Polski
Pomoc katolikom na Wschodzie rozpoczęła się zaraz po II wojnie światowej. Początkowo, w realiach komunistycznej rzeczywistości, nie funkcjonowała jednak formalnie. 30 grudnia 1989 r. prymas Polski kard. Józef Glemp powołał Zespół Pomocy Kościelnej dla Katolików w Związku Radzieckim. Była to odpowiedź na wskazania 238. Zebrania Plenarnego Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski.
Zespół ten początkowo był związany z Komisją Episkopatu ds. Misji. Miał przede wszystkim koordynować pomoc podejmowaną przez poszczególne diecezje i zgromadzenia zakonne, a także organizować pomoc osobową oraz rzeczową. Dzięki pomocy z Polski parafie na Wschodzie otrzymywały pomoce duszpasterskie i liturgiczne, np. mszały i lekcjonarze, książeczki do nabożeństwa, ornaty, prasę katolicką.
W marcu 1992 r., po rozpadzie ZSRR, zmieniono nazwę gremium na Zespół Pomocy Kościelnej dla Katolików na Wschodzie. W roku 2001 r. Zespół został odłączony od Komisji Episkopatu ds. Misji, co miało zaakcentować fakt, że w odniesieniu do Kościoła katolickiego na Wschodzie nie możemy mówić o misjach, lecz o pomocy odradzającemu się Kościołowi katolickiemu na Wschodzie. W marcu 2007 r. po raz kolejny uległa zmiana nazwa tego gremium na Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie.
Od 15 lat w parafiach w Polsce w II Niedzielę Adwentu zbierane są ofiary na rzecz Kościoła na Wschodzie. Dzięki pozyskanym środkom finansowym, biuro Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie przekazuje na Wschód szaty i naczynia liturgiczne, tabernakula, dzwony, pomoce katechetyczne i książki religijne. Udziela także wsparcia finansowego polskim kapłanom i siostrom pracującym na Wschodzie, dofinansowuje działalność charytatywną –domy dziecka, opiekę nad bezdomnymi, ludźmi starszymi czy domy samotnej matki.
Obecnie przewodniczącym Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie jest bp Antoni Pacyfik Dydycz, a Biurem Zespołu kieruje ks. Leszek Krzyża TChr.
Zobacz też:
Apel na Dzień Modlitwy i Pomocy Materialnej Kościołowi na Wschodzie
