Wyszukano wyników: 1463
Poznań: szkoły powróciły do historycznej siedziby katolickiego szkolnictwa
Tuż przed inauguracją roku szkolnego Publicznego Gimnazjum Katolickiego im. św. Stanisława Kostki i Publicznego Liceum Ogólnokształcącego im. bł. Natalii Tułasiewicz abp Stanisław Gądecki wraz z uczniami złożyli wiązanki kwiatów i wzięli udział w modlitwie przy grobie ks. Piotrowskiego na cmentarzu górczyńskim.
Abp Gądecki: wychowanie człowieka nie jest możliwe bez nauczania religii
Przewodniczący Episkopatu Polski przewodniczył z tej okazji koncelebrowanej Mszy św. W homilii zwrócił uwagę, że najważniejszy i proroczy cel katechezy formułuje czytany dziś fragment Księgi proroka Jeremiasza: „Mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się”. − Katecheta nie ma przedstawiać swoich imaginacji ani najszlachetniejszych myśli, tylko to co Pan Bóg mu rozkazuje mówić, czyli dokładnie to co jest w Piśmie Świętym − zaznaczył abp Gądecki.
Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi. XXII Niedziela Zwykła, Dożynki Wojewódzko-Archidiecezjalne (Buk)
Każdego roku gromadzimy się o tej porze na dożynkach, aby wspólnie dziękować Panu Bogu za tegoroczne plony i prosić Go o błogosławieństwo na przyszły rok a także, by wyrazić naszą wdzięczność wobec rolników za ich pracę. Duchowieństwo, reprezentanci władz rządowych i samorządowych, wójtowie, sołtysi, delegacje rolników, hodowców i sadowników, osoby zajmujące się działalnością rolniczą i około rolniczą, zespoły artystyczne, wystawcy przybyli dzisiaj do Buku na Wojewódzko-Archidiecezjalne Dożynki. Stan rolniczy województwa wielkopolskiego i Archidiecezji Poznańskiej przynosi przed ołtarz wieńce dożynkowe i bochny chleba; plony pól, ogrodów i sadów, zanosząc dziękczynienie Bogu za owoce ziemi i pracy umysłów i rąk ludzkich. A razem z owocami swej pracy przynosi i ofiaruje Bogu wartości duchowe kultywowane w środowisku rolniczym takie jak szacunek do życia, do rodziny i pracy oraz cześć dla Najświętszej Marii Panny, która wydała najpiękniejszy owoc naszej ziemi, Zbawiciela ludzkości.
Pójście za Jezusem
Nasze dzisiejsze „pójście za Jezusem” to nic innego jak wola złączenia naszego losu z losem Jezusa. Dla pierwszych uczniów oznaczało to porzucenie własnych spraw i wybranie zawodu ucznia. To „pójście za” było czymś zewnętrznym, a zarazem bardzo wewnętrznym. W wymiarze zewnętrznym oznaczało chodzenie za Jezusem podczas Jego wędrówek po Palestynie. Natomiast wymiar wewnętrzny to nowe ukierunkowanie życia, w którym punktami odniesienia nie jest już własna samorealizacja, lecz całkowite bycie do dyspozycji Jezusa. Zaprzestanie traktowania zysku, kariery, sukcesu za ostateczny cel własnego życia, a uznanie za autentyczne kryteria osoby Jezusa. To wybór między życiem tylko dla siebie, a oddaniem siebie dla większej sprawy; na służbę prawdzie i miłości (por. Benedykt XVI, Pan puka do bram świata. Niedziela Palmowa. Rzym – 1.04.2007).
