Wyszukano wyników: 50
Vademecum Synodu o synodalności
Vademecum Synodu o synodalności jest jednym z dwóch dokumentów XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów. Dzisiaj zostało opublikowane jego oficjalne polskie tłumaczenie. Synod rozpocznie się w Rzymie w dniach 9-10 października, zaś w Kościołach lokalnych 17 października, i zakończy się zgromadzeniem w Rzymie w 2023 roku.
Opublikowano Dokument Przygotowawczy i vademecum Synodu biskupów o synodalności
Sekretariat generalny Synodu przekazał tekst przygotowawczy i Vademecum ukierunkowujące drogę Synodu na temat synodalności, który zostanie otwarty w Rzymie 9-10 października, a w Kościołach lokalnych 17 października, i zakończy się zgromadzeniem w Rzymie w 2023 roku. Dokumenty podkreślają znaczenie słuchania bez uprzedzeń, potrzebę zabierania głosu z odwagą i jasnością, a także istotną rolę dialogu z Kościołem, społeczeństwem oraz innymi wyznaniami chrześcijańskimi.
Ojcowie Synodalni podsumowując Synod: Odniesienie do św. Jana Pawła II zostało uwzględnione w dokumencie końcowym
Dokument końcowy Synodu i odniesienia w nim do św. Jana Pawła II były tematem briefingu podsumowującego XV Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów o młodzieży, który odbył się w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski 30 października. W briefingu wzięli udział ojcowie synodalni z Polski: abp Stanisław Gądecki, bp Marian Florczyk, bp Marek Solarczyk, oraz bp Artur G. Miziński, sekretarz generalny Episkopatu, i ks. Paweł Rytel-Andrianik, rzecznik Episkopatu.
Dokument przygotowawczy do Synodu o młodzieży i powołaniach
W Watykanie zaprezentowano dokument przygotowawczy do XV Zgromadzenia Zwyczajnego Synodu Biskupów, które odbędzie się w przyszłym roku w październiku, a zostanie poświęcone młodzieży, wierze i rozeznaniu powołania. Tekst ten ma pomóc w przedsynodalnej refleksji. Omawia więc główne zagadnienia związane z temat zgromadzenia. Mówi kard. Lorenzo Baldisseri, sekretarz generalny Synodu Biskupów.
Wykład: Chrystusowe wezwanie „od początku" - wzorem duszpasterstwa Kościoła
Pochylając się nad Dobrą Nowiną, jaką Zbawiciel kieruje do owej podstawowej rzeczywistości ludzkiej, jaką jest doświadczenie życia małżeńskiego i rodzinnego, w pierwszej części mojego wystąpienia chciałbym skupić się na Chrystusowym wezwaniu „od początku”, aby - w części drugiej - wskazać na płynące z tego wezwania inspiracje dla duszpasterstwa rodzin.[1]
