(Polski) Orędzie na uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

0
1486

Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Modląc się o zbawienie wieczne dla zmarłych i poległych, uwielbiamy też Boga za wszystkich świętych – powiedział abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński w orędziu wygłoszonym z okazji uroczystości Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego.

Orędzie zostało wyemitowane 31 października o godz. 20.00 na antenie Programu Pierwszego Telewizji Polskiej oraz Programu Pierwszego Polskiego Radia.

Abp Dzięga zwrócił m.in. uwagę na duchową wartość zamawianych i odprawianych za zmarłych Mszy Świętych i odmawianej w ich intencjach modlitwy. „Także ciche nawiedzenie grobu, połączone z westchnieniem serca, które bezinteresownie błaga dobrego Boga o pokój wieczny dla zmarłych, ma ogromną wartość” dodał.

Metropolita szczecińsko-kamieński powiedział m.in. o wierze Kościoła w to, że wielu zmarłych jest już decyzją Boga wprowadzonych do chwały nieba. Co do niektórych z nich, Kościół uroczyście to orzeka, ogłaszając decyzje beatyfikacyjne i kanonizacyjne. „Modląc się więc o zbawienie wieczne dla zmarłych i poległych, uwielbiamy też Boga za wszystkich świętych, prosimy też o nasze uświęcenie i przygotowanie się na spotkanie z Panem” powiedział abp Dzięga.

W swoim przesłaniu Metropolita Szczecińsko-Kamieński nawiązał do historii miejsca wygłaszania orędzia szczecińskiej katedry. „Ta świątynia też jest cmentarzem. Tu są doczesne szczątki dawnych książąt pomorskich, tu są pochowani pierwsi metropolici szczecińsko-kamieńscy, a pod posadzką tej świątyni i wokół niej ciągle spoczywają liczne szczątki dawnych mieszkańców naszej ziemi. Otaczamy ich wszystkich naszą modlitwą” powiedział. Przywołał m.in. pamięć rodaków, którzy walczyli i ginęli za Polskę na różnych frontach, ginęli jako zesłańcy, a także byli ofiarami ludobójstw, obozów i łagrów oraz powojennych zmagań o wolną Polskę.

„Ze szczególnym smutkiem zatrzymujemy się przy grobach i mogiłach dziecięcych, także dzieci zmarłych przed narodzeniem” powiedział abp Dzięga.  „Z najgłębszym smutkiem a nawet pewnym przerażeniem zatrzymujemy się w tych dniach z modlitwą o miłosierdzie Boże przy mogiłach, także tych symbolicznych, dzieci, które żyły, ale zostały zamordowane przed narodzeniem” – dodał. „Pytamy, skąd aż tyle złej woli u dorosłych i skądinąd wykształconych ludzi, że przewrotnie ciągle mówią o prawie do zabijania dziecka przed jego narodzeniem. Przecież nikt z ludzi nie ma takiego prawa” – powiedział abp Dzięga, przypominając, że każdy człowiek jest darem samego Boga, od poczęcia aż po naturalną śmierć.

BP KEP

Publikujemy pełny tekst orędzia:

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Wchodzimy w tych dniach w szczególny moment duchowego doświadczenia. Oto uroczystość Wszystkich Świętych oraz Dzień Zaduszny, a także następujące po nich dni uprzywilejowane przez Kościół Święty darem odpustu zupełnego, związanego z cmentarną modlitwą za zmarłych i poległych.

Nawiedzając groby i mogiły, nie tylko wspominamy naszych zmarłych, ale także obdarowujemy ich naszą wdzięcznością, miłością i modlitwą. Jeśli trzeba  –  także naszym przebaczeniem.

Jako uczniowie Jezusa Chrystusa, wierzący w zmartwychwstałego Pana i oczekujący z nadzieją także zmartwychwstania naszych ciał u kresu czasu – obdarowujemy zmarłych i poległych naszą modlitwą. Każda Msza Święta ma tutaj wartość przeogromną. Także ciche nawiedzenie grobu, połączone z westchnieniem serca, które bezinteresownie błaga dobrego Boga o pokój wieczny dla zmarłych, ma ogromną wartość.

