Wyszukano wyników: 1061
Bp Miziński: miłość, pokora i ofiara to cechy dobrych przełożonych
Na zakończenie Roku Życia Konsekrowanego bp Miziński wskazał na związek pomiędzy ofiarowaniem Jezusa Bogu w świątyni, a powołaniem osób konsekrowanych. – (…) dominującym w dzisiejszej liturgii elementem jest ofiara. Słowo, które nie zawsze budzi pozytywne skojarzenia. Współczesny człowiek najchętniej wykreśliłby je ze swego słownika, gdyż nie rozumie sensu ofiary, nie potrafi jej składać i chciałby osiągnąć swoje cele bez konieczności jej składania. Jedynie prawdziwa miłość karmi się ofiarą zarówno wtedy, gdy może ją składać, jak i wówczas, gdy może ją przyjąć. Ponieważ istotę chrześcijańskiej religii stanowi miłość, także ofiara zajmuje w niej centralne miejsce – powiedział Sekretarz KEP.
Arcybiskup Aleppo apeluje o powstrzymanie migracji
Stymulowana przez Zachód emigracja Syryjczyków to w zasadzie deportacja. Pozbawia ona Syrię sił witalnych, które są niezbędne, by odbudować kraj po wojnie. Nie pomaga też tym, którzy wyjeżdżają. Lepsze życie, którego szukają, mogą znaleźć jedynie w Syrii – uważa melchicki metropolita Aleppo abp Jean-Clément Jeanbart.
Kard. Sarah o wymogu zachowania ciszy podczas liturgii
Kard. Rober Sarah przypomina o wymogu zachowania chwil ciszy w czasie liturgii. Krytycznie wyraża się on również o procesjach z darami, „długich i hałaśliwych, które w niektórych krajach afrykańskich obejmują również przeciągające się w nieskończoność tańce. Można odnieść wrażenie, że uczestniczy się w występach folklorystycznych, które wynaturzają krwawą ofiarę Chrystusa na krzyżu i oddalają nas od tajemnicy Eucharystii” – pisze prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, który sam pochodzi z zachodniej Afryki (Gwinea).
Kształtować przyszłość w duchu przeżytego pojednania - obchody historycznej wymiany listów
Podczas Mszy Świętej w Kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, kardynał Marx pochwalił obecne relacje między Polską i Niemcami: „Powszednie kontakty Polaków i Niemców są czymś tak normalnym, jak tylko można by sobie tego życzyć”. Odniósł się również do trudnych czasów drugiej wojny światowej, kiedy to polskie duchowieństwo w czasie okupacji „poniosło wiele ofiar śmiertelnych”. Tym samym, jeszcze większego znaczenia nabiera fakt, że „jedynie dwadzieścia lat po tym barbarzyństwie polscy biskupi udzielali wybaczenia i – mało tego – prosili o wybaczenie”. Decydującym faktem rozpoczętego w 1965 roku procesu pojednania było to, że: „Zarówno biskupi w Polsce jak i biskupi w Niemczech zadbali o to, aby nienawiść, niezgoda i polityczne kalkulacje nigdy więcej nie zdołały rozdzielić naszych rąk. Pomimo lepszych i gorszych czasów w stosunkach politycznych, pomimo niedorzeczności i rozczarowań, które pojawiały się w relacjach między Kościołem w Niemczech i Kościołem w Polsce, Kościół w obu państwach – nie tylko biskupi, ale
