Wyszukano wyników: 302
Abp Stanisław Gądecki: ślubowania jasnogórskie - polską kartą praw człowieka
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski przypomniał w homilii wygłoszonej 3 maja, że uroczystość NMP Królowej Polski jest okazją do ponowienia milenijnego Aktu oddania Polski w macierzyńską niewolę miłości Maryi za wolność Kościoła w Polsce i w świecie, który w 1966 roku wypowiedział Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński. Duchowym przygotowaniem Kościoła w Polsce do tego Aktu były Jasnogórskie Śluby Narodu napisane przez Prymasa podczas internowania, a także Wielka Nowenna.
Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana
Cała koncepcja Aktu Jubileuszowego – jak wyjaśnia przewodniczący Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych bp Andrzej Czaja – jest zawarta już w pierwszym akapicie tekstu. „Stajemy przed Tobą, by uznać Twoje panowanie, poddać się Twemu prawu, zawierzyć i poświęcić Tobie naszą Ojczyznę i cały naród” – czytamy w nim.
Abp Gądecki: pelegianizm i gnoza – przeszkody w ewangelizacji
O misji Kościoła „ad intra” i „ad extra”, a więc do wewnątrz i na zewnątrz, mówił w podsumowaniu obrad abp Stanisław Gądecki. Wśród wyzwań, z jakimi musi mierzyć się Kościół w Polsce, jest postawa roszczeniowa i fakt, że nikt „nie płacze” z powodu trudności, na jakie napotyka dziś chrześcijaństwo. Tym, co blokuje misyjność „ad intra”, jest pelagianizm, czyli ślepa ufność w struktury – podkreślił przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP. Przestrzegał przed myśleniem typu: jeśli się dobrze przyłożymy do misji, to wszystko wyjdzie. Dodał, że „nie ufać Bogu, a ufać sobie to błąd i herezja pelagianizmu” i zwrócił uwagę, że wrogiem misji jest także gnoza, a więc ślepe przekonanie w zbawienną rolę teorii.
Bp Miziński: miłość, pokora i ofiara to cechy dobrych przełożonych
Na zakończenie Roku Życia Konsekrowanego bp Miziński wskazał na związek pomiędzy ofiarowaniem Jezusa Bogu w świątyni, a powołaniem osób konsekrowanych. – (…) dominującym w dzisiejszej liturgii elementem jest ofiara. Słowo, które nie zawsze budzi pozytywne skojarzenia. Współczesny człowiek najchętniej wykreśliłby je ze swego słownika, gdyż nie rozumie sensu ofiary, nie potrafi jej składać i chciałby osiągnąć swoje cele bez konieczności jej składania. Jedynie prawdziwa miłość karmi się ofiarą zarówno wtedy, gdy może ją składać, jak i wówczas, gdy może ją przyjąć. Ponieważ istotę chrześcijańskiej religii stanowi miłość, także ofiara zajmuje w niej centralne miejsce – powiedział Sekretarz KEP.
