Aktualności. Przewodniczący KEP
Powołanie chrześcijańskiego uczonego - Nieszpory z okazji święta Katedry św. Piotra Apostoła
Utylitarna wizja edukacji, czyli „produkcja” ludzi wysoko wyspecjalizowanych, mogących zaspokoić zapotrzebowanie rynku w danym momencie, nie rozwiązuje zagadnienia człowieka. Gdy jako jedyne kryterium stawia się „użyteczność i bezpośredni pragmatyzm, może dojść do dramatycznych strat: od nadużywania nauki pozbawionej ograniczeń, poza samą sobą, aż do politycznego totalitaryzmu, który łatwo się ożywia, kiedy usuwa się jakiekolwiek odniesienie wyższe od prostego rachunku siły. Wręcz przeciwnie, prawdziwa idea uniwersytetu to właśnie ta, która chroni nas od takiej redukcjonistycznej i wypaczonej wizji człowieka” (Benedykt XVI).
Msza Św. w 100. rocznicę śmierci Prymasa Polski abp. Edwarda Likowskiego
Edward Likowski urodził się we Wrześni (26 września 1836), czyli w mieście, z którym łączy się nazwisko arcybiskupa Stablewskiego, który przez 18 lat był tam proboszczem. Tam rozwijał on swoją działalność poselską. Stamtąd został powołany na urząd arcybiskupa.Od 1850 był uczniem Królewskiego Katolickiego Gimnazjum w Ostrowie, a następnie Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu (1854), gdzie zdobył świadectwo dojrzałości (1857).
Spotkanie z pracownikami Katolickiej Agencji Informacyjnej
W kazaniu, Przewodniczący Konferencji Episkopatu, mówił o roli mediów we współczesnym świecie i w Kościele. Wspomaganie człowieka w dążeniu do szczęścia i do realizacji samego siebie, poprzez zaangażowanie w stymulowanie gospodarki wolnorynkowej. Pomoc w świadomym udziale obywateli w życiu politycznym. Media mogą być ważnymi narzędziami oświaty, przybliżać świat kultury i sztuki, czy wreszcie wzbogacać religijność wielu ludzi.
Chrześcijanie leczą i cierpią
Dzisiejszy XXII. Światowy Dzień Chorego zwraca nam ponownie uwagę na kluczowy dla człowieka problem cierpienia i śmierci. Z jednej strony, człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że w jego sercu jest głęboko zakorzenione pragnienie szczęścia i zdrowia, lecz – z drugiej – doświadcza cierpienia i bólu, i to w najrozmaitszych formach. Doznaje nie tylko cierpienia fizycznego, ale i psychicznego, duchowego a także moralnego.
