Wyszukano wyników: 2176
Prezentacja książki „Naród – Ojczyzna – Patriotyzm. Kompendium nauczania Kościoła katolickiego”
Ostatnio opublikowane zostało - pierwsze na polskim rynku - kompendium nauczania Kościoła o patriotyzmie i pokrewnych mu zagadnieniach od najważniejszych dokumentów Soboru Watykańskiego II przez nauczanie papieży w XX i XXI wieku i dokumenty Konferencji Episkopatu Polski, aż po wybrane dokumenty Kościołów lokalnych.
Publikacja „Naród – Ojczyzna – Patriotyzm. Kompendium nauczania Kościoła katolickiego” została przygotowana przez zespół ekspertów z dziedziny katolickiej nauki społecznej, skupionych wokół Katedry Katolickiej Nauki Społecznej i Socjologii Religii Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu pod przewodnictwem ks. dr hab. Grzegorza Sokołowskiego. Wydawcą jest Fundacja Obserwatorium Społeczne i Wydawnictwo TUM.
Teksty Kompendium, jak zauważył we wstępie do opracowania abp Józef Kupny, przewodniczący Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski, mogą służyć nauczycielom, kapłanom oraz wychowawcom w ich pracy z młodzieżą. Mogą być także pomocą chrześcijańskim politykom i samorządowcom
Powołani do Miłosierdzia - tematem 'Tygodnia Modlitw o Powołania do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego'
- Mówiąc o powołaniach często zapominamy, że jest to tajemnica wiary, która dokonuje się w dialogu człowieka z Bogiem. Stąd tak ważna jest pomoc młodym by mogli osobiście spotkać Chrystusa i wejść z Nim w intymną relację. Do tego potrzeba więc zarówno świadectwa życia wiary w rodzinie i społeczeństwie, jak i modlitwy oraz ofiary całego Kościoła, a więc każdego z nas - za tych którzy stają na progu dojrzałego życia. W związku z tym Tydzień Modlitw o Powołania to tak naprawdę ogromne wyzwaniem dla wszystkich wierzących, które przypomina nam, że jesteśmy wspólnotą, a więc odpowiadamy jedni za drugich - powiedział bp Solarczyk. Dodał przy tym, że bez odniesienia do wiary, kwestię powołań będzie się zawsze sprowadzało do socjologii. - Tam jednak jest już jedynie mowa o życiowej drodze, zaangażowaniu, pracy charytatywnej, zawodzie czy próbie nadania sensu swojego życia.
Dramatyczny apel księdza porwanego w marcu w Jemenie
Wyraźnie wychudzony, z długą brodą – tak na filmie krążącym od kilku godzin w internecie wygląda uprowadzony w marcu w Jemenie ks. Tom Uzhunnalil. W nagraniu prosi on o zintensyfikowanie starań w celu szybkiego uwolnienia, także ze względu na pogarszający się stan jego zdrowia. Podkreśla, że mimo kontaktów nawiązanych przez władze państwowe z porywaczami jego sprawa nie została potraktowana z należytą uwagą ponieważ, jak zaznacza, nie jest Europejczykiem, tylko pochodzi z Indii. Z apelem o pomoc ks. Tom zwraca się do przełożonych zgromadzenia salezjanów, do którego należy i do indyjskich władz. Prosi też o wsparcie samego Papieża Franciszka: „Jako ojciec pomóż mi i zatroszcz się o moje życie”. Jego wypowiedź pozwala przypuszczać, że został zmuszony od odczytania specjalnego tekstu przygotowanego wcześniej przez porywaczy. Nie wiadomo także kiedy i gdzie nagranie zostało zrealizowane.
Proboszcz z Aleppo: obawiamy się ataków w Boże Narodzenie
„Wojna wcale się nie zakończyła. Obawiamy się masakr w noc Bożego Narodzenia”. Tak doniesienia światowych mediów na temat sytuacji w Aleppo komentuje proboszcz franciszkańskiej parafii w tym mieście. O. Ibrahim Alsabagh zauważa, że mimo rozejmu wciąż słychać odgłosy spadających pocisków i nie ma żadnych sprawdzonych informacji o tym, co dzieje się na terenach opuszczanych przez rebeliantów. Podkreśla zarazem, że pojawiły się informacje o tym, iż podczas zbliżających się świąt islamscy fundamentaliści przygotowują zintensyfikowany atak bombowy na kościoły, co mogłoby spowodować ogromną masakrę. Stąd też m.in. Msza Pasterska sprawowana będzie w Aleppo po południu, by ludzie jeszcze za dnia mogli wrócić do swych domów. Franciszkanin apeluje też do chrześcijan na całym świecie o nieustanną modlitwę za Aleppo i o kontynuowanie pomocy humanitarnej, bez której, jak mówi, mieszkańcy tego miasta nie mają szans na przeżycie.
Abp Gądecki: szkoła międzywyznaniowa drogą do pokoju pomiędzy religiami na Bliskim Wschodzie
W rozmowie z KAI abp Gądecki podkreślił, że posługa sióstr na rzecz dzieci w Ziemi Świętej jest ogromnym świadectwem wiary i miłości. – W Polsce jesteśmy przyzwyczajeni, że zgromadzenia zakonne zajmują się edukacją spiesząc z pomocą najbardziej potrzebującym. Jednak obecność osób życia konsekrowanego, w tym zwłaszcza opieka nad sierotami jaką od wielu lat podejmują siostry na Górze Oliwnej czy od niedawna także i w Betlejem, rozsławia Polskę i Kościół katolicki w świecie. Jest to ogromne i trudne do przeceniania świadectwo wobec miejscowej ludności – zaznaczył metropolita poznański.
Zwrócił uwagę, że na założonym przez Braci Szkolnych Uniwersytecie Katolickim w Betlejem chrześcijanie stanowią zaledwie 40 proc. studentów, reszta to muzułmanie. W tym kontekście obecność wychowawcza i edukacyjna jaką prowadzą siostry elżbietanki ma rolę szerszego świadectwa bo rozciąga się na świat muzułmański – zwrócił uwagę przewodniczący KEP.
Podkreślił, że nie ma innej drogi do wprowadzenie pokoju między religiami jak
Jerozolima: przewodniczący episkopatów Europy zachęcają do pielgrzymowania do Ziemi Świętej
Zgromadzenie po raz pierwszy odbywało się poza Europą. Miało charakter pielgrzymki do Ziemi Świętej na znak solidarności z tamtejszymi chrześcijanami. Rozpoczęło się ono 11 września w Domus Galiaeae nad Jeziorem Galilejskim. Biskupi modlili się także w Kafarnaum, Nazarecie, chrześcijańskim miasteczku Mi'ilja, Magdali, Betlejem i Jerozolimie. Ich rozmowy dotyczyły głównie spraw migrantów i rodzin oraz sytuacji chrześcijan w Ziemi Świętej, czemu dali wyraz w końcowym orędziu.
Dziękując chrześcijanom Ziemi Świętej za to, że są stróżami miejsc świętych, zarówno jako miejsc chrześcijańskiej pamięci, jak i miejsc kultu, przyznali, że swą pielgrzymką chcieli zachęcić do pielgrzymowania do ziemi Jezusa, aby odnowić swą wiarę i wesprzeć tutejszych chrześcijan.
W obliczu napływu do Europy rzesz zdesperowanych uchodźców i migrantów wezwali państwa naszej części świata do jak najszybszego udzielenia im pierwszej pomocy i przyjęcia ludzi uciekających przed wojną, prześladowaniami i ubóstwem. Obowiązkiem państw jest
