Życzenia Przewodniczącego Episkopatu dla bp. Jacka Grzybowskiego

„Dzisiejsza radość diecezji warszawsko-praskiej jest radością całego Kościoła, który jest w Polsce. Wynika ona z faktu, iż każde święcenia biskupie są wyrazem troski samego Boga o Lud Boży. Od wieków Pan powołuje następców apostołów, aby uświęcali, prowadzili i nauczali – powierzony ich pasterskiej pieczy – umiłowany Kościół Boży” – napisał przewodniczący Episkopatu.

Abp Gądecki przywołał w życzeniach kazanie Karla Rahnera na Uroczystość Serca Jezusowego pt: „Kapłan – człowiek o przebitym sercu”, w którym niemiecki teolog podkreśla, że „kapłan jutra będzie człowiekiem o przebitym sercu, jedynym źródle, z którego popłynie moc jego posłannictwa. Człowiek o przebitym sercu: przebitym nieobecnością Boga w świecie, przebitym szaleństwem miłości, przebitym niepowodzeniami, przebitym doświadczeniem własnej nędzy i dogłębnej słabości, a wierzący jedynie we własną przydatność narzędzia Potęgi która go używa”.

BP KEP

Publikujemy pełną treść życzeń:

Warszawa, dnia 19 grudnia 2020 roku

Ekscelencjo,
Najdostojniejszy Księże Biskupie,

W imieniu Konferencji Episkopatu Polski chciałbym złożyć jak najserdeczniejsze życzenia z okazji dzisiejszej sakry oraz powitać w gronie polskich biskupów.

Dzisiejsza radość diecezji warszawsko-praskiej jest radością całego Kościoła, który jest w Polsce. Wynika ona z faktu, iż każde święcenia biskupie są wyrazem troski samego Boga o Lud Boży. Od wieków Pan powołuje następców apostołów, aby uświęcali, prowadzili i nauczali – powierzony ich pasterskiej pieczy – umiłowany Kościół Boży.

Co znaczy być biskupem dzisiaj? Albo inaczej, jak we współczesnym świecie realizować potrójny munus pasterski: munus docendi, munus sanctificandi i munus regendi. W proroczy sposób mówił o tym Karl Rahner w kazaniu na Uroczystość Serca Jezusowego pt: „Kapłan – człowiek o przebitym sercu", mówiąc o kapłaństwie, którego – trzeci, najwyższy stopień – został Ci dzisiaj udzielony, Drogi Biskupie Jacku, w sakramencie święceń.

Niech słowa teologa, będą dzisiaj życzeniami Kościoła w Polsce dla Ciebie.

Rahner pisał pisał: „Kapłan jutra będzie człowiekiem, do którego przyjdą ludzie dojrzali, chociaż laickie społeczeństwo nie będzie do niego przysyłać swych dzieci. Będzie on człowiekiem, który doświadczy z każdym ze swych braci i sióstr przytłaczających ciemności istnienia, ale który będzie również wiedział, że ich źródłem jak i błogosławionym rozjaśnieniem jest miłość zwyciężająca przez niepojętość krzyża. Kapłan jutra będzie (inaczej w ogóle nie mógłby istnieć) człowiekiem, który umie słuchać, dla którego każda jednostka, bez względu na rangę społeczną i polityczną, jest ważna, człowiekiem, który praktycznie niesie – czy próbuje nieść – ze świętym szaleństwem raczej ciężary drugich niż swoje (...)

Będzie człowiekiem, który „nie poddaje się zwątpieniu, bo wierzy i całym swoim życiem świadczy, że miłość Ukrzyżowanego uzdalnia do dobrowolnych wyrzeczeń i przynosi wolność. Kapłan jutra nie będzie czerpał swej siły i znaczenia ze społecznej potęgi Kościoła. Odważnie pozostanie bezsilny wiedząc, że życie płynie ze śmierci (...)

Kapłan jutra będzie człowiekiem, którego zawód nie znajdzie usprawiedliwienia z laickiego punktu widzenia, gdyż jego prawdziwą owocność ukrywa tajemnica Boga, a on sam nie jest psychoterapeutą w niemodnym już kostiumie magika. (...). W pokoju będzie czekał na zwycięstwo Boga tam, gdzie sam spotka niepowodzenie. Dojrzy łaskę Bożą nawet w okolicznościach, w których nie będzie o niej mówić, gdzie ani słowo Boże, ani sakramenty nie znajdują przyjęcia. Nie będzie oceniał skuteczności działania łaski według statystyki praktyk religijnych (...)

Określając to jednym słowem, kapłan jutra będzie człowiekiem o przebitym sercu, jedynym źródle, z którego popłynie moc jego posłannictwa. Człowiek o przebitym sercu: przebitym nieobecnością Boga w świecie, przebitym szaleństwem miłości, przebitym niepowodzeniami, przebitym doświadczeniem własnej nędzy i dogłębnej słabości, a wierzący jedynie we własną przydatność narzędzia Potęgi która go używa(...)".

Drogi Biskupie Jacku, bądź Pasterzem o przebitym sercu, z którego popłynie życie dla Ciebie, dla diecezji warszawsko-praskiej i dla Kościoła, który jest w Polsce.

Twoje życie i posługę powierzam Pani Jasnogórskiej – Królowej Polski.

+ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)

___________________

Jego Ekscelencja
Biskup Jacek GRZYBOWSKI
Biskup Pomocniczy Diecezji Warszawsko-Praskiej