Polski
Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
Archidiecezja poznańska i cały Kościół w Polsce dziękuje papieżowi Franciszkowi za podpisanie dekretu o heroiczności cnót ks. Aleksandra Woźnego – powiedział abp Stanisław Gądecki po ogłoszeniu decyzji Ojca Świętego. 17 grudnia papież podpisał dekret o heroiczności cnót ks. Aleksandra Woźnego, wieloletniego proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się 25 stycznia 2014 r.
Podczas audiencji udzielonej kard. Marcello Semeraro, prefektowi Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, Ojciec Święty upoważnił go do promulgowania dekretu o heroiczności cnót ks. Aleksandra Woźnego (1910-1983). Dekret jest oficjalnym orzeczeniem Kościoła, że Czcigodny Sługa Boży cieszy się sławą świętości i heroiczności cnót i może zostać beatyfikowany. Do ukończenia procesu potrzebny jest jeszcze cud za jego wstawiennictwem.
„Zachęcamy do ufnej modlitwy w tej intencji” – mówi metropolita poznański.
Zdaniem przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski duchowość ks. Woźnego cechowała pokora, troska o zbawienie dusz i duszpasterska dbałość o parafian, szczególnie o małżeństwa i o kobiety, których był krajowym duszpasterzem.
„Od lat kleryckich z całą determinacją dążył do pokory jako cnoty i modlił się o nią jak o łaskę. W swoim pamiętniku kleryckim, rok przed przyjęciem święceń, napisał: «Jezu! Ty jesteś pokorny – a ja nie chcę być pierwszy. Do dna nie chcę. Tylko dlatego, że Ty tak chciałeś – Ty chciałeś być ostatni – a ja chcę być jeszcze więcej za Tobą»” – podkreśla abp Gądecki.
Metropolita poznański przypomina, że ks. Woźny pozostawił po sobie wiele nauk na temat pokory, tchnących autentyzmem i świadectwem osobistej praktyki tej cnoty. „On wszystkich ludzi, których spotykał, traktował jako dar Boży, otaczał ich miłością. Był zawsze otwarty na nowe formy duszpasterskie. Z entuzjazmem przyjmował wskazania posoborowej odnowy. Jednak najbardziej zasłynął jako heroiczny i charyzmatyczny spowiednik. Wiele godzin każdego dnia spędzał w konfesjonale” – zauważa przewodniczący Episkopatu.
Parafianie podjęli starania o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego ks. Woźnego już w 1993 r. Na poziomie diecezjalnym proces rozpoczął się 5 stycznia 2014 r. – abp Stanisław Gądecki dokonał wówczas zaprzysiężenia Trybunału, a postulatorem procesu był ks. Wojciech Mueller. W 2015 r. akta procesu beatyfikacyjnego zostały urzędowo złożone w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. W grudniu 2016 r. dokonano ekshumacji doczesnych szczątków Sługi Bożego, spoczywających na cmentarzu górczyńskim, i złożono je w sarkofagu w kościele pw. św. Jana Kantego w Poznaniu.
Miejsce pochówku ks. prałata Aleksandra Woźnego i sarkofag Sługi Bożego nieprzerwanie od śmierci w 1983 r. otaczane są czcią wiernych i kultem osoby, która przez wielu uważana jest za świętego orędownika przed Bogiem.
Aleksander Woźny urodził się 25 czerwca 1910 r. w Uzarzewie k. Poznania, jego ojciec był nauczycielem w miejscowej szkole. W 1928 r., po ukończeniu poznańskiego Gimnazjum św. Marii Magdaleny, rozpoczął formację w Seminarium Duchownym w Gnieźnie i w Poznaniu, gdzie przygotowywał się do kapłaństwa pod kierunkiem wybitnych wychowawców – bł. Michała Kozala, kandydatów na ołtarze ks. Aleksandra Żychlińskiego i ks. Kazimierza Rolewskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk kard. Augusta Hlonda 10 czerwca 1933 r.
Jako wikariusz pracował w poznańskiej parafii pw. św. Stanisława Kostki oraz w parafii katedralnej, a od 1938 r. w Borku Wlkp. Tam w 1940 r. został aresztowany przez niemiecką żandarmerię. Przez pięć lat był więziony w obozach koncentracyjnych, najpierw w Buchenwaldzie, a następnie w Dachau.
Po powrocie do kraju 20 sierpnia 1945 r. został administratorem parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Nie ominęły go prześladowania okresu stalinowskiego. W 1950 r. po streszczeniu z ambony listu pasterskiego polskiego episkopatu, na którego odczytanie nie zgodziły się ówczesne władze, został aresztowany i uwięziony na dziesięć miesięcy.
Ksiądz Aleksander Woźny był niezwykłym duszpasterzem, szczerze oddanym parafianom. Był gorliwym spowiednikiem, czekał na penitentów, także poza wyznaczonymi godzinami, posługę w konfesjonale postrzegał jako jeden z najważniejszych darów zadanych mu przez Boga. W jego pracy duszpasterskiej znaczące miejsce zajmowało przepowiadanie słowa Bożego. Oprócz homilii były to m.in. comiesięczne nauki o życiu wewnętrznym i coroczne rekolekcje wielkopostne, konferencje dla kobiet, dla ludzi młodych, dla rodziców. Wierni często nagrywali jego nauki i przepisywali je w wielu kopiach na użytek innych. Ksiądz Woźny głoszone słowo Boże odnosił jednak przede wszystkim do siebie, żył Ewangelią i do tego zachęcał swoich słuchaczy.
Duszpasterska działalność ks. Woźnego nie ograniczała się tylko do parafii. Znaczącą rolę odegrał jako krajowy duszpasterz kobiet. W ramach posługi duszpasterskiej poza parafią prowadził rekolekcje zamknięte dla kapłanów, kleryków i sióstr zakonnych. W latach siedemdziesiątych rozpoczął też budowę nowego kościoła parafialnego.
W 1983 r. ks. Aleksander Woźny obchodził złoty jubileusz kapłaństwa – jako przedstawiciel jubilatów koncelebrował 20 czerwca w Poznaniu Mszę św. z papieżem Janem Pawłem II podczas jego pielgrzymki do Polski. Zmarł w Poznaniu 21 sierpnia 1983 r.
msz/ KAI
