Polski
Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
– Błogosławiona Siostra Sancja była przekonana, że najpierw należy wybierać dobro wspólne, bo odrzucenie dobra wspólnego zamienia świat w jeden wulkan, gdzie panuje ostra walka o własny interes, która prowadzi świat do chaosu. Doświadczyła również tego, że im bardziej wychodzimy ku innym, tym bardziej nabieramy sił, a nasze osobiste problemy rozpływają się jak śnieg na słońcu – mówił metropolita poznański abp Stanisław Gądecki 18 sierpnia w parafii pw. św. Rocha w Poznaniu. Wspólnie z wiernymi modlił się tam w 80. rocznicę wznowienia parafii i 15. rocznicę beatyfikacji s. Sankcji Szymkowiak. Mówiąc o parafii, wskazywał, że jednym z podstawowych tematów do przemyślenia i realizacji jest temat duchowości wspólnotowej, myślenia w kategoriach dobra wspólnego.
– Błogosławiona Sancja – z domu Janina Szymkowiak urodziła się 10 lipca 1910 r. w Możdżanowie koło Ostrowa Wielkopolskiego. Z rodzinnego domu wyniosła silną wiarę, zasady moralne i gorącą miłość do ojczyzny – mówił abp Gądecki. Podkreślał, że ciężkie czasy okupacji przyjęła jako okazję do całkowitego oddania się potrzebującym. Pozostała w klasztorze, mimo że przełożeni dali jej – podobnie jak innym siostrom – możliwość czasowego powrotu do rodzinnego domu.
U kresu życia, chora na gruźlicę, coraz częściej powtarzała wezwanie Małej św. Teresy: „Pragnę, aby całe moje życie było jednym aktem miłości”, natomiast przed samą śmiercią powiedziała: „Umieram z miłości, a Miłość miłości niczego odmówić nie może”. Ciężko chora zdążyła jeszcze złożyć śluby wieczyste a potem umarła, dnia 29 sierpnia 1942 roku, mając zaledwie 32 lata.
W homilii abp Gądecki nawiązywał też do 80. rocznicy wznowienia parafii św. Rocha. Mówił o historii parafii, która w tym miejscu powstała już w 1628 roku. W 1835 roku pruskie władze skasowały istniejący tam klasztor, a kościół stał się filią parafii św. Jana Jerozolimskiego, którzy nią zarządzali do 1937 roku. Dopiero 80 lata temu ponownie erygowano w tym miejscu parafię.
Rocznica wznowienie istnienia parafii jest okazją do tego, by pytać o to, co to jest parafia? – mówił Metropolita Poznański. – Parafia uobecnia i reprezentuje w konkretnym miejscu cały Kościół. Dlatego wszystko, co możemy powiedzieć o Kościele, dotyczy – w odpowiednich proporcjach – również parafii. A Kościół to coś więcej niż tylko suma wszystkich chrześcijan. Kościół Jest Oblubienicą Chrystusa (por. Ef 5, 21-32), która zachowuje i głosi Jego słowo. Kościół gwarantuje, że nauka o Jezusie pozostanie niezafałszowana i będzie słyszana w najdalszych zakątkach świata. Bez Kościoła, bez wspólnoty, bez parafii nie byłoby chrześcijan ani życia chrześcijańskiego – mówił.
Jak wskazywał, jednym z podstawowych tematów do przemyślenia i realizacji w parafii jest temat duchowości wspólnotowej, czyli “wychodzenia z myślenia w kategoriach małej, pobożnej grupy ku duchowości bycia we wspólnocie, myślenia w kategoriach dobra wspólnego całej parafii”. „Każda parafia jest inna. Jest ogromną szansą do wykorzystania, szansą, że spotykamy się w niej w ewangelicznym braterstwie, że razem – choć każdy na swój sposób – będziemy służyć Bogu, że Mu się przydamy do dzieła głoszenia Dobrej Nowiny i zbawiania ludzi przez ludzi” – mówił Metropolita Poznański.
„Trzeba myśleć o tym, jakiej parafii chce Bóg i w jakiej parafii chcą żyć nasi wierni. Potrzebna jest nie tylko perspektywa wiary i nieustannego słuchania tego, co mówi Bóg do Kościoła, ale i postawa nieustannego słuchania ludzi i dialogu z nimi” – zauważył abp Gądecki.
BPKEP, KAI
Zdjęcie ilustracyjne: Mazur/Episkopat.pl
