Przewodniczący Episkopatu złożył życzenia noworoczne podczas spotkania online Prezydenta z przewodniczącymi Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce

Przewodniczący Episkopatu podkreślił, że rok 2020 obfitował w ważne wydarzenia dla Kościoła katolickiego w Polsce jak i dla innych Kościołów i związków wyznaniowych w naszej Ojczyźnie. Wśród nich wymienił 100. rocznicę wojny 1920 roku, 100-lecie urodzin św. Jana Pawła II, oczekiwanie na beatyfikację kard. Stefana Wyszyńskiego - "człowieka, który uczył nas najpierw ducha pogłębionej modlitwy, poszukującej świadomie i wytrwale woli Bożej w każdych okolicznościach życiowych". A także nową encyklikę społeczną papieża Franciszka Fratelli Tutti oraz pandemię, która "przypomniała całej ludzkości, że wszyscy jesteśmy śmiertelni".

Patrząc na rok 2021, przewodniczący Episkopatu zaznaczył, że będziemy obchodzić Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Budapeszcie pod hasłem: „W tobie są wszystkie me źródła" (Ps 87,7). "W oczekiwaniu na ten kongres prosimy Boga, aby to wydarzenie przyczyniło się do procesu odnowy we wspólnotach chrześcijańskich" - napisał.

BP KEP

Publikujemy pełną treść życzeń:

Szanowany Panie Prezydencie Rzeczypospolitej wraz z Małżonką,
Panowie Ministrowie,
Ich Ekscelencje księża Arcybiskupi i Biskupi,
Drodzy zwierzchnicy Kościołów i związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej Polskiej, wedle ich tytułów i godności,
Księże Kapelanie Pana Prezydenta RP,
Wielce Szanowni Goście,

Na początku pragnę wyrazić moje serdeczne podziękowanie Panu Prezydentowi za zaproszenie na dzisiejszą uroczystość. Pozdrawiam wszystkich zebranych dzisiaj Gości. W początkach Nowego Roku moja myśl biegnie w dwóch przeciwnych kierunkach, najpierw ku przeszłości a następnie ku przyszłości.

1.         Gdy idzie o przeszłość, czyli o rok 2020, to była ona bogata w ważkie wydarzenia dla Kościoła katolickiego w Polsce jak i dla innych Kościołów i związków wyznaniowych w naszej Ojczyźnie.

- 100. wojny 1920 (Ossów – 15.08), czyli rocznica zwycięstwa w wojnie z bolszewicką Rosją. W sumie była to pierwsza wojna - po rozbiorach - wygrana przez polską armię. Był to pierwszy - po latach zaborów - liczący się na arenie międzynarodowej sukces Polski. Zwycięstwo to było potrójnym cudem: jedności narodowej, wspólnoty modlitwy oraz dramatycznych działań militarnych.

- 100. lecie urodzin św. JPII, człowieka głębokiej wiary, który zawrócił bieg historii, przyczynił się do zmiany postaw i myślenia milionów ludzi w Europie i na innych kontynentach. Służył człowiekowi, budząc w nim świadomość własnej godności i praw, i obowiązków, dlatego gdy zachorował w jego intencji modlili się nie tylko katolicy, ale również żydzi, prawosławni, muzułmanie, protestanci ludzie dobrej woli. Nawet niewierzący okazywali mu swoją solidarność. Chyba nikt – poza ludźmi złej woli - nie ma dziś wątpliwości, że św. Jan Paweł II był wielkim darem Boga dla nas: dla Polski, dla Europy, dla świata i dla Kościoła.

