Przesłanie Biskupa Polowego WP do harcerzy z okazji 76. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego i 100-lecia Bitwy Warszawskiej
Serdecznie zachęcam Was – harcerzy i skautów w kraju i poza jego granicami – do kultywowania pamięci o służbie i walce waszych poprzedników – zarówno w roku 1920, jak i w 1944. Jednocześnie, odpowiadając na wezwanie naszego błogosławionego Patrona, zapraszam, aby w dniach tych szczególnych rocznic „z Chrystusa życiodajną łączyć się ofiarą” - zwrócił się z apelem biskup polowy Józef Guzdek.
Publikujemy tekst przesłania:
Druhny i Druhowie!
Wkrótce w naszej Ojczyźnie będziemy uczestnikami dwóch ważnych wydarzeń: 76. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego i 100-lecia Bitwy Warszawskiej. Zarówno w czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1920 roku, jak też w czasie powstańczego zrywu Stolicy w 1944 roku ważną rolę odgrywali harcerze. W tamtym czasie, służba, której uczyli się w skautowych szeregach, stawała się walką o wolność Ojczyzny.
Pierwsi polscy harcerze byli zaangażowani na wielu frontach I wojny światowej walcząc o polską sprawę. Potem, w roku 1919, wyróżniali się wśród obrońców Lwowa, byli także w wielu miejscach zmagań o polskie granice. Odznaczyli się szczególnie latem 1920 roku, kiedy zgłaszali się dobrowolnie do Wojska Polskiego lub też wstępowali do ochotniczych pułków piechoty, formowanych dla obrony Warszawy. Harcerze, zwani przez oficerów „skauciakami”, oprócz postawy służby wnosili do tych formacji wojskowych młodzieńczą pogodę ducha, braterstwo i koleżeństwo. Kiedy w sierpniowych dniach roku 1920 harcerska służba Ojczyźnie nabrała charakteru walki z bronią w ręku, wielu harcerzy oddało życie za wolność Polski.
W Powstaniu Warszawskim bohatersko zapisały się harcerskie bataliony „Zośka” i „Parasol”. Nieco mniej znana jest cicha służba „zawiszaków” – młodszych harcerzy, którzy wspierali walczących roznosząc powstańczą pocztę i rozkazy, rozprowadzając gazety oraz gasząc pożary, pełniąc funkcje łączników, obserwatorów, a nawet saperów.
W 1920 i 1944 roku inspiracje do walki o wolność Ojczyzny – nawet za cenę życia – wielu harcerzy czerpało z Ewangelii. Jezus przekonywał, że: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13). Ponadto zachęcał: „A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa” (J 12,26). „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity” (J 12,24). Nasz patron, błogosławiony ks. Stefan Wincenty Frelichowski rozumiał znaczenie ewangelicznego dojrzewania do duchowej walki, gdy podczas pobytu w obozie koncentracyjnym w Dachau pisał: „Radosnym, Panie! Nie siedzę bezczynnie/Z Chrystusa życiodajną łącząc się ofiarą, Gdy bracia moi za Ojczyznę walczą…/Więc, że więzień za Ojczyznę walczyć może…/Radosnym, Boże!”.
Serdecznie zachęcam Was – harcerzy i skautów w kraju i poza jego granicami – do kultywowania pamięci o służbie i walce waszych poprzedników – zarówno w roku 1920, jak i w 1944. Jednocześnie, odpowiadając na wezwanie naszego błogosławionego Patrona, zapraszam, aby w dniach tych szczególnych rocznic „z Chrystusa życiodajną łączyć się ofiarą”. Zarówno Msza Święta w przeddzień rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego, 31 lipca o godz. 18.00, jak i Eucharystia dziękczynna w 100-lecie Bitwy Warszawskiej, odprawiana 15 sierpnia 2020 roku w godzinach porannych będą transmitowane na stronach internetowych katedry polowej Wojska Polskiego oraz Ordynariatu Polowego. Kto może, niech włączy się do wspólnej modlitwy. Bądźmy gotowi do służby i duchowych zmagań. Czuwajmy!
bp Józef Guzdek
Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. duszpasterstwa harcerzy
Warszawa, 29 lipca 2020 roku
ordynariat.wp.mil.pl