Co do niektórych zmarłych, Kościół Święty uroczyście orzeka o ich zbawieniu, ogłaszając decyzje beatyfikacyjne i kanonizacyjne. Wierzymy głęboko i twierdzimy z całą pewnością wiary, że także wielu innych zmarłych sam Bóg wprowadza do chwały nieba. Modląc się więc o zbawienie wieczne dla zmarłych i poległych, uwielbiamy też Boga za wszystkich świętych, prosimy też o nasze uświęcenie i przygotowanie się na spotkanie z Panem.

Jesteśmy dzisiaj w szczecińskiej katedrze, świątyni podnoszonej z gruzów i wojennych zniszczeń dopiero w latach siedemdziesiątych. Ta świątynia też jest cmentarzem. Tu są doczesne szczątki dawnych książąt pomorskich, tu są pochowani pierwsi metropolici szczecińsko-kamieńscy, a pod posadzką tej świątyni i wokół niej ciągle spoczywają liczne szczątki dawnych mieszkańców naszej ziemi. Otaczamy ich wszystkich naszą modlitwą.

W kaplicy żołnierskiej pamięci, przywołujemy pamięć rodaków, którzy walczyli i ginęli za Polskę na różnych frontach wojen światowych lub jako zesłańcy na nieludzkiej ziemi. Także tych, którzy po dziesiątkach lat ciągle jeszcze nie doczekali się chrześcijańskiego pogrzebu: ofiary ludobójstwa na Wołyniu, ofiary obozów i łagrów, ofiary ludobójczych decyzji komunistycznej przemocy oraz powojennych zmagań o wolną Polskę. Tu wołamy do Boga o miłosierdzie nie tylko dla ofiar, ale także dla sprawców ludzkiego cierpienia. Przywołujemy też ofiary Katynia, innych miejsc kaźni polskich patriotów oraz ofiary Smoleńska.

Ze szczególnym smutkiem zatrzymujemy się przy grobach i mogiłach dziecięcych, także dzieci zmarłych przed narodzeniem. Im nie było dane doczekać narodzin, pocałunku mamy, błogosławieństwa taty, dotknięcia wody chrztu świętego. Przy nich robimy sobie wszyscy dodatkowy rachunek sumienia: czy można było uczynić coś więcej dla ochrony ich życia. Ale z najgłębszym smutkiem a nawet pewnym przerażeniem zatrzymujemy się w tych dniach z modlitwą o miłosierdzie Boże przy mogiłach, także tych symbolicznych, dzieci, które żyły, ale zostały zamordowane przed narodzeniem. To są ofiary aborcji. Wiele jeszcze musimy się wszyscy modlić i pokutować, aby zakończyło się na polskiej ziemi i pośród narodów świata, zabijanie nienarodzonych, traktowane jako sposób rozwiązywania doraźnych problemów osobistych lub rodzinnych.

Pytamy, skąd aż tyle złej woli u dorosłych i skądinąd wykształconych ludzi, że przewrotnie ciągle mówią o prawie do zabijania dziecka przed jego narodzeniem. Przecież nikt z ludzi nie ma takiego prawa. Każdy człowiek jest darem samego Boga, od poczęcia aż po naturalną śmierć, a poprzez dobre życie ziemskie, także po swojej śmierci jest błogosławieństwem.

Stając w tych dniach nad mogiłami – patrzymy też na krzyż –  świadomie stawiany na grobach i miejscach szczególnej pamięci jako znak nadziei na życie wieczne w Jezusie Chrystusie. Brońcie Krzyża – prosił Święty Jan Paweł II. A Krzyż jest obecnie atakowany na polskiej ziemi, w polskim domu.

Boże, miej miłosierdzie dla nas, dla Polski i dla całego świata.

Na ten czas refleksji, modlitwy za zmarłych i poległych, na ten czas nadziei: Niech Wszystkich Was Siostry i Bracia błogosławi Bóg Wszechmogący + Ojciec + i Syn + i Duch Święty. Amen.

NO COMMENTS