Nuncjusz Apostolski abp Filipazzi na obchodach Archidiecezji Lubelskiej: Kościół jest rodziną Bożą
Oto, czym jest Kościół: rodziną Bożą! Ale czy taka jest również nasza wizja Kościoła, ta, która nas inspiruje i którą przekazujemy innym? – mówił nuncjusz apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi, 23 września br., w homilii podczas Mszy św. w archikatedrze lubelskiej z okazji 220. rocznicy powstania diecezji lubelskiej. Obchody rocznicowe połączone są z zakończeniem III Synodu Archidiecezji Lubelskiej.
Nuncjusz Apostolski w Polsce wyraził wdzięczność Bogu i ludziom za 220 lat istnienia archidiecezji lubelskiej. „Dziękujemy więc Bogu za przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Waszej archidiecezji, a jednocześnie wyrażamy wdzięczność osobom, które przez dwa stulecia budowały tę wspólnotę wiernych, oraz tym, którzy na różne sposoby przyczynili się do przebiegu Synodu diecezjalnego” – podkreślił.
Przypomniał zarazem o trwaniu w ciągłej łączności duchowej z Papieżem. „Komunia z Następcą Piotra oznacza modlitwę za niego, słuchanie jego nauk i posłuszeństwo jego wskazaniom. Niech Kościół w Lublinie zawsze żyje i wzrasta w tej relacji z papieżem!” – zachęcił abp Filipazzi. Dodał zarazem, że zakończenie Synodu diecezjalnego stawia wiernych przed tajemnicą Kościoła.
Przywołując słowa papieża Benedykta XVI zauważył, że „za pośrednictwem Kościoła tajemnica wcielenia pozostaje obecna na zawsze. Chrystus nadal wędruje przez czas i wszystkie miejsca”. „Oto, czym jest Kościół: rodziną Bożą! Ale czy taka jest również nasza wizja Kościoła, ta, która nas inspiruje i którą przekazujemy innym?” – stawiał pytania.
Abp Filipazzi zauważył również, że każdy z nas jest „świątynią Boga w naszej duszy i ciele, wraz ze wszystkimi wymaganiami moralnymi, które się z tym wiążą”. Dodał zarazem: „Świątynia Boga nie jest tylko tutaj, na ziemi, ale pewnego dnia osiągnie swoje pełne urzeczywistnienie w Niebieskim Jeruzalem. Możemy zatem stwierdzić, że zadaniem Was wszystkich powinno być budowanie Kościoła w Lublinie jako prawdziwej świątyni, czyli miejsca spotkania Boga z ludźmi, Boga z każdą osobą”.
BP KEP
