Kijów: święcenia biskupie i ingres salezjanina polskiego pochodzenia

Decyzję Ojca Świętego Franciszka o nominacji 45-letniego ks. Witalija Kriwickiego na nowego biskupa kijowsko-żytomierskiego ogłoszono 30 kwietnia. Został on następcą franciszkanina abp. Piotra Herkulana Malczuka, który zmarł nagle 27 maja 2016 w Grodnie na Białorusi.

Biskup-nominat Witalij Kriwicki, niedługo po nominacji odwiedził Sekretariat Konferencji Episkopatu Polski oraz Biuro Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie. W wywiadzie dla Biura Prasowego KEP mówił m.in. o tym, że decyzja o nominacji nauczyła go bardziej dowierzać woli Bożej oraz o tym, w jaki sposób zmieni się jego dotychczasowe życie.

Publikujemy treść rozmowy:

Jak przyjął Ksiądz Biskup Nominat informację o nominacji na biskupa kijowsko-żytomirskiego?

Ta nominacja bardzo mnie zaskoczyła. Nadal przeżywam etap, kiedy przyjmuję wolę Bożą i próbuję ją odczytać w swoim życiu. Dzięki tej decyzji Ojca Świętego wobec mnie, nauczyłem  się bardziej dowierzać woli Bożej oraz temu, że wszystkie moje plany Bóg może pokreślić w jednym dniu i zamienić je na coś innego, oczywiście lepszego.

Jak wyglądało dotychczasowe życie Księdza Biskupa Nominata?

Moje życie jako kapłana i salezjanina odbywało się nieco dalej od kurii i Episkopatu - wśród młodzieży i wśród parafian. Po święceniach kapłańskich pracowałem przez 6 lat w Odessie najpierw jako wikariusz, później w nowo otwartym centrum młodzieżowym, przygotowanym dla młodzieży ulicy. Następnie przez 9 lat byłem proboszczem w jednej z parafii w diecezji kijowsko-żytomirskiej. Tam też udało się uruchomić działalność centrum młodzieżowego. Następnie przez 2 lata byłem wikariuszem w parafii w Przemyślanach koło Lwowa, a ostatnie 3 lata sprawuję funkcję proboszcza parafii św. Piotra w Odessie. Jest to parafia, w której byłem ochrzczony.

Czy teraz wszystko się zmieni?

Nie zmieni się na pewno droga do zbawienia, do wieczności. Nie zmieni się też i przynależność do Kościoła. Ale jeżeli chodzi o sposób posługiwania w Kościele to rzeczywiście jest to dla mnie duża zmiana, można powiedzieć - nowe życie, choć nie w nowej diecezji, ponieważ 9 lat w niej posługiwałem jako ksiądz.

Jaki jest związek Biskupa Nominata z Polską?

Pochodzę z rodziny polskiej – ja jestem Krzywicki, mama jest z domu Kamińskich. Niemniej jednak w rodzinie po polsku nie rozmawialiśmy. Dopiero później, kiedy przeżyłem czas świadomego nawrócenia – miałem wtedy blisko 15 lat – zacząłem częściej być w kościele. Ks. Tadeusz Hoppe, który tam posługiwał, mówił wyłącznie po polsku, i to wtedy zacząłem uczyć się języka polskiego. Tę znajomość rozwinąłem w seminarium w Krakowie, gdzie studiowałem filozofię.

Jeżeli mówić zatem o korzeniach, to są one polskie, jeżeli chodzi o tożsamość narodową  to jest ona ukraińska. Chociaż - będąc Odesytą – muszę tu dodać, że Odesyta nie czuje się ani Polakiem ani Ukrańcem, lecz po prostu Odesytą.

Jakie będzie zawołanie biskupie Księdza Biskupa Nominata?

Będzie to kontynuacja zawołania z mojego obrazka prymicyjnego – „In Jezu Christo” (w Jezusie Chrystusie). To nawiązanie do słów z Listu św. Pawła do Filipian: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4, 13).

Kiedy zastanawiałem się nad wyborem motta, odwiedziłem siostry benedyktynki. Przy okazji wspólnej modlitwy siostry podały mi ikonę z tym właśnie napisem: „Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia”. Wtedy powiedziałem im, że właśnie dokonał się wybór zawołania biskupiego.

Święcenia biskupie odbędą się w Kijowie, 24 czerwca o godz. 11.  Czy  każdy może wziąć udział w tej uroczystości?

Jak najbardziej. Serdecznie zapraszam wszystkich, którzy będą chcieli podzielić tę radość. A jest to radość nie tylko moja, ale myślę, że również całej diecezji, która przecież prawie rok czekała na ordynariusza. Tak się stało, że właśnie mnie Pan Bóg do tej posługi powołał. Bardzo proszę o modlitwę w mojej intencji i jeszcze raz zapraszam na uroczystości.

Dziękujemy za rozmowę.

Posłuchaj wypowiedzi:

Biskup-nominat Witalij Kriwicki (Witalis Krzywicki) urodził się 19 sierpnia 1972 roku w Odessie. W 1987 roku rozpoczął formację zakonną pod duchowym kierownictwem salezjanina ks. Tadeusza Hoppego. W 1990 roku wstąpił do Towarzystwa Salezjańskiego św. Jana Bosco. Przygotowywał się do kapłaństwa w wyższym seminarium duchownym w Krakowie. Tam 24 maja 1997 roku przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie na Ukrainę pracował duszpastersko w Odessie, następnie jako proboszcz i przełożony miejscowej wspólnoty salezjańskiej w Korostyszowie (diecezja kijowsko-żytomierska). W latach 2012-2014 był dyrektorem oratorium i wikariuszem w Przemyślanach (archidiecezja lwowska), a od 2014 roku - proboszczem parafii św. Piotra w Odessie (diecezja odesko-symferopolska). 30 kwietnia 2017 roku został mianowany przez papieża Franciszka biskupem kijowsko-żytomierskim.

BP KEP

Fot. BP KEP