Kard. Dziwisz: Jezus Chrystus niczego nam nie zabiera, a wszystko daje. Jego panowanie nikomu nie zagraża

Publikujemy słowo wprowadzenia do Mszy św.:

Dobiega końca Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia oraz Jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski. W tym czasie w naszą zbiorową pamięć wpisało się również nadzwyczajne wydarzenie, jakim był Światowy Dzień Młodzieży w Krakowie i Polsce, a także wizyta w naszej Ojczyźnie Ojca Świętego Franciszka – trzeciego z kolei Papieża, który stanął na naszej ziemi, aby umocnić nas w wierze, nadziei i miłości.

Czym się odpłacimy Bogu za ogrom tych i wielu innych łask? Co w nas i wokół nas pozostanie jako trwały ślad i dojrzały owoc tych duchowych doświadczeń?

Pragniemy dziś świadomie i uroczyście, osobiście i zbiorowo przyjąć Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Pragniemy wyrazić Mu wdzięczność za Jego niezmienną wierność, za miłosierną miłość Jego Serca.

Pragniemy zaprosić Go do naszych serc i rodzin, do naszych wspólnot i środowisk. Pragniemy zaprosić Go do tego wszystkiego, co Polskę stanowi. Nie lękajmy się takiego aktu. Jezus Chrystus niczego nam nie zabiera, a wszystko daje. Jego panowanie nikomu nie zagraża, bo wyraża się przez miłość, która została ukrzyżowana.

Pragniemy jednocześnie i pokornie przyrzec, że pomni naszych niewierności, chcemy jednak strzec Bożego prawa, pilnować naszych sumień, mieć serce dla wszystkich potrzebujących naszej pomocy, a których Jezus nazwał swoimi braćmi najmniejszymi (por. Mt 25, 40).

Witam was wszystkich, bracia i siostry, w Bazylice Miłosierdzia Bożego, w której 17 sierpnia 2002 roku św. Jan Paweł II zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu. Witam braci biskupów i kapłanów oraz osoby konsekrowane. Witam serdecznie Pana Prezydenta Rzeczypospolitej, witam Panią Premier, Panów Marszałków i Ministrów. Witam przedstawicieli Władz państwowych i samorządowych. Witam przedstawicieli instytucji, środowisk i służb. Witam i pozdrawiam wszystkich, którzy dzięki transmisji telewizyjnej i radiowej łączą się z nami duchowo w Polsce i poza jej granicami w tym ważnym dla narodu polskiego dniu.

Niech nas zjednoczy wspólna i solidarna modlitwa, w której ogarniamy sprawy naszej Ojczyzny, ale także Europy i narodów świata, zwłaszcza tych, gdzie cierpi i umiera człowiek z powodu głodu i nienawiści rodzącej przemoc.

Stając przed Świętym Bogiem, zdajemy sobie sprawę z naszych niewierności i grzechów, dlatego przeprośmy Go za nie, abyśmy mogli z czystym sercem sprawować Najświętszą Ofiarę Jego Syna, Jezusa Chrystusa.

Zdjęcie ilustracyjne: Eliza Bartkiewicz/episkopat.pl