Bp Kamiński przed Światowym Dniem Chorego: Niech nadzieja przezwycięża wszelkie nasze trudności, opory i brak nadziei

Skałą jest Chrystus

Bp Kamiński przypomniał, że Światowy Dzień Chorego ustanowił św. Jan Paweł II w 1992 roku. Podkreślił, że tegoroczne orędzie Papieża: „Nadzieja zawieść nie może” (Rz 5, 5) i umacnia nas w ucisku, nawiązuje do Roku Jubileuszowego.

„Kiedy przeżywamy coś ważnego, trudnego, coś co będzie decydować o naszym życiu, to zauważymy, że w pewnym momencie dochodzimy do granic naszych możliwości spekulacyjnych i nie jesteśmy w stanie nic więcej sami z siebie zrobić, dać, zaproponować. To jest ten moment, kiedy trzeba przejść do następnego etapu i poszukać czegoś, co da nam mocne oparcie, poszukać skały. Dla ludzi wierzących, którzy znają Słowo Objawione, taką Skałą jest Chrystus” – zaznaczył hierarcha. „I wówczas mamy już inną świadomość, ta nadzieja ma już inną wartość. Bo ta nadzieja nie jest tym, co możemy sami z siebie dać, ale to jest obecność Chrystusa, który jest mocen wszystko uczynić” – podkreślił.

Dodał, że „kiedy osiądziemy mocno na tej Skale, kiedy przyjmiemy Pana Jezusa, to ta nadzieja ma niezwykłą moc”. „Niech ta nadzieja, w czasach nieraz bardzo trudnych i nie do końca dla nas zrozumiałych, przezwycięża wszelkie nasze trudności, opory i brak nadziei” – zachęcił bp Kamiński.

Misja szpitala

O misji szpitala mówił podczas konferencji dr Jarosław Rosłon, dyrektor Międzyleskiego Szpitala Specjalistycznego. „Stworzona przez pracowników szpitala w 2005 roku misja odzwierciedla to, co jest przesłaniem Ojca Świętego. Misja szpitala: szpital jest naszym domem, pacjent jest naszą rodziną. Realizacja tej misji powinna w pełni odzwierciedlać to, czego oczekują pacjenci” – podkreślił. „Pamiętajmy, że pacjentami będziemy wszyscy, także lekarze i pielęgniarki” – dodał.

Dyrektor MSSW zaznaczył, że istotą funkcjonowania szpitala jest przede wszystkim znalezienie takich dróg pomocy, by pacjenci nie zagubili się w biurokratycznych mechanizmach. „Biurokracja nie powinna wpływać na to, jak Państwo odczuwacie potrzebę niesienia przez nas pomocy” – podkreślił.

Dodał, że pacjenci powinni oczekiwać empatii od personelu na każdym poziomie. „Stworzenie takiego mechanizmu jest niezbędne. Musimy znaleźć punkt z pacjentami, w którym będziemy się rozumieć i mieć wzajemne zaufanie” – przyznał.

„Moim marzeniem jest to, aby ta misja się spełniła: aby pacjent czuł się jak u siebie w domu, jak w rodzinie, jednocześnie mając niesioną pomoc” – podkreślił dr Rosłon.

Przekazać chorym nadzieję

O przekazywaniu chorym nadziei mówiła dr n. med. Wiesława Barbara Duda-Król, kierownik Oddziału Klinicznego i Wewnętrznego MSSW, III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

„Aby wytrwać w tym zawodzie, trzeba przede wszystkim kochać ludzi. Umieć przekazać ludziom także siłę, nadzieję i wiarę, że jest to wspólna walka i że w tej walce pacjent nie jest osamotniony. Tę nadzieję, my, jako personel medyczny, staramy się przekazać naszym chorym” – oceniła. Dodała, że „medycyna to nie tylko nauka oparta na faktach, ale także sztuka kompromisu i wzajemnych relacji międzyludzkich”.

„Pacjent może być też źródłem inspiracji i nadziei dla nas” – przyznała lekarka. „Obserwując pacjentów, którzy mimo licznych obciążeń zachowują optymizm i wolę walki, możemy odnaleźć motywację do naszego dalszego działania” – zaznaczyła.

Dr Duda-Król oceniła, że wzajemne zaufanie, otwarta komunikacja między pacjentem a lekarzem są fundamentem skutecznego leczenia. „Relacja oparta na zaufaniu i wzajemnym wsparciu prowadzi do lepszych wyników w leczeniu” – mówiła. „Znajdźmy czas na rozmowę z pacjentem, z jego rodziną” – zachęciła.

Pacjent to nie przypadek medyczny

Ks. dr hab. Ryszard Sadowski, prof. UKSW, prorektor ds. Nauki i Współpracy Międzynarodowej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, zwrócił uwagę, że nadzieja przebiega dwustronnie, dwukanałowo: nadzieja skierowana do chorego, ale także ze strony chorego do lekarza, personelu medycznego. „Ale przekaz nadziei może być skuteczny tylko wtedy, gdy jest to przekaz interpersonalny. Kiedy są relacje osobowe między pacjentem a tym, który się pochyla nad nim ze strony personelu medycznego” – ocenił.

Ks. Sadowski zastrzegł, że jeśli człowiek nie będzie traktowany osobowo, będzie się czuł przedmiotem albo przypadkiem medycznym, to ten przekaz nadziei do niego nie dotrze.

Ks. Sadowski ocenił, że jeśli mówimy o nadziei, która wypływa z wiary, to wówczas lekarzowi i pacjentowi o wiele łatwiej znosić trudne doświadczenia. Duchowny zauważył, że trzeba zwracać uwagę nowemu pokoleniu lekarzy na to, że pacjent to nie przypadek chorobowy, ale osoba.

BP KEP