Życzenia Przewodniczącego Episkopatu z okazji spotkania przedstawicieli Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce z prezydentem RP

Publikujemy pełną treść życzeń:

Szanowany Panie Prezydencie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej,

Eminencjo, księże kardynale,

Ekscelencjo, Księże Arcybiskupie Nuncjuszu – dziekanie korpusu dyplomatycznego,

Ich Ekscelencje księża Biskupi,

Wszyscy zwierzchnicy Kościołów i związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej Polskiej, wedle ich tytułów i godności,

Pracownicy Kancelarii Prezydenckiej,

Wielce Szanowni Goście,

W gościnnych progach Prezydenckiego Pałacu, na początku nowego roku nasza myśl biegnie w dwóch przeciwstawnych kierunkach:

1. Najpierw ku przeszłości, która w 2018 roku była bogata w ważkie wydarzenia dla naszej ojczyzny, dla Kościoła katolickiego w Polsce oraz dla innych Kościołów i związków wyznaniowych.

- Pierwszym z tych wydarzeń był jubileusz 1050. lecia ustanowienia w Poznaniu pierwszego biskupstwa na polskich ziemiach. Już w dwa lata po chrzcie Mieszka I, w 968 r. Polonia cepit habere episcopum – „Polska zaczęła mieć swego biskupa” (Annales Bohemici). Biskupstwo poznańskie w latach 968-1000 obejmowało całe ówczesne państwo polskie i było wprost zależne od Stolicy Apostolskiej. Biskupstwo poznańskie w latach 968-1000 obejmowało całe ówczesne państwo polskie i było wprost zależne od Stolicy Apostolskiej. Z tej racji w Poznaniu zebrali się przewodniczący Konferencji Episkopatów całej Europy. Dziękuję w tym miejscu za osobistą obecność pana Prezydenta na świętowaniu tego wydarzenia. W świecie szarpanym cyklicznie przez ideologiczne spory wydarzenie to przypomina nam o konieczności budowania przyszłości naszego społeczeństwa na trwałym fundamencie, którym jest Chrystus.

- Drugim wydarzeniem była setna rocznica odzyskania niepodległości przez naszą ojczyznę. W tamtym czasie „Spojrzał Bóg na ucisk swojego ludu w niewoli, wysłuchał jego jęczenia, zlitował się i stanął po naszej stronie, aby skruszył nieznośne nam więzy i oddał nam wolną, niezależną i zjednoczoną ziemię ojców naszych” – tak pisał kard. Aleksander Kakowski nazajutrz po odzyskaniu niepodległości.

Nasze zadania w tym względzie na przyszłość to odnowa sumień. „Prawdziwa odnowa człowieka i społeczeństwa dokonuje się zawsze za sprawą odnowy sumień. Sama zmiana struktur społecznych, ekonomicznych i politycznych — choć ważna — może się jednak okazać niewykorzystaną szansą, jeśli nie stoją za nią ludzie sumienia. Oni przecież przyczyniają się do tego, że całokształt życia społecznego formowany jest ostatecznie według reguł tego prawa, którego człowiek sam sobie nie nakłada, ale je odkrywa «w głębi sumienia jako głos, któremu winien być posłuszny» (por. Gaudium et spes, 16). Przyzwolenie na łamanie tego prawa przez prawo stanowione w ostatecznym rozrachunku zawsze obraca się przeciw czyjejś wolności i godności.

-  Trzecim znaczącym wydarzeniem było 100. lecie wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Powstanie to było niewątpliwie wyrazem szczerego patriotyzmu Wielkopolan. Nie można jednak zapominać o tym, że miłość ojczyzny – będąc wielką wartością – nie jest wartością absolutną. Dla chrześcijanina, służba ziemskiej ojczyźnie pozostaje zawsze etapem na drodze do ojczyzny niebieskiej, która – dzięki nieskończonej miłości Boga – obejmuje wszystkie ludy i narody na ziemi.

2. Gdy zaś idzie o naszą teraźniejszość, to nasza myśl biegnie najpierw w stronę Gdańska i okrutnego mordu, którego ofiarą stał się Prezydent tego Miasta, pan Paweł Adamowicz. Wprawdzie podobne kryminalne mordy zostały dokonane także w innych krajach i prawdopodobnie również w przyszłości nikt nie jest w stanie odwieść niektórych psychicznie chorych od popełnienia podobnych czynów, motywowanych doznaną rzekomo niesprawiedliwością - o czym przekonało nas zabicie Ojca Roger, założyciela wspólnoty w Taize – to jednak ogólna atmosfera wrogości, jaka zrodziła się obecnie w naszej ojczyźnie woła o opamiętanie, wyznanie grzechów, przebaczenie wzajemne i pojednanie.

Czeka nas 100. lecie nawiązania relacji dyplomatycznych między Stolica Apostolską a Rzeczpospolitą, przykład autonomii i życzliwej współpracy dwóch podmiotów. Czeka nas także 100 lecie pierwszego – po rozbiorowej przerwie - spotkania całej Konferencji Episkopatu Polski w niepodległej ojczyźnie.

3. Kończąc, dziękuję w tym miejscu Panu Bogu za wszelkie doznane w minionym roku dobro i pragnę złożyć - w imieniu Kościoła katolickiego w Polsce – najserdeczniejsze życzenia Panu Prezydentowi, jego Małżonce, wszystkim jego Współpracownikom oraz każdemu z tutaj zebranych „zdrowia i zbawienia” a naszej ojczyźnie – wszelkiego Bożego błogosławieństwa na Rok Pański 2019. Dokądkolwiek będziecie – szanowni Państwo -  zmierzali, niech wszędzie prowadzi Was Miłość, czyli Chrystus.

BP KEP