Mińsk: Tekst przesłania zgromadzenia plenarnego Rady Konferencji Episkopatów Europy

Biskupi podkreślając rolę chrześcijaństwa w tożsamości europejskiej, zaznaczyli jednocześnie naglącą konieczność obecności we współczesnym świecie żywych świadków Ewangelii.

- Ewangelia Jezusa jest odwiecznym źródłem historii europejskiej, jej kultury humanistycznej, demokracji, praw i obowiązków człowieka. Tak jak jest też ich najpewniejszą gwarancją! - podkreślili w przesłaniu.

Mimo trudnej historii i tendencji do izolacji, biskupi zauważyli, iż stale trwający proces pojednania, który jest częścią życia współczesnych Europejczyków, uzdalnia ich i prowadzi do wzajemnego poszanowania, głębokiej tolerancji i otwartości religijnej płynącej z Ewangelii. Biskupi świadomi wzajemnej odpowiedzialności zachęcili do podejmowania wspólnych wysiłków wobec budzącego obawy zjawiska migracji.

Zgromadzeni przedstawiciele episkopatów wezwali również do sinej reakcji i sprzeciwu wobec sekularyzmu, umacniającego zalążki indywidualizmu i rodzącego samotność.

Przygotowując się do zbliżającego się Synodu Kościoła, biskupi pochylili się nad sytuacja młodzieży.

- Kościół mocno wierzy w młodzież, otacza ją szacunkiem i zaufaniem, jak matka swoje dzieci. - zapewnili w przesłaniu.

Wobec otaczających zagrożeń i niepokojów zgromadzeni biskupi zapewnili o swojej bliskości i chęci towarzyszenia współczesnym Europejczykom.

- Pragniemy, aby słowo Jezusa dotarło do serca Europy: „Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą”. Nie bój starodawna Europo być sobą, podejmij drogę Ojców, którzy ciebie wymarzyli jako dom ludów i narodów, matkę płodną w dzieci i kulturę, ziemię otwartego i integralnego humanizmu. Tak, nie lękaj się, ufaj! Kościół, ekspert w sprawach ludzkich, jest twoim przyjacielem: ze spojrzeniem utkwionym w Chrystusa, i trzymając Ewangelię w ręku, idzie z tobą ku przyszłości pojednania, sprawiedliwości i pokoju. - głosi przesłanie kończące.  

---

Pełny tekst przesłania zgromadzenia plenarnego Rady Konferencji Episkopatów Europy

Kościół kocha Europę i wierzy w jej przyszłość: Europa jest nie tylko pewną ziemią, ale też pewnym zadaniem duchowym. Podczas spotkania plenarnego, które odbyło się na Białorusi, w Mińsku, ponowiliśmy nasze zaangażowanie w entuzjastyczny udział w pielgrzymowaniu kontynentu, który ma coś wspaniałego do zaoferowania wszystkim, w logice wzajemności.

Zadaniem naszej Rady jest krzewienie komunii między pasterzami różnych narodów i znalezienie sposobów, aby głos Pana Jezusa ponownie zabrzmiał w sercu „człowieka europejskiego”, w kulturze i społeczeństwie: gdzie może być trwale zakotwiczona ludzka godność, jeśli nie w Jezusie, Synu Bożym, który stał się człowiekiem? Jest to szczególny wkład chrześcijaństwa w tożsamość europejską, a dwa tysiąclecia miłosierdzia, sztuki i kultury są tego żywym świadectwem.

Z miłością utożsamiamy się z życzeniem Ojca Świętego Franciszka „nowego i odważnego zrywu tego umiłowanego kontynentu”. Nie może nas zabraknąć w tym zrywie, mając świadomość, że jesteśmy posłańcami radosnej nowiny. Przesłanie, które jesteśmy winni światu jest wzniosłe i mocne, ale posługuje się ubogimi środkami: Ewangelia Jezusa jest odwiecznym źródłem historii europejskiej, jej kultury humanistycznej, demokracji, praw i obowiązków człowieka. Tak jak jest też ich najpewniejszą gwarancją!

