyklika „Laudato si’”, 123), oraz jako uczestnicy «systemu, który narzucił logikę zysku za wszelką cenę, nie bacząc na wykluczenie społeczne lub niszczenie natury» (przemówienie Franciszka do ruchów ludowych w Santa Cruz w Boliwii 9 lipca 2015 r.),  żałujmy za zło, jakie wyrządzamy naszemu wspólnemu domowi” - napisał Franciszek.

Ojciec Święty wskazuje, że „po poważnym rachunku sumienia i uzdolnieni do skruchy możemy wyznać nasze grzechy przeciw Stwórcy, przeciw stworzeniu, przeciw naszym braciom i siostrom” w sakramencie pokuty. Bóg bowiem jest większy od wszystkich grzechów, także przeciwko stworzeniu. Tu jest miejsce na „Zmianę kursu”.

„Rachunek sumienia, skrucha i wyznanie grzechów Ojcu bogatemu w miłosierdzie prowadzą do mocnego postanowienia, by zmienić swoje życie. A to musi być przełożone na konkretne postawy i zachowania okazujące więcej szacunku dla stworzenia, jak na przykład oszczędne używanie plastiku i papieru, nie marnowanie wody, żywności i energii elektrycznej, segregacja odpadów, troska o inne istoty żywe czy używanie transportu publicznego i wspólne korzystanie z samochodu przez kilka osób (por. encyklika „Laudato si’”, 211). Te wysiłki nie są zbyt małe, by poprawić świat. Działania takie «zapoczątkowują w łonie tej Ziemi dobro» (tamże, 212)” - napisał Ojciec Święty.

Papież zwraca uwagę, że postanowienie zmiany życia winno objąć sposób budowania przez nas społeczeństwa.

„Gospodarka i polityka, społeczeństwo i kultura nie mogą być zdominowane przez myślenie krótkoterminowe oraz poszukiwanie natychmiastowego zysku finansowego lub wyborczego. Muszą one być pilnie przeorientowane na dobro wspólne, które obejmuje zrównoważony rozwój i troskę o stworzenie” - napisał Papież.

Jako konkretny przykład Franciszek wskazuje „dług ekologiczny” między Północą a Południem świata. Stwierdza, że „jego restytucja wymagałaby zatroszczenia się o środowisko najbiedniejszych krajów, zapewniając im środki finansowe i pomoc techniczną, które pomogłyby im w poradzeniu sobie z konsekwencjami zmian klimatycznych i promowaniu zrównoważonego rozwoju”. Zauważając, że „ochrona wspólnego domu wymaga rosnącego konsensusu politycznego”, Ojciec Święty odnotowuje z zadowoleniem przyjęcie w ub. r. przez społeczność międzynarodową Celów Zrównoważonego Rozwoju i Umowy Paryskiej o zmianach klimatycznych. Zwraca uwagę, że „teraz rządy mają obowiązek przestrzegania podjętych zobowiązań”. Wreszcie przytacza pytanie, które zadał już w encyklice „Laudato si’”: „Jaki świat chcemy przekazać tym, którzy będą po nas, dorastającym dzieciom?” (160). Natomiast w ostatniej części orędzia Papież proponuje „Nowe dzieło miłosierdzia”. Czytamy tam m. in.:

„Życie chrześcijańskie obejmuje praktykowanie tradycyjnych uczynków miłosierdzia względem ciała i względem duszy. Zazwyczaj myślimy o każdym uczynku miłosierdzia z osobna oraz w powiązaniu z jakimś dziełem: szpitalami dla chorych, stołówkami dla głodnych, schroniskami dla bezdomnych, szkołami dla potrzebujących wykształcenia, konfesjonale i kierownictwie duchowym dla tych, którzy potrzebują porady i przebaczenia... Ale jeśli spojrzymy na nie wszystkie razem, przesłanie brzmi, iż przedmiotem miłosierdzia jest samo życie ludzkie i to w swojej całości. Oczywiście obejmuje to troskę o wspólny dom. Zatem pozwalam sobie zaproponować dopełnienie dwóch tradycyjnych zestawów uczynków miłosierdzia, dodając do każdego z nich troskę o wspólny dom” - napisał Ojciec Święty.

Swoje orędzie na obchodzony dzisiaj Światowy Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia Franciszek kończy modlitwą:

„«Boże ubogich, pomóż nam uratować opuszczonych i zapomnianych tej Ziemi, którzy znaczą tak wiele w Twoich oczach. Boże miłości, ukaż nam nasze miejsce w tym świecie jako narzędzi Twojej miłości» (encyklika „Laudato si’”, 246). Boże miłosierdzia, daj nam przyjąć Twoje przebaczenie i przekazywać Twoje miłosierdzie w całym naszym wspólnym domu. Bądź pochwalony. Amen”.              

ak/ rv

Powered by WPeMatico