Jarosław: uroczystości jubileuszowe 300-lecia cerkwi greckokatolickiej
Dwa dni trwały uroczystości jubileuszowe 300-lecia cerkwi greckokatolickiej pw. Przemienienia Pańskiego w Jarosławiu. Pontyfikalnej Mszy św. w piątek 18 sierpnia przewodniczył abp Eugeniusz Popowicz – metropolita archidiecezji przemysko-warszawskiej w koncelebrze abp. Jana Martyniaka, bp. Josafata Moszczycza z Iwano-Frankowska oraz licznie przybyłych kapłanów grecko i rzymskokatolickich z Polski i Ukrainy.
Uroczystości rozpoczęły się 17 sierpnia Wielkimi Nieszporami, którym przewodniczył bp Josafat Moszczycz – biskup pomocniczy archieparchii iwano-frankowskiej. Po nieszporach wystąpiły chóry z Polski i Ukrainy.
Centralne obchody jubileuszu rozpoczęły się nabożeństwem do Przenajświętszej Bogurodzicy przy Cudownej ikonie, która w minionym Jubileuszowym Roku Miłosierdzia Bożego była obecna na placu św. Piotra podczas Mszy inauguracyjnej sprawowanej przez papieża Franciszka.
Po nabożeństwie, pontyfikalnej Mszy świętej przewodniczył abp Eugeniusz Popowicz – metropolita archidiecezji przemysko-warszawskiej w koncelebrze abp. Jana Martyniaka, bp. Josafata Moszczycza z Iwano-Frankowska oraz licznie przybyłych kapłanów grecko i rzymskokatolickich z Polski i Ukrainy. Do pielgrzymów ze słowem zwrócił się abp Jan Martyniak. Nawiązał on do znaczenia święta Przemienienia Pańskiego w życiu każdego człowieka. Wspominał również powojenną historię jarosławskiego sanktuarium, której był świadkiem.
Po Mszy świętej, zgodnie z tradycją święta Przemienienia Pańskiego poświęcono owoce, warzywa i inne płody ziemi.
Do budowy nowej murowanej cerkwi Spasa (Przemienienia Pańskiego) na fundamentach zamku Kostków i Ostrogskich w Jarosławiu przystąpiono 4 czerwca 1717 r. dzięki funduszom złożonym przez pobożnych mieszczan, a szczególnie przez rodzinę Mankiewiczów. Brak poważnych fundatorów powodował jednak, że prace budowlane przeciągały się.
W 1743 roku skarbnikiem Bractwa „Bohojawłennia” został pobożny kupiec, wójt a później burmistrz Jarosławia Eliasz Wapiński. Wraz z żoną Pelagią z Onyszkiewiczów, ofiarował na dokończenie budowy dużą sumę pieniędzy. Mimo że prace budowlane nie zostały całkowicie zakończone (przykryto tylko dachem mury), biskup przemyski Onufry Szumlański poświęcił cerkiew 17 sierpnia 1747 roku. W następnych latach prowadzono dalsze prace, m.in.: otynkowano świątynię wewnątrz, wykończono kopułę, wnętrze cerkwi pokryto polichromią, wykonano ikonostas i niektóre ołtarze boczne. Była to cerkiew w stylu rokoko, jednonawowa z kopułą, latarnią i północną zakrystią.
W cerkwi znajduje się cudowna ikona Matki Bożej Bramy Miłosierdzia, a świątynia ma rangę Sanktuarium Matki Bożej Bramy Miłosierdzia.
Za: www.cerkiew.orgZdjęcie ilustracyjne: www.cerkiew.org
