Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Zmiana epokowa czy zmiana epoki? Ekologia nie może być religią. Prawo do integralnego rozwoju powinno być wpisane w prawa człowieka. Prawa natury także domagają się swoich praw. O tych i innych zagadnieniach debatowali uczestnicy czterodniowej konferencji pt. „Krzyk stworzenia jako wyzwanie do rozmowy ekologicznej”, zorganizowanej w Monachium w ramach prac Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE).

„Ekologia nie może być religią, ale religia powinna się odnosić do ekologii przede wszystkim w wymiarze moralnym i etycznym” – mówił w czasie wykładu prof. Markus Vogt z Monachium.

Biskup Antonín Basler z Ołomuńca podkreślał, że nawet małe kraje jak Czechy, a w nich także wspólnota katolicka mają swoją misję do wypełnienia na rzecz stworzenia. Wszyscy uczestnicy konferencji byli zgodni, że mówiąc o potrzebie poszanowania środowiska naturalnego należy przede wszystkim pamiętać także o samym człowieku i jego prawie do integralnego rozwoju.

W tym kontekście Gerard Moorman z Holandii apelował o to, aby dołożyć wszelkich starań w celu lepszego rozumienia, czym jest nawrócenie ekologiczne, które musi być prawidłowo osadzone w nawróceniu religijnym i relacji do osobowego Boga.

Natomiast Bohdan Dzyurakh, ukraiński biskup grecko-katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego posługujący w Niemczech i krajach Skandynawii, podkreślał, iż prawo do integralnego rozwoju, prawo do godnego życia w aspekcie ekologii powinno być wpisane w prawa człowieka.

„Rolą Kościoła, Papieża i Watykanu jest intensywne podejmowanie działań w przestrzeni Wspólnoty międzynarodowej, aby jak najskuteczniej i najszybciej przyczyniać się do wprowadzania pewnych zmian w życiu społecznym, w prawodawstwie w przestrzeni międzynarodowej i poszczególnych państwach, by w ten sposób wspierać i chronić integralny rozwój człowieka na całym świecie” – mówił dr Tebaldo Vinciguerra z watykańskiej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka.

Również bardzo ciekawy głos nadszedł z Belgii, gdzie przedstawiono temat istnienia i zatrudnienia w każdej diecezji osoby, która byłaby specjalnie oddelegowana do tematów związanych z aktywnością w obszarze ekologii. Na tym tle z uznaniem i zainteresowaniem przyjęto informację o utworzeniu Zespołu Laudato Si w ramach Konferencji Episkopatu Polski, któremu przewodniczy bp Tadeusz Lityński, oraz mianowaniu w 32 diecezjach duszpasterzy Środowisk Laudato Si w naszym kraju.

Na zakończenie konferencji wspólne wystąpienie mieli bp Bohdan Dzyurakh oraz prof. William Barbieri z USA. Było ono poświęcone tematowi katastrofy ekologicznej w wyniku wojny w Ukrainie. Przedstawiono w formie reportażu fotograficznego sytuację, jaka powstała w wyniku wojny, ale również pokazano, że jest to niewątpliwie dramat wielu ludzi, ale także dramat jako katastrofa ekologiczna. A sama wojna jest skutkiem silnych interesów i braku poszanowania prawa człowieka do życia i jego integralnego rozwoju.

W konferencji wzięli udział osoby świeckie, biskupi i inni duchowni jako delegaci poszczególnych episkopatów z krajów europejskich, ale także m.in. z USA oraz wybranych Kościołów chrześcijańskich, które nie przynależą do CCEE. W gronie uczestników było także wielu specjalistów z zakresu ekologii oraz przedstawicieli środowisk katolickich aktywnie działających na rzecz ochrony środowiska. Konferencja była obfitowała w wiele refleksji z zakresu teologii stworzenia oraz relacji człowieka do Boga Ojca Stworzyciela.

Konferencja odbyła się w Monachium w dniach od 9 do 12 czerwca br. na Katolickiej Akademii w Bawarii.

ks. Zbigniew Kucharski
Sekretarz Zespołu Laudato Si przy Radzie KEP ds. Społecznych

Fot. ks. Zbigniew Kucharski
(Na zdjęciu: dr Miklos Zsolt Szilvacsku, bp Janos Szekely, ks. Zbigniew Kucharski)