Wyszukano wyników: 2050
500 lat obecności Krzyża Baryczków. Inauguracja obchodów rocznicowych z udziałem KEP (zapowiedź)
Msza Święta z udziałem Konferencji Episkopatu Polski zainauguruje w środę 12 marca całoroczne obchody 500. rocznicy sprowadzenia cudownego Krzyża Baryczków do Warszawy. Od pięciu wieków krucyfiks z archikatedry warszawskiej jest otaczany przez mieszkańców stolicy, ale i turystów, nieprzerwanym kultem.
Poznań: od Środy Popielcowej modlitwa w kościołach stacyjnych
„Wielki Post ma swoją specyfikę i charakteryzuje się bogactwem nabożeństw. W tym roku chcemy również zaprosić wiernych do pielgrzymowania do 34 kościołów stacyjnych. Wydarzenie to nawiązuje do starożytnej tradycji Kościoła w Rzymie, która do dziś cieszy się dużym zainteresowaniem” − powiedział 27 lutego bp Grzegorz Balcerek podczas konferencji prasowej.
Madryt: pogrzeb współinicjatorki Drogi Neokatechumenalnej
Carmen Hernández zmarła „po długim życiu naznaczonym miłością do Jezusa i wielkim entuzjazmem misyjnym”. Słowa te czytamy w przesłaniu Papieża na pogrzeb współinicjatorki Drogi Neokatechumenalnej, który odbył się wczoraj w Madrycie. Skierował je on do „wszystkich, którzy cenili jej apostolską gorliwość, która przybrała konkretny kształt przede wszystkim we wskazaniu drogi odkrywania chrztu i stałego wychowywania w wierze”.
Ingres Biskupa Drohiczyńskiego
W herbie bp. Tadeusza Pikusa na srebrnym polu tarczy umieszczony jest błękitny krzyż św. Andrzeja. Nawiązuje on do lat pracy biskupa wśród katolików w Moskwie, którzy czczą św. Andrzeja jako swego patrona, wspominając jego działalność misyjną na Rusi. Baranek spoczywający na księdze opatrzonej siedmioma pieczęciami nawiązuje do baranka z Apokalipsy św. Jana, który jest obrazem Chrystusa, otwierającego pieczęcie księgi. Baranek apokaliptyczny koresponduje z dewizą biskupią zaczerpniętą z liturgii paschalnej: Surrexit Dominus vere (zmartwychwstał Pan prawdziwie).
Nawrócenie
Nawrócenie jest odpowiedzią na wezwanie wewnętrznego głosu sprzężonego w jakiś niezwykły sposób z wydarzeniami wokół nas. To tak, jakby ktoś był niewidomy i zaczynał widzieć. Zmienia się sposób oceny rzeczywistości. Od tej chwili nasza myśl zaczyna faktycznie pielgrzymować, ciągle jest w drodze ku Bogu, bada rzeczywistość otwartymi szeroko oczami i zdumiewa się prostotą tego, co dotychczas zdawało się być tak bardzo skomplikowane. Świat zaczyna się dla nas porządkować a człowiek nawrócony uspakaja się wewnętrznie i zaczyna dostrzegać piękno stworzenia. Autentyczne nawrócenie ma ścisły związek z miłością. Zaczynamy odwzajemniać miłość Stwórcy do nas, odczuwać Jego miłość w sposób wyrazisty.
