15 czerwca w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Warszawie odbędzie się konferencja: „Święty abp Zygmunt Szczęsny Feliński – patriota, sybirak, metropolita warszawski”. Wydarzenie organizowane jest w związku z przypadającą w tym roku 200. rocznicą urodzin świętego.
Abp Zygmunt Szczęsny Feliński (1822-1895) przeszedł do historii jako metropolita warszawski okresu powstania styczniowego, który za radykalny sprzeciw wobec represji carskich został zesłany w głąb Rosji na 20 lat. Założył Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. 1 listopada 2022 r. przypadnie 200. rocznica jego urodzin.
Wydarzenie, które odbędzie się 15 czerwca (środa) poprzedzi Msza św., pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza w kaplicy klasztornej o godz. 9.00. Miejscem konferencji będzie Dom Generalny Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, mieszczący się przy ul. Żelaznej 97 w Warszawie.
Pełny program wydarzenia dostępny TUTAJ.
Organizatorem wydarzenia jest Fundacja na Rzecz Informacji Katolickiej a partnerem organizacyjnym Katolicka Agencja Informacyjna. Spotkanie zostało objęte Patronatem Honorowym Prezydenta RP Andrzeja Dudy.
Osoby chcące uczestniczyć proszone są o zgłoszenia na adres: rlaczny@ekai.pl.
***
Zygmunt Szczęsny Feliński urodził się 1 listopada 1822 r. w Wojutynie na Wołyniu, jako syn ziemianina Gerarda Felińskiego i Ewy z Wendorffów, kobiety wielkiego umysłu i serca, patriotki, pisarki. Jego ojciec zmarł wcześnie a matka, gdy miał 16 lat została zesłana za Syberię. Studiował matematykę na Uniwersytecie w Moskwie, a nauki humanistyczne w Paryżu.
W 1851 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Żytomierzu, a dalsze studia odbył w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie (1855). Jako kapelan i profesor tamtejszej Akademii poświęcił się formacji przyszłych kapłanów. Wrażliwy na potrzeby warstw najuboższych założył ochronkę dla sierot oraz zgromadzenie zakonne „Rodzina Maryi” (1857).
Mianowany arcybiskupem warszawskim 6 stycznia 1862 r. przez papieża Piusa IX, przyjął sakrę biskupią w Petersburgu. Zarządzał archidiecezją warszawską tylko 16 miesięcy. Wybuch powstania styczniowego (1863) i krwawe represje wywołały jego protest. 15 marca 1863 r. wystosował list do cara Aleksandra II w obronie praw Kościoła i narodu, w którym odważnie apelował do cara o powstrzymanie zbrojnej agresji. Został wezwany przez do Petersburga. Opuścił Warszawę 14 czerwca 1863 r. jako więzień stanu, pod eskortą wojskową. Internowany początkowo w Gatczynie został skazany na zesłanie.
Na wygnaniu w Rosji spędził 20 lat w Jarosławiu nad Wołgą. Zasłynął jako wzór świętości i pobożności. Został uwolniony w 1883 r., ale do Warszawy nie mógł powrócić. Ostatnie 12 lat życia spędził w zaborze austriackim we wsi – Dźwiniaczka na Podolu, gdzie oddał się działalności duszpasterskiej, oświatowej, społecznej, dobroczynnej wśród ludności polskiej i ukraińskiej. Zmarł w Krakowie 17 września 1895 r.
Jan Paweł II beatyfikował abp. Felińskiego 18 sierpnia 2002 r. w Krakowie, a Benedykt XVI kanonizował go 11 października 2009 r. w Rzymie.
KAI/ BP KEP