Pomimo skłonności do izolacji, wierzymy w tę jedność duchowych i etycznych ideałów, które zawsze były duszą i przeznaczeniem Europy. Tak jak wierzymy w nieustanny proces pojednania, który jest nie tylko częścią historii, ale życia,  i który prowadzi do poszanowania i docenienia różnych tradycji i religii, gdzie nie będzie żadnego ekstremizmu.

Otwartość na religię, transcendencję, na relację solidarną, na komunię urzeczywistniła się w Ewangelii i ujawniła wyjątkową godność osoby; stanowiły one inspirację dla nie zawsze łatwej drogi Europy, która doświadczyła także ograniczeń i błędów. Samo zjawisko imigracji opromienione jest tym duchem, pod znakiem akceptacji, integracji i praworządności, pomimo trudności i obaw, będąc świadomymi wysiłku koniecznej wspólnej odpowiedzialności.

Wyrażamy także naszą zachętę dla narodów i państw, aby reagowały na silne sugestie sekularyzmu, który pobudza  do życia bez Boga lub ograniczenia Go do przestrzeni prywatnej, umacniając zalążki indywidualizmu i rodząc samotność. Ponadto wiadomo, że otwartość na życie - na każdym jego etapie – jest wskaźnikiem nadziei, a wskaźnik przyrostu naturalnego jest najlepszym znakiem stanu zdrowia społeczeństwa.

Drugą sprawą naszej kolegialnej uwagi była właśnie sytuacja młodzieży, będąca tematem najbliższego Synodu Kościoła. Ujawniła się wielka sympatia episkopatów Europy, sympatia, która przekłada się na modlitwę, większą bliskość, pragnienie słuchania oraz cierpliwego i życzliwego towarzyszenia młodzieży.

Kościół mocno wierzy w młodzież, otacza ją szacunkiem i zaufaniem, jak matka swoje dzieci. Podczas prac pojawiły się także pewne niepokoje, jak płynna kultura, którą wszyscy oddychamy, powszechne indywidualistyczne rozdrażnienie, rodzące niepewność i samotność, a także pewne konflikty i niesprawiedliwości, które także i dziś ranią wielkie dobro pokoju. Są to motywy, które umacniają nasze postanowienie, aby być u boku i iść wraz z nimi, pozwolić im odczuć, że Ewangelia jest orędziem wielkiego „tak” dla życia, miłości, wolności, radości: oznacza powiedzenie „tak” Chrystusowi.

Na tej drodze nasze wspólnoty są z nami i z naszymi kapłanami, aby być znakiem nadziei, komunii, czynnej życzliwości: głębokim i żywym korzeniem jest Chrystus, który przemawia do serca i rozumu każdego a także kontynentu, aby odnalazł siebie poza polityką i gospodarką.

Pragniemy, aby słowo Jezusa dotarło do serca Europy: „Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą”. Nie bój starodawna Europo być sobą, podejmij drogę Ojców, którzy ciebie wymarzyli jako dom ludów i narodów, matkę płodną w dzieci i kulturę, ziemię otwartego i integralnego humanizmu. Tak, nie lękaj się, ufaj! Kościół, ekspert w sprawach ludzkich, jest twoim przyjacielem: ze spojrzeniem utkwionym w Chrystusa, i trzymając Ewangelię w ręku, idzie z tobą ku przyszłości pojednania, sprawiedliwości i pokoju.

---

Rada Konferencji Episkopatów Europy ( Consilium Conferentiarum Episcoporum Europae ) powstała w 1971 r. Sekretariat Rady mieści się w szwajcarskim Sankt Gallen. Zgodnie ze statutem z 1993 r. poszczególne konferencje biskupów reprezentowane są przez swych przewodniczących. Zadaniem Rady jest koordynowanie współpracy Kościołów lokalnych Europy.

Przewodniczący - kard. Angelo Bagnasco (Włochy)

Wiceprzewodniczący - kard. Vincent Nichols (Wielka Brytania), abp Stanisław Gądecki (Polska).