Wyszukano wyników: 140
Bp Miziński: miłość, pokora i ofiara to cechy dobrych przełożonych
Na zakończenie Roku Życia Konsekrowanego bp Miziński wskazał na związek pomiędzy ofiarowaniem Jezusa Bogu w świątyni, a powołaniem osób konsekrowanych. – (…) dominującym w dzisiejszej liturgii elementem jest ofiara. Słowo, które nie zawsze budzi pozytywne skojarzenia. Współczesny człowiek najchętniej wykreśliłby je ze swego słownika, gdyż nie rozumie sensu ofiary, nie potrafi jej składać i chciałby osiągnąć swoje cele bez konieczności jej składania. Jedynie prawdziwa miłość karmi się ofiarą zarówno wtedy, gdy może ją składać, jak i wówczas, gdy może ją przyjąć. Ponieważ istotę chrześcijańskiej religii stanowi miłość, także ofiara zajmuje w niej centralne miejsce – powiedział Sekretarz KEP.
Polska: obchody Dnia Życia Konsekrowanego
W Dzień Życia Konsekrowanego w wielu kościołach na terenie całego kraju trwa szczególna modlitwa zakonników i zakonnic. Tak było m.in. w Poznaniu, gdzie Mszy dla nich przewodniczył abp Stanisław Gądecki, który zwrócił uwagę, że mające dziś miejsce zakończenie Roku Życia Konsekrowanego przypada w Roku Miłosierdzia.
Kształtować przyszłość w duchu przeżytego pojednania - obchody historycznej wymiany listów
Podczas Mszy Świętej w Kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, kardynał Marx pochwalił obecne relacje między Polską i Niemcami: „Powszednie kontakty Polaków i Niemców są czymś tak normalnym, jak tylko można by sobie tego życzyć”. Odniósł się również do trudnych czasów drugiej wojny światowej, kiedy to polskie duchowieństwo w czasie okupacji „poniosło wiele ofiar śmiertelnych”. Tym samym, jeszcze większego znaczenia nabiera fakt, że „jedynie dwadzieścia lat po tym barbarzyństwie polscy biskupi udzielali wybaczenia i – mało tego – prosili o wybaczenie”. Decydującym faktem rozpoczętego w 1965 roku procesu pojednania było to, że: „Zarówno biskupi w Polsce jak i biskupi w Niemczech zadbali o to, aby nienawiść, niezgoda i polityczne kalkulacje nigdy więcej nie zdołały rozdzielić naszych rąk. Pomimo lepszych i gorszych czasów w stosunkach politycznych, pomimo niedorzeczności i rozczarowań, które pojawiały się w relacjach między Kościołem w Niemczech i Kościołem w Polsce, Kościół w obu państwach – nie tylko biskupi, ale
