Wyszukano wyników: 1495
Gdy giną dzielni w narodzie, rodzi się potrzeba wychowania nowego pokolenia
Gdy giną dzielni w narodzie, rodzi się potrzeba wychowania nowego pokolenia; wychowania młodych zdolnych do służby publicznej. Potrzeba wychowania ludzi cechujących się wielkim intelektem, roztropnością, szczerością, integralnością moralną, miłością do człowieka i polityczną odwagą. Zdolnych do słuchania w skupieniu, do budowania mostów porozumienia, nie lękających się nowości i zmian. Patrzących dalej niż tylko w perspektywie kolejnego szczebla własnej kariery czy chęci robienia dobrego wrażenia na innych. Zdolnych do przezwyciężenia pokusy wykorzystania dóbr publicznych w celu wzbogacenia niewielkiej grupy osób, lub zdobycia popleczników. Zdolnych do odrzucenia dwuznacznych lub niedozwolonych środków do zdobycia, utrzymania bądź powiększania władzy za wszelką cenę. Zdolnych do działania w trudnych czasach i w ciężkich warunkach z odwagą i w oparciu o długofalową wizję. Mających na uwadze nie tylko samych siebie, własną pozycję i powodzenie, ale również los przyszłych pokoleń, ponieważ Polska ciągle potrzebu
Należy dziękować
Im bardziej upowszechnia się dzisiaj niewdzięczność, tym bardziej należy dziękować. Św. Ignacy Loyola zauważył, że: „wśród wszelkich wyobrażalnych niegodziwości i grzechów niewdzięczność należy do najbardziej obrzydliwych rzeczy - wobec naszego Stwórcy i Boga i wobec stworzeń, które uczynił On dla swojej Boskiej i wiecznej chwały; jest ona zapoznaniem otrzymanych dóbr, łask i darów; przyczyną, początkiem i źródłem wszelkiego zła i grzechów" (List do Simona Rodriguesa, 18.03.1542). U podstaw tak surowej oceny niewdzięczności leży jego przeświadczenie, że życie w najgłębszej swej istocie jest miłością. A miłość jest, owszem, wzajemnym przyjmowaniem, ale i dawaniem.
Wykład: Chrystusowe wezwanie „od początku" - wzorem duszpasterstwa Kościoła
Pochylając się nad Dobrą Nowiną, jaką Zbawiciel kieruje do owej podstawowej rzeczywistości ludzkiej, jaką jest doświadczenie życia małżeńskiego i rodzinnego, w pierwszej części mojego wystąpienia chciałbym skupić się na Chrystusowym wezwaniu „od początku”, aby - w części drugiej - wskazać na płynące z tego wezwania inspiracje dla duszpasterstwa rodzin.[1]
