Kard. Marian Jaworski odznaczony Orderem Orła Białego

Kardynał otrzymał najstarsze i najwyższe polskie odznaczenie „w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach wschodnich, pogłębiania dialogu ekumenicznego oraz za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii". Uroczystość odbyła się w krakowskim mieszkaniu kard. Jaworskiego.

Wręczając Order Orła Białego prezydent Duda zaznaczył, że jest to dla niego bardzo wzruszający moment, "a jednocześnie bardzo ważny dla budowania opowieści o historii Rzeczypospolitej".

"Eminencja ksiądz kardynał jest częścią wielkiej opowieści o Rzeczypospolitej, wielkiej opowieści o tym, jak Rzeczpospolita odzyskiwała siłę, także przez przywracanie wiary swoim synom, naszym rodakom, nie tylko tutaj w Polsce na dzisiejszych ziemiach Rzeczpospolitej, ale także na ziemiach, które przez Rzeczpospolitą w wyniku zawieruchy dziejowej zostały utracone" – powiedział prezydent.

Kard. Jaworski podkreślił, że przyjmuje odznaczenie jako wyraz uznania dla Kościoła.

Order Orła Białego jest najstarszym i najwyższym polskim odznaczeniem. Nadawany jest za „znamienite zasługi zarówno cywilne, jak i wojskowe, położone w czasie pokoju lub wojny, dla chwały i pożytku Rzeczypospolitej Polskiej”. Wręczany jest najwybitniejszym Polakom oraz najwyższym rangą przedstawicielom państw obcych.

Kard. Marian Jaworski urodził się 21 sierpnia 1926 we Lwowie. Uczył się w swym mieście rodzinnym, które musiał opuścić po II wojnie światowej wraz z rzeszą Polaków i w 1945 rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym archidiecezji lwowskiej, przeniesionym do Kalwarii Zebrzydowskiej. Tam też 25 czerwca 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa lwowskiego Eugeniusza Baziaka, który również musiał opuścić Lwów. W tym samym roku uzyskał magisterium z teologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował następnie duszpastersko w parafiach w Baszni Dolnej i w Poroninie, jednocześnie dokształcając się na wspomnianym Wydziale i uzyskując tam w 1952 doktorat z teologii.

Równolegle do tego w latach 1956-58 był kapelanem i sekretarzem osobistym abp. E. Baziaka - wówczas administratora apostolskiego archidiecezji krakowskiej.

W latach 1953-55 kontynuował studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, wieńcząc je najpierw magisterium, a następnie doktoratem z filozofii. W 1966 habilitował się w zakresie filozofii religii na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W rok później został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Teologicznym w Krakowie, a w 1976 profesorem zwyczajnym. W latach 1954-65 był sekretarzem Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski. W latach 1970-84 był dziekanem Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie, a w okresie 1981-87 pierwszym rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w tym mieście.

21 maja 1984 Jan Paweł II mianował ks. prof. Jaworskiego biskupem tytularnym Lambesi i administratorem apostolskim archidiecezji w Lubaczowie, będącej tą częścią archidiecezji lwowskiej, która pozostała w granicach Polski. Sakry udzielił nominatowi 23 czerwca tegoż roku metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski.

Gdy warunki polityczne na to pozwoliły, 16 stycznia 1991 papież mógł przywrócić struktury katolickie na Ukrainie i wówczas mianował bp. Jaworskiego pierwszym po II wojnie światowej arcybiskupem metropolitą lwowskim. W tym też czasie zaczęła się tworzyć konferencja biskupów katolickich Ukrainy i jej pierwszym przewodniczącym został w 1992 właśnie abp Jaworski. W latach 1996-98 był on również równolegle administratorem apostolskim diecezji łuckiej a w 1997 został też rektorem seminarium duchownego we Lwowie-Brzuchowicach.

Gdy w styczniu 2001 Jan Paweł II zapowiadał nowy konsystorz i mianowanie 43 nowych kardynałów, ujawnił, że jednym z nich będzie abp Marian Jaworski, którego kreował już 3 lata wcześniej, ale „in pectore”, czyli nie ogłaszając publicznie jego nazwiska. Na konsystorzu 21 lutego 2001 włączył metropolitę lwowskiego w skład Kolegium Kardynalskiego.

Jako biskup i kardynał Jaworski uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach kościelnych, z Synodami Biskupów na czele oraz w konklawe po śmierci Jana Pawła II, które 19 kwietnia 2005 wybrało Benedykta XVI. Tenże papież przyjął rezygnację kard. Jaworskiego z urzędu metropolity lwowskiego 21 października 2008. Kardynał wrócił wówczas do Polski i zamieszkał w Krakowie.

Purpurat ma na swoim koncie szereg istotnych nagród i wyróżnień kościelnych i naukowych, jest m.in. doktorem honoris causa uniwersytetów w Bochum (1985), UKSW w Warszawie (28 maja 2002), UJ (8 czerwca 2006) i Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu (10 października 2006). A na mocy decyzji prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 17 września 2007 otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

prezydent.pl/KAI

Zdjęcie ilustracyjne: Andrzej Szełęga/KPRP