Stefania Łącka urodziła się 6 stycznia 1914 roku w Woli Żelichowskiej, w parafii Gręboszów. Była prezeską Sodalicji Mariańskiej w czasie nauki w seminarium nauczycielskim w Tarnowie. Angażowała się w działalność szkolnego teatru, orkiestry oraz w harcerstwo. Redagowała szkolny miesięcznik „Złota Nić”. Seminarium ukończyła w 1933 roku.
W latach 1934–1939 pracowała w redakcji czasopisma diecezjalnego „Nasza sprawa”. Była redaktorką dodatku dla dzieci. Napisała 700 artykułów. Nawiązywała również kontakty z placówkami misyjnymi prowadzonymi przez polskich misjonarzy.
Po wybuchu wojny z całym zespołem włączyła się w działalność konspiracyjną. Została aresztowana przez gestapo 16 kwietnia 1941 roku. Pomimo tortur nie załamała się w więzieniu i nikogo nie wydała.
27 kwietnia 1942 roku trafiła do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Stefania była gotowa oddać życie za współwięźniarkę, jednak do egzekucji nie doszło. Opiekowała się chorymi na tyfus i zaraziła się tą chorobą.
diecezja.tarnow.pl
