Abp Bronisław Dąbrowski - mąż stanu, który o innych mówił wyłącznie dobrze

Kiedy jako młody ksiądz chciał wyjechać na misję do Ameryki Południowej, usłyszał od założyciela Zgromadzenia Zakonnego Małego Dzieła Boskiej Opatrzności (Orioniści), do którego należał, żyjącego wówczas św. Alojzego Orione – Twoja misja jest w Polsce. – to wydarzenie przypomniał ks. Flavio Peloso, były generał orionistów podczas konferencji poświęconej abp. Bronisławowi Dąbrowskiemu.

Podczas spotkania zorganizowanego z okazji obchodów 100-lecia urodzin emisariusza i przyjaciela Prymasa Tysiąclecia o abp. Dąbrowskim mówili historycy i świadkowie jego życia. Zaprezentowano również film "Misja w Warszawie" poświęcony tej postaci.

- Abp Dąbrowski zawsze stał po stronie społeczeństwa i zawsze walczył o to, by społeczeństwo było po stronie Kościoła – mówił Peter Raina podczas spotkania w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski. Prof. Jan Żaryn, odnosząc się do tych słów, mówił, że abp Bronisław Dąbrowski był więcej niż ze społeczeństwem, bo był z narodem. Nazwał go też polskim intelektualistą. To m.in. dzięki niemu - jak wyjaśniał - ówczesna Konferencja Episkopatu Polski zachowała suwerenność intelektualną wobec komunistycznej władzy.

Prof. Antoni Dudek dodawał, że abp Dąbrowski realizował w negocjacjach z władzami PRL strategię, której architektem był kard. Stefan Wyszyński, strategię pragmatycznego oporu. Podkreślił, że abp Dąbrowski był znakomitym dyplomatą i negocjatorem pielgrzymek Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski, bronił również wobec władz PRL biskupów i księży działających w opozycji. - Był jedną z najwybitniejszych postaci Kościoła w epoce powojennej - powiedział. Podkreślał jego przenikliwość i zrozumienie wydarzeń, które współtworzył.

- On kochał ludzi - mówiła natomiast dr Katarzyna Grabska, zwracając uwagę na wielką kulturę osobistą,  delikatność i empatię abp. Dąbrowskiego. - Był wielkim dyplomatą, który łączył, a nie dzielił - dodawała. Zapytana o relację z Solidarnością odpowiedziała, że organizował pomoc internowanym i ich rodzinom, pomagał. Mówiła też, że zawsze miał na względzie dobro człowieka.

- Wprowadzał klimat pogody ducha, radości i otwartości. Był jak ojciec – wspominała w drugiej części spotkania s. Józefina Klimczak, która znała abp. Dąbrowskiego osobiście. - Był człowiekiem zaufania. Można było do niego przyjść zawsze - podkreślał ks. Stanisław Pawlina, osobisty kapelan abp. Dąbrowskiego. Dodawał, że nie przywiązywał się do żadnej rzeczy. - Mówił do mnie: Stanisław, im więcej rozdamy, tym więcej otrzymamy - wspominał. Podkreślał jego delikatność i wdzięczność za wszystko.

– Bardzo mnie wspierał – mówiła natomiast dr Anna Gręziak, która będąc jego lekarzem, miała w nim również przyjaciela. - Ojciec - jak go wiele osób nazywało - mówił o innych wyłącznie dobrze - wspominała. S. Krystyna Dębowska opowiedziała m.in. o pomocy, jakiej udzielał abp Dąbrowski zakonom żeńskim. -  Do Wydziału Spraw Zakonnych wpływało codziennie kilkadziesiąt listów z prośbami z zakonów o pomoc. Arcybiskup był prawdziwym opiekunem zgromadzeń - mówiła. - Mimo wszystkich napięć związanych z jego posługą, Arcybiskup zachowywał pokój - dodawała.

>>Transmisja z konferencji (SalveTV)

Abp Bronisław Dąbrowski urodził się 2 listopada 1917 r. w Grodźcu koło Konina. W 1935 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Orionistów w Zduńskiej Woli. W 1943 r. ukończył konspiracyjne studia na Wydziale Pedagogicznym w Warszawie. Po Powstaniu Warszawskim został wywieziony do obozu pracy w Bittinheim koło Dachau. W 1945 r. wrócił do Polski, gdzie przyjął święcenia kapłańskie. Był m.in. organizatorem domu opieki dla sierot wojennych w Izbicy Kujawskiej, a w Warszawie w latach 1949-1954 kierował prowadzoną przez orionistów bursą dla chłopców. Decyzją kard. Stefana Wyszyńskiego wiele lat kierował Wydziałem Spraw Zakonnych przy Sekretariacie Prymasa Polski, a w 1950 r. objął dodatkowo stanowisko dyrektora Biura Sekretariatu Episkopatu. W 1961 r. papież Jan XXIII mianował go biskupem pomocniczym warszawskim. W lutym 1969 r. został wybrany przez Konferencję Episkopatu sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Polski. Stanowisko to pełnił prawie ćwierć wieku, do chwili przejścia na emeryturę w 1993 r. Jako sekretarz generalny Episkopatu abp Dąbrowski należał do najbliższych współpracowników kard. Wyszyńskiego, a następnie kard. Glempa. Przez wiele lat przewodniczył delegacji Konferencji Episkopatu ds. Stosunków z Rządem PRL. Odegrał ważną rolę w rozmowach przygotowujących obrady Okrągłego Stołu. W 1982 r. papież Jan Paweł II podniósł go do godności arcybiskupa.

Zmarł 25 grudnia 1997 r. w Warszawie. W roku 2017 przypada zatem również 20-lecie śmierci hierarchy.

BPKEP

Zobacz też: >>Fotorelacja z konferencji w Sekretariacie KEP >>Zdjęcia archiwalne >>Obchody 100-lecia abp. Dąbrowskiego w Grodźcu >>"Brama Nieba" w Brańszczyku w 100-lecie urodzin abp. Bronisława Dąbrowskiego >>Film o abp. Bronisławie Dąbrowskim Posłuchaj: