Podczas Eucharystii dziękczynnej za osobę i dzieło św. Urszuli Ledóchowskiej, sprawowanej w 77. rocznicę jej narodzin dla nieba, odczytano dekret Kongregacji Kultu Bożego i Sakramentów potwierdzający wybór świętej, którą „duchowieństwo i wierni miasta Pniewy otaczają szczególnym kultem”, na patronkę miasta, na co wcześniej „słusznie wyraził zgodę” metropolita poznański.

Jak potwierdził abp Gądecki, Pniewy mają pełen tytuł do tego, by otrzymać od Stolicy Apostolskiej ten patronat, matka Urszula była bowiem związana z tym miastem przez 19 lat i znacząco zasłużyła się dla jego społeczności, zwłaszcza w sferze społeczno-wychowawczej.

– Kiedy nadaje się uroczyście patronat świętego jakiemuś miastu, czyni się to w nadziei, że jego mieszkańcy przejmą cnoty świętej patronki: jej troskę o wychowanie i nauczanie, służbę ludziom cierpiącym, opuszczonym, żyjącym na marginesie społeczeństwa i poszukującym sensu życia. Wzrostu takiego ducha będziemy odtąd oczekiwali po mieszkańcach Pniew i po ich władzach – podkreślił abp Stanisław Gądecki.

Burmistrz Pniew, Jarosław Przewoźny, zaznaczył natomiast, że dzień wcześniej, podczas uroczystej sesji Rada Miasta, przyjęto uchwałę promulgującą nadanie św. Urszuli tytułu patronki miasta.

– Przyznając świętej patronat nad naszym miastem, pragniemy wyrazić uznanie i wdzięczność za jej wielkoduszną działalność oraz prosić ją o wstawiennictwo w intencji naszej społeczności – zauważył burmistrz przypominając, że przedwojenne władze miasta w uznaniu za zasługi dla Polski i Pniew, nadały matce Urszuli Ledóchowskiej honorowe obywatelstwo.

Do uczestników uroczystości swoje przesłanie z okazji nadania św. Urszuli Ledóchowskiej tytułu patronki Pniew, skierował również Andrzej Duda, prezydent RP, które odczytał jego kapelan, ks. Zbigniew Kras:

„Ufam, że nadany św. Urszuli Ledóchowskiej tytuł patronki waszej miejscowości, z którą tak bardo była związana, przyczyni się do wzmocnienia pamięci o jej życiu wśród mieszkańców Pniew i całego regionu. (…) Życzę Państwu, aby w codziennych wyzwaniach odczuwali Państwo umacniającą obecność świętej” – napisał do pniewian prezydent.

W uroczystości, w której licznie wzięli udział mieszkańcy miasta, jego władze oraz przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, uczestniczyły także siostry Urszulanki Serca Jezusa Konającego.

– Od kiedy matka Urszula w 1920 r. osiadła wraz z siostrami w Pniewach, większość zainicjowanych przez nią dzieł była bezpośrednio skierowana do dzieci i młodzieży z Pniew i okolic – zauważyła s. s. Maria Jachos, przełożona domu macierzystego w Pniewach. Przyznała jednocześnie, że po beatyfikacji założycielki zgromadzenia, kiedy jej ciało sprowadzono w 1989 r. z Rzymu do Pniew, „dom macierzysty na dobre stał się miejscem pielgrzymkowym i jakby sercem coraz bardziej szerzącego się kultu”. Obecnie, jak przyznaje s. Maria Jachos, sanktuarium św. Urszuli w Pniewach odwiedza rocznie około 10 tys. pielgrzymów.

Julia Maria Ledóchowska, która później przyjęła imię zakonne Maria Urszula, urodziła się 17 kwietnia 1865 r. w Loosdorf k. Wiednia. Była rodzoną siostrą Marii Teresy Ledóchowskiej, powszechnie nazywanej matką czarnej Afryki, założycielki sióstr klawerianek, beatyfikowanej przez Pawła VI w 1975 r. oraz siostrą Włodzimierza Ledóchowskiego, przyszłego przełożonego generalnego Towarzystwa Jezusowego i bratanicą prymasa Polski kard. Mieczysława Ledóchowskiego.

W wieku 21 lat wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie, zgromadzenia założonego przez św. Anielę Merici w XVI w., a w 1889 r. złożyła pierwszą profesję zakonną. Następnie pracowała m.in. w Rosji i Skandynawii, prowadząc szkoły dla dziewcząt i ochronki dla osieroconych dzieci. W 1920 r. Urszula osiedliła się w Pniewach k. Poznania. Tam założyła nowe zgromadzenie – Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, które kontynuowało życie w duchowości urszulańskiej, a działalność ewangelizacyjną podejmowało głównie poprzez pracę wychowawczą. Zgromadzenie to zatwierdził papież Benedykt XV 7 czerwca 1920 r.

W 1927 r. matka Urszula otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi na polu pracy społeczno-wychowawczej.

Św. Urszula Ledóchowska zmarła w opinii świętości 29 maja 1939 r. podczas wizyty w domu generalnym w Rzymie. Beatyfikował ją Jan Paweł II 20 czerwca 1983 r. w Poznaniu, a 18 maja 2003 r. ogłosił ją w Rzymie świętą.

W czasie Mszy św. kanonizacyjnej papież podkreślił, że „Święta Urszula Ledóchowska przez całe swe życie wiernie i z miłością wpatrywała się w oblicze Chrystusa, swego Oblubieńca. W sposób szczególny jednoczyła się z Chrystusem konającym na Krzyżu. To zjednoczenie napełniało ją niezwykłą gorliwością w dziele głoszenia słowem i czynem Dobrej Nowiny o miłości Boga. Niosła ją przede wszystkim dzieciom i młodzieży, ale też osobom znajdującym się w potrzebie, ubogim, opuszczonym, samotnym. Do nich wszystkich mówiła językiem miłości popartej czynem. (…) Była w swoich czasach apostołką nowej ewangelizacji, dając swym życiem i działaniem dowód, że miłość ewangeliczna jest zawsze aktualna, twórcza i skuteczna”.

bt / Pniewy