Wyszukano wyników: 199
Rzym: rozpoczęcie 36. Kongregacji Generalnej jezuitów
W Rzymie rozpoczęły się obrady 36. Kongregacji Generalnej jezuitów, zgromadzenia ustawodawczego największego zakonu męskiego w Kościele, z którego wywodzi się Papież. Bierze w niej udział ponad 200 delegatów. Samo spotkanie otwarła Msza, której przewodniczył i kazanie wygłosił generał dominikanów, o. Bruno Cadoré OP. Nawiązał on do prośby Apostołów skierowanej do Jezusa w Ewangelii św. Łukasza: „Dodaj nam wiary” (Łk 17,5). Wskazał, że wiara składa się z dwóch elementów: odwagi do sięgania po rzeczy nieprawdopodobne oraz pokory pamietającej o tym, iż wszystko zależy od Boga. Wezwał członków Towarzystwa Jezusowego do bycia mężnymi sługami Chrystusa, żyjącymi właśnie pełnią wiary.
Błędna interpretacja Soboru przyczyną kryzysu w zakonach
Błędna interpretacja Soboru Watykańskiego II jest przyczyną zapaści demograficznej, jakiej nadal doświadczają zakony – uważa o. Angel Pardilla. Watykańskie wydawnictwo opublikowało jego książkę pod tytułem „Realia życia konsekrowanego – La realtà della vita religiosa”, w której dokonuje on bilansu posoborowych przemian tym sektorze życia Kościoła. Przypomina on, że po Soborze zabrakło w zakonach jasności co do własnej tożsamości. W konsekwencji życie konsekrowane było postrzegane na równi z innymi powołaniami albo wręcz jako coś gorszego. Zdaniem hiszpańskiego klaretyna ponowna reinterpretacja Soboru jest niezbędna, by wypracować lepsze duszpasterstwo powołaniowe i zaradzić aktualnemu kryzysowi.
Jak Agnes Gonxha ze Skopje stała się Matką Teresą z Kalkuty?
Wkrótce już święta – Matka Teresa z Kalkuty (1910-1997) przeszła do historii jako „matka ubogich”. Za swoje zaangażowanie na rzecz biednych, bezdomnych, chorych i umierających założycielka zgromadzenia zakonnego i laureatka Pokojowej Nagrody Nobla stała się niezapomnianą postacią. 4 września w Watykanie jej kanonizacji dokona papież Franciszek. W drodze ze swego miejsca urodzenia – Skopje w dzisiejszej Macedonii – do chwały ołtarzy Agnes Gonxha Bojaxhiu (takie nazwisko nosiła w świecie) przeżyła wiele etapów życia, które prowadziły ją przez niemal wszystkie kraje świata.
Rzecznik KEP: o. Papczyński - twardziel w habicie
Szczerość, synowskie oddanie Matce Bożej i patriotyzm – to cechy charakterystyczne o. Stanisława Papczyńskiego, który żył w trudnych dla Polski czasach (1631-1701). W swoim życiu wyznawał ewangeliczną zasadę, że prawda wyzwala. Dlatego, będąc w zakonie pijarów, starał się być jak najbardziej wierny regule życia zakonnego. Wiązało się to niejednokrotnie z jego krytycznym podejściem do postępowania osób, które nie zachowywały tej reguły. Jednocześnie o. Papczyński chciał założyć zgromadzenie zakonne, które by szerzyło kult Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, który był co prawda obecny w nauczaniu zwyczajnym papieży, ale sam dogmat ogłoszono dopiero ok. 150 lat później, w 1854 r. Jego pragnienie spełniło się po kilku bardzo trudnych latach. W tym czasie formalnie opuścił pijarów, choć do końca życia pozostał z nimi w kontakcie. W 1673 r. powstał klasztor marianów – pierwszego polskiego zgromadzenia zakonnego męskiego. Wspólnota powoli rozwijała się, ojciec Papczyński był zaś poszukiwanym kaznodzieją
Orędownik godności i świętości życia - list pasterski Episkopatu przed kanonizacją o. Stanisława Papczyńskiego
Kanonizacja błogosławionego Ojca Stanisława Papczyńskiego jest zaproszeniem, abyśmy na nowo przyjęli miłosierdzie Boga i odnowili łaskę naszego chrztu, abyśmy na darmową miłość Boga odpowiedzieli miłością wobec Niego i miłosierdziem wobec żyjących i umarłych – zachęcają biskupi w liście pasterskim na najbliższą niedzielę. O. Papczyński, jak piszą, powtarzał, że pragnąc Bożego miłosierdzia, mamy je świadczyć. Sam nie pozwolił żadnemu potrzebującemu odejść bez wsparcia.
