Bp Trochanowski: Decyzję papieża Franciszka przyjąłem z poczuciem odpowiedzialności

- Decyzję papieża Franciszka przyjąłem z poczuciem odpowiedzialności za powierzone mi obowiązki budowania eparchii olsztyńsko-gdańskiej i przyjmuję to z wielką pokorą. Jest to bardzo ważna służba dla powierzonego mi narodu, którą będę starał się pełnić z Bożą pomocą, wierząc we wspólną pracę całej eparchii, jednocześnie licząc na współpracę duchowieństwa i wiernych - powiedział dla KAI biskup-nominat Arkadiusz Trochanowski.

- Ksiądz biskup nominat dał się poznać jako kapłan miłujący Boga i zaangażowany w dzieła ewangelizacyjne duszpasterz. Przez wiele lat pełnił funkcje Dyrektora Wydziału ds. Dzieci i Młodzieży eparchii wrocławsko-gdańskiej oraz kapelana sportowców. Dobrze sprawdzał się jako dziekan dekanatu koszalińskiego. Podczas pracy duszpasterskiej wybudował z wiernymi cerkiew w Szczecinku. To dobry wybór – powiedział bp Włodzimierz Juszczak OSBM, ordynariusz nowej eparchii wrocławsko-koszalińskiej.

Do tej pory Metropolia Przemysko-Warszawska, której terytorium pokrywa się z terytorium całej Polski obejmowała dwie eparchie – archieparchię przemysko-warszawską oraz eparchię wrocławsko-gdańską. Obszar obu diecezji wyznaczała rzeka Wisła. Parafie na wschód od Wisły wraz z dużymi miastami, przez które przepływa rzeka Wisła należały do Archieparchii przemysko-warszawskiej, natomiast parafie na zachód od rzeki Wisły to była eparchia wrocławsko-gdańska. Od 25 listopada w Polsce istnieją trzy eparchie: nowo powstała eparchia olsztyńsko-gdańska ze stolicą w Olsztynie, archieparchia przemysko-warszawska ze stolicą w Przemyślu oraz eparchia wrocławsko-koszalińska ze stolicą we Wrocławiu.

W najbliższych dniach wystosowany zostanie komunikat dotyczący święceń biskupich oraz ingresu nowego biskupa do katedry w Olsztynie.

Życiorys biskupa-nominata dr. Arkadiusza Trochanowskiego

Biskup-nominat urodził się w łemkowskiej rodzinie przesiedleńców z „Akcji Wisła” w 1973 roku w Szprotawie (woj. lubuskie) jako syn Jana i Olgi, pochodzących z Brunar Niżnych i Wawki w Zachodniej Łemkowszczyźnie. Uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w Szprotawie. Po zdanej maturze wstąpił do Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie i odbywał tam formację kapłańską. Studia filozoficzno-teologiczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ukończył w 1998 roku. Uzyskał tytuł magistra teologii. Na diakona wyświęcony został w Szprotawie 19 sierpnia 1998 roku przez ówczesnego metropolitę przemysko-warszawskiego abp. Jana Martyniaka. Posługiwał jako diakon w latach 1998-1999 w parafii greckokatolickiej w Legnicy. Również w okresie od 1998 do 2002 kontynuował studia specjalistyczne na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. W tym czasie był stypendystą w Instytucie Katechetyczno-Językowym w Gaming (Austria).

Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa Włodzimierza Juszczaka OSBM 29 lipca 2000 roku we Wrocławiu. W tym też roku został wikariuszem w parafiach: Wrocław, Środa Śląska, Oława, Oleśnica, Jelenia Góra i Wałbrzych. Został mianowany proboszczem w parafiach w Wałczu i Szczecinku w święto Przemienienia Pańskiego 19 sierpnia 2001 roku. W 2002 roku uzyskał tytuł licencjata kościelnego w dziedzinie teologii. W latach 2002-2004 odbywał studia doktoranckie na PWT we Wrocławiu. W roku 2012 obronił doktorat z ekumenizmu na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Odnowienie jedności Metropolii Kijowskiej ze Stolicą Apostolską w nauczaniu Jana Pawła II”. 

Od roku 2006 był członkiem rady kapłańskiej, od 2010 roku protoprezbiterem (dziekanem) koszalińskim. Do momentu ogłoszenia biskupem był także Dyrektorem Wydziału ds. duszpasterstwa dzieci i młodzieży eparchii wrocławsko-gdańskiej, od 2003 roku duszpasterzem sportowców, a także redaktorem czasopisma „Błahowist” - miesięcznika Kościoła greckokatolickiego w Polsce. Podczas posługi w Szczecinku wraz z parafianami wybudował cerkiew, która została poświęcona w roku 2015, za co został odznaczony krzyżem z ozdobami. Zna język ukraiński, angielski i niemiecki.

Mateusz Demeniuk / KAI