Abp Gądecki o ks. Aleksandrze Woźnym: Wędrował po śladach św. Józefa

>>Treść homilii

Modlitwa w intencji pomyślnego zakończenia procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego zgromadziła liczne grono wiernych, spośród których wielu pamiętało i osobiście znało ks. Woźnego. Kapłan był bowiem w latach 1945-1983 proboszczem tej poznańskiej parafii i budowniczym nowego kościoła.

W homilii przewodniczący KEP zwrócił uwagę na duchowy związek ks. Aleksandra ze św. Józefem, o którym wspomina czytana dziś Ewangelia wg św. Mateusza. Metropolita poznański zauważył, że cechą wyróżniającą sługę Bożego, już od lat kleryckich, była pokora. Pozostawił on po sobie wiele nauk na temat pokory, tchnących autentyzmem i świadectwem osobistej cnoty.

Abp Gądecki podkreślił, że ks. Woźnego cechowała też troskę o zbawienie dusz. „Troska o zbawienie dusz przejawiała się u ks. Woźnego nie tylko w całkowitym oddaniu sprawom Kościoła, parafii. Wszystkich ludzi, których spotkał, traktował jako dar Boży, na wszystkich starał się patrzeć z miłością” − zauważył metropolita poznański.

Przypomniał, że sługa Boży zasłynął przede wszystkim jako heroiczny i charyzmatyczny spowiednik, który co dzień wiele godzin spędzał w konfesjonale. „Kierował się zasadą: jeśli chcesz być dobrym spowiednikiem, to czekaj na penitentów, a nie żeby oni czekali na ciebie” − zaznaczył metropolita poznański.

Przywołując wspomnienia penitentów ks. Woźnego, zauważył, że jako spowiednik „wypowiadał on trafne, przemieniające, oświecające pouczenia, zmieniające życie duchowe penitenta”. Abp Gądecki zaznaczył, że owocność jego posługi w konfesjonale była związana z jego pokutą, codziennie w ich intencji rozważał mękę Chrystusa, odprawiając drogę krzyżową.

Kandydat na ołtarze z archidiecezji poznańskiej odznaczał się także wyjątkową troską o małżeństwo i rodzinę. Metropolita poznański przypomniał, że ks. Woźny był jednym z pierwszych proboszczów w Polsce, którzy już w latach 50. ub. wieku organizowali duszpasterstwo rodzin i kursy przedmałżeńskie. Miał wyjątkowy dar przenikania dusz kobiet i kierowania nimi. W latach 1960−1978 był krajowym duszpasterzem kobiet.

Sarkofag sługi Bożego stanął w tym samym miejscu, w którym kiedyś, w dawnym drewnianym kościele stał konfesjonał ks. Woźnego. „Niech ten sarkofag stanie się miejscem modlitwy w naszych osobistych intencjach, ale także w intencjach kapłanów i o nowe powołania kapłańskie i zakonne” − zaapelował przewodniczący KEP.

Metropolita poznański zachęcił też zgromadzonych do modlitwy o cud potrzebny do beatyfikacji ks. Woźnego, aby w przyszłości jego doczesne szczątki mogły zostać uznane jako relikwie.

5 grudnia dokonano ekshumacji doczesnych szczątków kapłana z grobu na cmentarzu górczyńskim i złożono je w sarkofagu w kościele parafii, której przez wiele lat ks. Woźny był proboszczem.

Ekshumacja to kolejny, ważny krok w procesie beatyfikacyjnym, który obecnie znajduje się na etapie rzymskim. Liczące prawie 6,5 tys. stron akta procesowe zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Obecnie powstaje positio, czyli opis życia sługi Bożego z uwzględnieniem w szczególności jego cnót.

Przeniesienie szczątków po ekshumacji z grobu na cmentarzu górczyńskim w miejsce sakralne jest kolejnym duchowym bodźcem do większej modlitwy za jego wstawiennictwem, do przybliżania jego postaci i nauczania, a także do nawiedzania tej poznańskiej świątyni tak bardzo z nim związanej.

W każdy trzeci czwartek miesiąca o godz. 18.30 w kościele św. Jana Kantego odprawiana będzie Msza św. o beatyfikację ks. Aleksandra Woźnego i w intencjach, o które modlą się wierni za jego wstawiennictwem.

Ks. Aleksander Woźny urodził się w 1910 r. w Uzarzewie koło Poznania. Był więźniem obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i w Dachau. W latach 1945-1983 był proboszczem poznańskiej parafii pw. św. Jana Kantego i budowniczym nowego kościoła. Przez 9 miesięcy w 1950 r. był więziony w areszcie na Młyńskiej za opowiedzenie z ambony listu biskupów, którego odczytywanie zostało zakazane przez władze stalinowskie.

Ks. Woźny jako krajowy duszpasterz kobiet współpracował z kardynałami Stefanem Wyszyńskim i Karolem Wojtyłą. Szczególnie znana i ceniona była jego posługa w konfesjonale, był inicjatorem odnowy po Soborze Watykańskim II w archidiecezji. Jego nauki i kazania spisywano i powielano na maszynie. W czerwcu 1983 r. jako przedstawiciel kapłanów koncelebrował Mszę św. z papieżem Janem Pawłem II na Łęgach Dębińskich. Zmarł w sierpniu tego samego roku

msz,KAI/BP KEP

Zobacz: FOTOREPORTAŻ

Fot. ilustracyjne: www.archpoznan.pl