Umiłowani w Chrystusie Siostry i Bracia, Drodzy Archidiecezjanie!
Minęło już 1050 lat od Chrztu Polski w 966 roku oraz od przybycia ‒ dwa lata później ‒ Jordana, pierwszego biskupa w Polsce. Świętujemy ten wielki jubileusz 1050-lecia biskupstwa poznańskiego pod hasłem „Poznań. Chrystus i my”, dziękując Bogu za bezcenny dar wiary, jaki otrzymaliśmy od Niego. W najbliższych dniach w nasze dziękczynienie włączą się europejscy kardynałowie, arcybiskupi i biskupi, Przewodniczący Konferencji Episkopatów wszystkich krajów Europy. Przybędą oni do Poznania, do Polski, aby uczcić stulecie odzyskania niepodległości przez nasz kraj i 1050. rocznicę ustanowienia pierwszego biskupstwa na naszych ziemiach.
1. Bóg nas zbawia
W dzisiejszej Ewangelii Jezus uzdrawia głuchoniemego, czyli człowieka, który nie jest w stanie osobiście przedstawić swojej prośby o uzdrowienie. Szczególną cechą uzdrowienia głuchoniemego jest wiara zastępcza innych ludzi. Sam chory nie jest w stanie wyrazić słowami swojej wiary. To inni ludzie, którzy go przyprowadzili proszą Jezusa o nałożenie na niego rąk.
Uzdrowienie głuchoniemego jest uważane za symbol chrztu świętego. W tym bowiem sakramencie kapłan powtarza gest Jezusa ‒ dotknięcie uszu i ust ‒ i modli się: „Pan Jezus, który przywrócił słuch głuchym, a mowę niemym, niech ci udzieli łaski, abyś szybko mógł słuchać Jego słowa i wyznawać swoją wiarę” (Chrzest dzieci). My, ludzie ochrzczeni, chcemy być ludźmi wiary, odważnymi świadkami Chrystusa, którzy także dzisiaj mogą pomóc ludziom głuchym na słowo Boże i niezdolnym do wyrażenia swojej wiary, przyprowadzając ich – dzięki naszej wierze – na spotkanie z Chrystusem.
W sakramencie chrztu św. Bóg dotknął nas łaską wiary, a poprzez bierzmowanie Duch Święty namaścił nas swoją mocą. Podczas każdej Eucharystii Jezus otwiera nam uszy na słowa Ewangelii, zawierające orędzie o wiecznym i powszechnym Królestwie Bożym: „Królestwie prawdy i życia, Królestwie świętości i łaski, Królestwie sprawiedliwości, miłości i pokoju”.
Odczytane dziś proroctwo Izajasza (Iz 35,4-7a) stanowi zaproszenie do budowania tego Królestwa. Do większego zaangażowania się w życie i misję Kościoła. W naszych parafiach, we wspólnotach duszpasterskich, w grupach żywego różańca czy na lekcjach religii – także w tym rozpoczynającym się nowym roku szkolnym ‒ pragniemy razem z innymi doświadczać dobrodziejstw tego Królestwa, do czego zachęca nas prorok Izajasz słowami: „Odwagi, nie bójcie się!”.
2. Solidarny duch Europy
Mamy zresztą od kogo się uczyć tej odwagi w budowaniu Królestwa Bożego na ziemi. Przez wielkopolską ziemię przeszedł przecież korowód świętych ludzi, którzy dokonali cudów dzięki zaangażowaniu na rzecz innych. Warto w tym miejscu przypomnieć św. Urszulę Ledóchowską, bł. Siostrę Sancję, bł. Edmunda Bojanowskiego, ks. Aleksandra Woźnego czy kandydata na ołtarze doktora Kazimierza Hołogę.
Także dzisiaj wokół nas jest wielu ludzi ofiarnych, wolontariuszy, którzy bezinteresownie odczytali we właściwy sposób swoje chrześcijańskie powołanie, wspierając innych w trudnościach, w cierpieniu i w chorobie, stając na straży ludzkiego życia, często uzbrojeni tylko w gotowość do słuchania. Wielu z nich pomaga dzieciom i młodzieży, niektórzy spędzają wiele godzin przy łóżku chorego, niosą pomoc rodzinie, dla której choroba bliskiej osoby jest szczególnie trudnym okresem, inni podejmują dzieło wolontariatu misyjnego niosąc przesłanie Ewangelii do innych krajów. Czasami jest to pomoc wynikająca z potrzeby chwili, jak w przypadku kataklizmów i nagłych wypadków.
Właśnie tej tematyce ‒ wolontariatu oraz solidarności między grupami społecznymi, Kościołami, państwami i między narodami ‒ będzie poświęcone Zebranie Plenarne Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE), które odbędzie się w Poznaniu pod hasłem „Solidarny duch Europy”. Obrady będą poświęcone roli solidarności w kształtowaniu sumień i społeczeństw, zwłaszcza w stosunkach międzypokoleniowych ‒ z socjologicznego, politycznego i ekonomicznego punktu widzenia. Następnie temat zostanie rozpatrzony w bardziej eklezjalnej perspektywie. Biskupi omówią temat solidarności Kościoła – czyli chrześcijańskiej miłości – w Europie: poczynając od jej istotnej roli w życiu wiernych do jej wkładu w dzieło nowej ewangelizacji młodych ludzi.
CCEE (łac. Consilium Conferentiarum Episcoporum Europae) to rada zrzeszająca narodowe konferencje episkopatów krajów europejskich. W jej skład wchodzi trzydziestu trzech przewodniczących episkopatów krajów europejskich ‒ od Portugalii po Białoruś, od Anglii po Maltę, oraz biskupi będący jedynymi katolickimi ordynariuszami w swoich krajach: arcybiskupi Luksemburga, Monako, biskup Kiszyniowa, eparcha mukaczewski i administrator apostolski Estonii. Wszyscy razem reprezentujemy czterdzieści pięć krajów na kontynencie europejskim, czyli więcej niż liczy sobie Unia Europejska. Do tej grupy dochodzą biskupi z Turcji, biskup obrządku maronickiego z Cypru oraz administrator apostolski patriarchatu Jerozolimy. Ostatnie spotkania plenarne CCEE odbyły się w Ziemi Świętej (2015), w Księstwie Monako (2016) i w Mińsku (2017).
Można powiedzieć, że w dniach od 13 do 16 września Poznań stanie się stolicą chrześcijańskiej Europy, w której pragniemy oddychać duchem solidarności; solidarności wyrastającej z ducha Ewangelii. Jest to działanie wymagające podobnej odwagi, jaka charakteryzowała biskupa Jordana, gdy jako cudzoziemiec przybył do naszego kraju. Aby podkreślić wagę wydarzenia, do Poznania przybędzie także w tych dniach Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.
Drodzy Archidiecezjanie!
Pragnę dzisiaj zaprosić Was wszystkich do uczestnictwa w tym ważnym, historycznym momencie. Zapraszam z całego serca do uczestnictwa w liturgicznych celebracjach:
Wszystkim umiłowanym Archidiecezjanom z serca błogosławię,
† Stanisław Gądecki Arcybiskup Metropolita Poznański Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy
Poznań, dnia 9 września 2018 roku