- Oczekiwana beatyfikacja kard. Stefana Wyszyńskiego – człowieka, który uczył nas najpierw ducha pogłębionej modlitwy, poszukującej świadomie i wytrwale woli Bożej w każdych okolicznościach życiowych. Był to mocarz Boży, człowiek o niespotykanej głębi ducha. Ks. Kardynał Prymas nie był politykiem ani zawodowym dyplomatą w ścisłym tego słowa znaczeniu a jednak wszyscy zgodnie twierdzą, że był to wybitny mąż stanu. Umacniał bowiem w rodakach wewnętrzną wolność, poczucie godności, wiarę, tożsamość narodową, wskazywał jak budować życie społeczne. Przeprowadził też Kościół oraz naród przez jeden z najtrudniejszych momentów w jego dziejach, przekonany o tym, że: we wszystkim, co zdarza się w życiu człowieka, trzeba odczytać ślady miłości Boga, dopiero wtedy do serca ludzkiego wkroczy radość.

- Fratelli tutti – to nowa encyklika społeczna papieża Franciszka. Ma ona na celu promocję światowego dążenia do braterstwa i przyjaźni społecznej. „Serce otwarte na cały świat" – o którym pisze papież - to również nasza otwartość na migrantów, którzy uciekając przez wojnami, prześladowaniami, katastrofami naturalnymi, pozbawionymi skrupułów przemytnikami, wyrwani ze swoich wspólnot pochodzenia, powinni zostać przyjęci, chronieni, promowani oraz integrowani.

- I wreszcie pandemia - Od marca postawiła ona w obliczu sytuacji granicznej każdego z nas osobiście, wspólnotę Kościoła, całą naszą Ojczyznę. Jej skutkiem jest nie tylko kryzys zdrowotny, ale i ekonomiczny, polityczny oraz instytucjonalny. Jeśli jest prawdą, że cierpienie ma sens jako kara, gdy jest ono związane z winą, to nie jest prawdą, że każde cierpienie jest następstwem winy i posiada charakter kary; postać sprawiedliwego Hioba jest tego szczególnym dowodem. Cierpienie może mieć także charakter próby. Pandemia przypomniała całej ludzkości, że wszyscy jesteśmy śmiertelni. Trzeba więc prosić Boga:  „Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca" (Ps 90). Abyśmy dokonali zmiany naszej mentalności i stali się ludźmi nadziei.

2.         Gdy idzie o przyszłość, czyli rok 2021

- Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Budapeszcie. Eucharystyczne Kongresy od ponad stu lat przypominają nam, że w centrum życia Kościoła znajduje się Msza Święta, dlatego temat budapeszteńskiego kongresu brzmi: „W tobie są wszystkie me źródła" (Ps 87,7). W oczekiwaniu na ten kongres prosimy Boga, aby to wydarzenie przyczyniło się do procesu odnowy we wspólnotach chrześcijańskich. Aby zbawienie - którego Eucharystia jest źródłem - przekładało się na kulturę eucharystyczną, zdolną inspirować mężczyzn i kobiety do większej aktywności w dziedzinie: charytatywnej, solidarności, pokoju, rodziny i troski o świat stworzony.

3.         Kończąc moje słowo, dziękuję - w imieniu Kościoła katolickiego w Polsce - za wszelkie dobro, jakie stało się naszym udziałem dzięki pracy Pana Prezydenta i jego Współpracowników. Panu Prezydentowi, jego szanownej Małżonce, wszystkim jego Współpracownikom, każdemu z tutaj zebranych Gości składam najserdeczniejsze życzenia: zdrowia i zbawienia. A całej naszej Ojczyźnie – życzenia jedności, pokoju i Bożego błogosławieństwa na cały Rok Pański 2021. Pozwolę sobie zakończyć moje życzenia słowami poety z Czarnolasu:

Panie, to moja praca, a zdarzenie Twoje, Raczyż błogosławieństwo dać do końca swoje! Inszy niechaj pałace marmórowe mają i szczerym złotogłowem ściany obijają,

Ja, Panie, niechaj mieszkam w tym gnieździe ojczystym A Ty mię zdrowiem opatrz i sumieniem czystym, Pożywieniem uczciwym, ludzką życzliwością, Obyczajami znośnymi, nieprzykrą starością.

(Jan Kochanowski, Na dom w Czarnolesie)