Uroczysta sesja trybunału pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, zainaugurowała 12 września proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym Kazimierza Hołogi (1913-1958), wiernego świeckiego, ojca rodziny, lekarza medycyny. „Wspominany jest ze względu na chrześcijańskie świadectwo, jakie składał w wymiarze życia rodzinnego, zawodowego i społecznego” – napisał w stosownym edykcie metropolita poznański.
Pierwszą sesję procesu beatyfikacyjnego poprzedziła modlitwa przy grobie kandydata na ołtarze na cmentarzu parafialnym w Nowym Tomyślu. Posiedzenie Trybunału i uroczysta Eucharystia odbyły się w kościele pw. NMP Nieustającej Pomocy w Nowym Tomyślu. Obok przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i członków Trybunału, wzięli w niej udział poznańscy biskupi pomocniczy, kapłani, siostry zakonne i licznie zgromadzeni wierni świeccy. „Właśnie od tej chwili dr. Kazimierzowi Hołodze przysługuje tytuł sługi Bożego” – mówił na zakończenie sesji Trybunału ks. dr Rafał Pajszczyk.
Postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Krzysztof Różański przekonywał w homilii, że świeccy chrześcijanie wnoszą Chrystusa w swoje życie zawodowe, społeczne i rodzinne na wzór Maryi – niespostrzeżenie. „Dziś spoglądamy na człowieka świeckiego: ojca rodziny, lekarza, szefa, zaangażowanego w doczesną społeczność na miarę zdolności i umiejętności. Ktoś, kto by jego życie wspominał, a nie miał wiary, powie może: nic nadzwyczajnego, po prostu lekarz, który spełniał swe obowiązki. Wiara zaś pozwala nam zobaczyć w Hołodze świadka, tego, który wnosił Boga w życie ludzi, który niezłomnie wierzył, gorąco kochał i nie tracił nadziei” – mówił ks. Różański.
Delegatem arcybiskupa poznańskiego w procesie beatyfikacyjnym został mianowany ks. dr Rafał Pajszczyk, promotorem sprawiedliwości – ks. dr Marcin Czujek, a notariuszem trybunału – ks. dr Tomasz Kokornaczyk. Następna, tajna już sesja trybunału beatyfikacyjnego, odbędzie się 26 września w Poznaniu.
Zgodę na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego wydała Konferencja Episkopatu Polski, a nihil obstat – watykańska Kongregacja ds. Świętych.
Kazimierz Antoni Hołoga urodził się 18 stycznia 1913 roku w Poznaniu w wielodzietnej rodzinie Wincentego i Marii z domu Białkowskiej. Ze względów ekonomicznych rodzina Hołogów zmieniała miejsce zamieszkania, osiedlając się w okolicach Leszna, a następnie w Gnieźnie. W drugiej połowie lat 30. Kazimierz podjął studia lekarskie na Uniwersytecie Poznańskim. Brał udział w II Wojny Światowej służąc w jednostkach sanitarnych. Podczas wojny przebywał m.in. w Warszawie, Krakowie i Lublinie, gdzie zawarł małżeństwo z Marią z Rochalskich.
Po wojnie powrócił wraz z żoną do Poznania, podejmując pracę w szpitalu sióstr elżbietanek. W 1951 roku, po przejęciu szpitala przez władze państwowe, rozpoczął pracę w szpitalu w Nowym Tomyślu. Tu zasłynął jako wybitny lekarz, doskonały diagnosta, niezawodny chirurg. Kierował się zawsze zasadami etyki lekarskiej i wiary, do której się publicznie przyznawał. Poświęcał życie osobiste na rzecz pacjentów, których przyjmował niezależnie od wyznaczonych godzin pracy.
W grudniu 1957 Kazimierz Hołoga zapadł na chorobę nowotworową. Zmarł w Nowym Tomyślu 12 września 1958 r. Do dziś w tym mieście trwa pamięć o jego świętości.
KAI / ms / Nowy Tomyśl