Prymas Polski: na nic modlitwy, gdy nasze serca zamknięte są dla bliźnich

W homilii, nawiązując do modlitwy wypowiadanej podczas poświęcenia świątyni, abp Polak przypomniał, że kościół jest miejscem, w którym doświadczamy Bożego życia i uczymy się postawy chrześcijańskiej miłości wobec wszystkich, zwłaszcza ubogich, uciśnionych i potrzebujących.

„Na nic zdałyby się nasze modlitwy, na nic zdałoby się słuchanie Bożego Słowa, na nic też zdałby się nasz cotygodniowy udział w Eucharystii, gdyby nie przyczyniał się do budowania wspólnoty wiary, do otwarcia naszych serc dla bliźnich, gdyby nas nie prowadził do praktycznego podejmowania przykazania miłości” – stwierdził hierarcha, tłumacząc dalej w oparciu o czytaną chwilę wcześniej przypowieść o Łazarzu i bogaczu, że to właśnie lekceważenie ubogiego powoduje tragiczne konsekwencje. Bogacz zostaje potępiony, ale nie za swoje bogactwo, tylko za brak współczucia i chęci niesienia ratunku Łazarzowi.

Zatem – mówił dalej Prymas - „nie to, co posiadamy przeszkadza nam w realizacji przykazania miłości bliźniego, ale to, jacy jesteśmy: wrażliwi czy też cynicznie obojętni. Czy jesteśmy niewolnikami zapatrzonymi jedynie w siebie i we własne interesy, czy też ludźmi wolnymi, zdolnymi do współczucia i do troski także o innych” – wskazał abp Polak. Dodał, że z tej pokusy obojętności i zamknięcia wyrywa nas właśnie Kościół, ucząc odpowiedzialności za siebie nawzajem i wspólnotę, do której przez chrzest święty wszyscy należymy.

Metropolita gnieźnieński wspomniał także krótko historię konsekrowanego przed stu laty kościoła i męczeńską śmierć jego proboszcza ks. Zygmunta Fiedlera, bestialsko zamordowanego przez Niemców wraz z innymi w gniewkowskich lasach. Poświęcił także trzy nowe dzwony dla świątyni, które noszą imiona trzech papieży: św. Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. „Ich dźwięk głosi nam wszystkim nadzieję zbawienia w Chrystusie” – mówił w homilii Prymas, powtarzając na koniec, że potrzebuje On naszych oczu, by widzieć, naszych uszu, by słyszeć i naszych dłoni, by przychodzić z pomocą.

Dzieje parafii w Chlewiskach, podobnie jak wielu wspólnot w archidiecezji gnieźnieńskiej, sięgają XIII wieku. Do XX wieku wiernym służyły nieustannie remontowane i odbudowywane kościoły drewniane. W 1909 r. po kolejnym pożarze zaczęto stawiać kościół murowany, który w 1916 r. konsekrował bp Wilhelm Atanazy Kloske. Świątynia posiada organy starsze niż ona sama, bo z 1876 r. Poświęcone przez Prymasa Polski dzwony zawisły w wieży, skąd poprzednie zrabowali w czasie II wojny światowej hitlerowscy okupanci.

bgk / Chlewiska

„W realizacji przykazania miłości bliźniego przeszkadza nam nie to, co posiadamy, ale to jacy jesteśmy: wrażliwi czy cynicznie obojętni” – mówił dziś w parafii w Chlewiskach abp Wojciech Polak. Prymas Polski przewodniczył jubileuszowi konsekracji miejscowego kościoła i poświęcił trzy nowe dzwony, które otrzymały imiona trzech papieży.

W homilii, nawiązując do modlitwy wypowiadanej podczas poświęcenia świątyni, abp Polak przypomniał, że kościół jest miejscem, w którym doświadczamy Bożego życia i uczymy się postawy chrześcijańskiej miłości wobec wszystkich, zwłaszcza ubogich, uciśnionych i potrzebujących.

„Na nic zdałyby się nasze modlitwy, na nic zdałoby się słuchanie Bożego Słowa, na nic też zdałby się nasz cotygodniowy udział w Eucharystii, gdyby nie przyczyniał się do budowania wspólnoty wiary, do otwarcia naszych serc dla bliźnich, gdyby nas nie prowadził do praktycznego podejmowania przykazania miłości” – stwierdził hierarcha, tłumacząc dalej w oparciu o czytaną chwilę wcześniej przypowieść o Łazarzu i bogaczu, że to właśnie lekceważenie ubogiego powoduje tragiczne konsekwencje. Bogacz zostaje potępiony, ale nie za swoje bogactwo, tylko za brak współczucia i chęci niesienia ratunku Łazarzowi.

Zatem – mówił dalej Prymas - „nie to, co posiadamy przeszkadza nam w realizacji przykazania miłości bliźniego, ale to, jacy jesteśmy: wrażliwi czy też cynicznie obojętni. Czy jesteśmy niewolnikami zapatrzonymi jedynie w siebie i we własne interesy, czy też ludźmi wolnymi, zdolnymi do współczucia i do troski także o innych” – wskazał abp Polak. Dodał, że z tej pokusy obojętności i zamknięcia wyrywa nas właśnie Kościół, ucząc odpowiedzialności za siebie nawzajem i wspólnotę, do której przez chrzest święty wszyscy należymy.

Metropolita gnieźnieński wspomniał także krótko historię konsekrowanego przed stu laty kościoła i męczeńską śmierć jego proboszcza ks. Zygmunta Fiedlera, bestialsko zamordowanego przez Niemców wraz z innymi w gniewkowskich lasach. Poświęcił także trzy nowe dzwony dla świątyni, które noszą imiona trzech papieży: św. Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. „Ich dźwięk głosi nam wszystkim nadzieję zbawienia w Chrystusie” – mówił w homilii Prymas, powtarzając na koniec, że potrzebuje On naszych oczu, by widzieć, naszych uszu, by słyszeć i naszych dłoni, by przychodzić z pomocą.

Dzieje parafii w Chlewiskach, podobnie jak wielu wspólnot w archidiecezji gnieźnieńskiej, sięgają XIII wieku. Do XX wieku wiernym służyły nieustannie remontowane i odbudowywane kościoły drewniane. W 1909 r. po kolejnym pożarze zaczęto stawiać kościół murowany, który w 1916 r. konsekrował bp Wilhelm Atanazy Kloske. Świątynia posiada organy starsze niż ona sama, bo z 1876 r. Poświęcone przez Prymasa Polski dzwony zawisły w wieży, skąd poprzednie zrabowali w czasie II wojny światowej hitlerowscy okupanci.

bgk / Chlewiska